H νεότερη πολιτική ιστορία στις σαράντα πέντε στροφές

H νεότερη πολιτική ιστορία στις σαράντα πέντε στροφές

3' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«21η Απριλίου είναι μέρα ιστορική, είναι μέρα δοξασμένη, είναι μέρα ελληνική… ». Οι γείτονες του Χρήστου Σταμούλη θα παραξενεύτηκαν πρωινιάτικα, όταν άκουσαν τον ύμνο «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» να παίζει δυνατά.

Ο Χρήστος είχε ξυπνήσει από νωρίς και άρχισε να μεταγράφει από 45αράκια δισκάκια σε σι-ντι, μια σειρά τραγουδιών για τη χούντα και τον βασιλιά, ειδική παραγγελία από μια παρέα στη Γερμανία «για να τα ακούνε στις συγκεντρώσεις τους και να θυμούνται τα παλιά». Κι ενώ στο πικάπ παίζει το «Του αητού ο γιος», ο Χρήστος πιάνει ένα δισκάκι με εξώφυλλο τον Ανδρέα Παπανδρέου και γελώντας πονηρά λέει: «Θα τους βάλω και τον ύμνο του Ανδρέα και θα τους τρελάνω!»

Η παρέα από τη Γερμανία δεν απευθύνθηκε τυχαία στον Χρ. Σταμούλη. Είχαν μάθει ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο συλλέκτη δίσκων στην Ελλάδα και κινητή μουσική εγκυκλοπαίδεια. Ο 60χρονος συλλέκτης δεν ξέρει πότε ακριβώς κόλλησε το μικρόβιο, αλλά το τοποθετεί κάπου στα δέκατα γενέθλιά του, όταν ο πατέρας του του έκανε δώρο ένα μικρό φορητό πικάπ. Από τότε και στο εξής, ό,τι χρήματα περνούσαν από τα χέρια του γίνονταν δίσκοι βινυλίου και όσο περνούσαν τα χρόνια τόσο μεγάλωνε η εμμονή του με τη συλλογή δίσκων.

Γύριζε όλη την Ελλάδα

Για πάνω από είκοσι χρόνια θα τον έβρισκες τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα στο Μοναστηράκι, στις πέντε το πρωί, «γιατί μόνο εκείνη την ώρα βρίσκεις τους καλούς δίσκους». Και είναι αμέτρητες οι φορές που ύστερα από κάποιο τηλεφώνημα έμπαινε στο αυτοκίνητο και οδηγούσε για ώρες μέχρι κάποιο χωριό όπου του είχαν πει ότι υπήρχαν δίσκοι προς πώληση. Οι κανόνες που έχει βάλει στον εαυτό του από τότε είναι απλοί, αλλά απαράβατοι: ποτέ δεν θα πουλήσει δίσκο του και ποτέ δεν θα ανταλλάξει δίσκο εάν δεν τον έχει σε τουλάχιστον τρία αντίτυπα. Τέλος, σε αντίθεση με άλλους συλλέκτες, ποτέ δεν θα αρνηθεί να μοιραστεί τη μουσική του.

Παραγγελίες όπως αυτήν της παρέας από τη Γερμανία έχει ικανοποιήσει αμέτρητες φορές: σε Κρητικούς έχει φτιάξει συλλογές για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, σε ομογενείς της Αυστραλίας έχει στείλει όλα τα τραγούδια και τις ομιλίες του Γεωργίου Παπανδρέου, σε νεοδημοκράτες φίλους του έχει ετοιμάσει τα άπαντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Αλλωστε στο μικρό δωμάτιο του κ. Σταμούλη, ανάμεσα στους 70.000 άψογα ταξινομημένους δίσκους, μπορεί κανείς να ανακαλύψει από σπάνιες πολιτικές ομιλίες που σφράγισαν τον περασμένο αιώνα, έως και τα μοναδικά πειστήρια ενός καιρού, που η ελληνική λαϊκή μουσική τραγουδούσε ακόμη τους μεγάλους της ηγέτες.

Επαγγελματική υπόθεση

Χαρακτηριστική η περίπτωση ενός τραγουδιού για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, του οποίου η μουσική χρησιμοποιήθηκε και σε τραγούδι για τον Ανδρέα Παπανδρέου λίγα χρόνια αργότερα. Παρομοίως, ο παραγωγός του τραγουδιού της Λίτσας Διαμάντη «Ενα δειλινό του Απρίλη», που είχε γίνει επιτυχία το 1963, θεώρησε ότι η μουσική του μπορεί να έχει εξίσου μεγάλη επιτυχία και ως ύμνος της χούντας, οπότε τέσσερα χρόνια αργότερα άλλαξε τους στίχους, και το δειλινό του Απρίλη «που μου έδινες φιλιά στα χείλη», έγινε ένα πρωινό του Απρίλη που «σώθηκε η Ελλάδα όλη απ’ τον εθνικό στρατό..»

Κι ενώ ο κόσμος εκείνη την εποχή τραγουδούσε με πάθος τους ύμνους για τους δικούς του ηγέτες-ινδάλματα, για τις εταιρίες παραγωγής η όλη διαδικασία ήταν πολλές φορές καθαρά επαγγελματική υπόθεση. Οπως όταν ο συνθέτης που έγραψε το 1966 το «Παπανδρέου Παπανδρέου φωνάζει κράζει ο λαός, ο αγρότης, ο σπουδαστής, ο οικοδόμος κι ο φτωχός» λίγους μήνες μετά έγραφε: «Ο Κώστας ο Καραμανλής είναι η ελπίδα της φυλής… πρέπει πάλι να γυρίσει πριν ξεσπάσει η συμφορά και αυτός να κυβερνήσει για να ζήσουμε καλά…».

Σαράντα τρία χρόνια αργότερα, τα δύο αυτά τραγούδια θα μπορούσαν κάλλιστα να ξανατραγουδηθούν, αφού και τα δύο φέρουν στους τίτλους τα ονόματα των δύο σημερινών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά, όπως μας λέει με νόημα ο Χρ. Σταμούλης, κανείς δεν του τα έχει ζητήσει τελευταία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή