Η τυπολογία του παραλόγου

1' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις μέρες μας η ψυχιατρική διαθέτει τα πλέον δόκιμα εργαλεία για να εξηγήσει τον παραλογισμό της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Και όχι μόνο της πολιτικής.

Σε κάθε περίπτωση, η εξήγηση που έδωσε φίλος ψυχίατρος δεν απέχει πολύ και από την ερμηνεία ενός εμπειρικού ταξιτζή ο οποίος μιλώντας για την αυτοκτονική οδική συμπεριφορά μας, αυθορμήτως άρχισε να τραγουδάει ένα παλαιό ρεφρέν: «Η λογική του μέλλοντος, κυρά μου, είναι η τρέλα».

Σύμφωνα με ψυχιατρικές μελέτες, υπάρχει μια τυπολογία στη συμπεριφορά των ανθρώπων που κατατάσσονται σε επιθετικούς, παθητικούς και σε θετικούς.

Στην πρώτη κατηγορία συγκαταλέγονται εκείνοι που θεωρούν ότι όλοι τους οφείλουν τα πάντα και υποχρεούνται να τους τα εκχωρήσουν. Αυτοί που δεν διστάζουν να παραβιάσουν τον ζωτικό χώρο του άλλου ανά πάσα στιγμή.

Η δεύτερη κατηγορία, των παθητικών, χαρακτηρίζει όσους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα και μονίμως χάνουν εδάφη και δικαιώματα. Στην τρίτη ενδιάμεση ομάδα, της θετικής συμπεριφοράς, είναι εκείνοι που διεκδικούν, σεβόμενοι τα όρια του άλλου, χωρίς δηλαδή να γίνονται επιθετικοί και αδηφάγοι.

Φαίνεται ότι οι Κεντροευρωπαίοι, και ειδικά ο Βορράς που είναι συνδεδεμένος με τον Διαφωτισμό, εντάσσονται στη θετική ομάδα.

Και οι Ελληνες; Βάσει της ίδιας οπτικής, οι Ελληνες έχουν παθητικό-επιθετική συμπεριφορά. Δηλαδή, κινούνται ανάμεσα στα δύο άκρα. Οταν στερούνται κάτι και για πολύ καιρό το διεκδικούν στη συνέχεια βίαια.

Πάντως, για την Ελλάδα είναι βέβαιο ότι ο πρωτογονισμός των κομματικών συστημάτων τροφοδοτεί πλήρως την αδηφαγία των ακραίας συμπεριφοράς. Το γεγονός ότι με την επέλαση κάθε νέας εξουσίας το εκάστοτε κυβερνών κόμμα καταλαμβάνει ως λάφυρο τους θεσμούς, τον κρατικό μηχανισμό, τους οργανισμούς, ακόμη και τη Στατιστική Υπηρεσία, αποδεικνύει ότι υπάρχουν αίτια που υπερβαίνουν ακόμη και τις καλές προθέσεις όποιων ηγετών αναλαμβάνουν να ξελασπώσουν τα κόμματα από τα κακά ιστορικά προηγούμενα και δεν εξηγούνται μόνο με όρους οικονομίας και ιστορίας.

Εάν το ΠΑΣΟΚ είναι ο νικητής των εκλογών-έστω και ως πανευρωπαϊκή εξαίρεση για τους σοσιαλιστές που κινήθηκαν σε Γερμανία και Πορτογαλία σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά- δεν θα κριθεί μόνο στο επίπεδο της οικονομίας αλλά και στις συμπεριφορές της κομματικής νομενκλατούρας του. Είτε της παλιάς είτε της νέας που θα δημιουργηθεί.

Πολλοί φοβούνται ότι θα δουν το ίδιο έργο από επελαύνοντες που γυαλίζουν ήδη τις καρέκλες τους.

Ομως, στους δημόσιους φορείς δεν υπάρχει επαρκής αριθμός θέσεων για το προσωπικό. Πώς θα χωρέσουν οι καινούργιες που γυαλίζουν από το ξεσκόνισμα;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή