DW
Γερμανική προεδρία
Η επόμενη ημέρα βρίσκει τον κεντροδεξιό κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία ανακουφισμένο, αλλά την κυβέρνηση και την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ τραυματισμένους από τους τρεις γύρους που χρειάστηκαν για την εκλογή του νέου προέδρου. Εννιάμισι ώρες κράτησε προχθές η εκλογική διαδικασία στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση. Ο υποψήφιος Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων, Κρίστιαν Βουλφ, χρειάστηκε και τρίτο γύρο για να εκλεγεί πρόεδρος της δημοκρατίας, μολονότι τα δύο κυβερνητικά κόμματα διέθεταν απόλυτη πλειοψηφία που απαιτείται στον πρώτο και το δεύτερο γύρο. Οι διαρροές από το κεντροδεξιό στρατόπεδο στον πρώτο γύρο έφτασαν τις 44, ενώ απόλυτη πλειοψηφία των 623 εκλεκτόρων δεν συγκέντρωσε ο Βουλφ ούτε στον δεύτερο γύρο. Εξελέγη στον τρίτο γύρο με 625 ψήφους. Η καγκελάριος Μέρκελ έκανε λόγο για σαφές δείγμα εμπιστοσύνης στον νέο πρόεδρο. Ταυτόχρονα, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ότι οι δυσκολίες εκλογής του Βουλφ αποτιμούν τις δυσκολίες της κυβέρνησης. Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι μιλούν για μεγάλο πλήγμα στον κυβερνητικό συνασπισμό της Μέρκελ.
ΤΗΕ ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ
Θέμα γοήτρου
Η εκλογή του προέδρου της Γερμανίας συνήθως είναι μια τυπική εκλογή. Οχι όμως αυτή τη φορά. Ο νικητής αναμενόταν να είναι ο πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας Κρίστιαν Βουλφ των Χριστιανοδημοκρατών. Ωστόσο, η ψηφοφορία ήταν κάτι πολύ παραπάνω από το business as usual και πολλοί συμφωνούν ότι η εξουσία της ιδίας της καγκελαρίου είναι πλέον λαβωμένη. Ο πρώην πρόεδρος της Γερμανίας Χορστ Κέλερ διένυε τον δεύτερο χρόνο της θητείας του. Ομως ανακοίνωσε την παραίτησή του στις 31 Μαΐου, έχοντας προηγουμένως προβεί σε περίεργες δηλώσεις όσον αφορά στον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Αν και το Αφγανιστάν δεν είναι δημοφιλές στη Γερμανί,α δεν υπήρξε κατακραυγή και ο Κέλερ θα μπορούσε να έχει παραμείνει. Επέλεξε όμως να φύγει. Το επόμενο περίεργο ήταν ότι οι Σοσιαλδημοκράτες δεν ανέδειξαν δικό τους υποψήφιο, αλλά τον διευθυντή των αρχείων της Στάζι Γιόαχιμ Γκάουκ. Το τρίτο περίεργο ήταν ότι χρειάστηκε και τρίτη ψηφοφορία. Σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την επανεκλογή της, η Μέρκελ έχει στα χέρια της λιγότερη εξουσία από αυτήν που είχε στο τέλος της πρώτης θητείας της.
ΗΑΑRΕΤΖ
Περίεργο κράτος
Εχει καταστεί σαφές από το 1967 ότι το Ισραήλ δεν έχει τη δυνατότητα να προσαρτήσει τα εδάφη που κατέχει. Ενα τέτοιο σενάριο θα σημάνει το τέλος του Ισραήλ. Πρόσφατα, προσωπικότητες, όπως ο Reuven Rivlin και ο Moshe Arens, έχουν υιοθετήσει τη δυνατότητα προσάρτησης και ιθαγένειας. Ο Arens προτείνει μια Μεγάλη Γη του Ισραήλ χωρίς όμως τη Γάζα. H εβραϊκή πλειοψηφία, λέει, θα παραμείνει και μετά την προσάρτηση. Αυταπάτη. Οποιαδήποτε διάταξη με την οποία το Ισραήλ θα προσαρτά τη Δυτική Οχθη αφήνοντας εκτός τη Γάζα είναι αδιανόητη. Επιπλέον, δεν είναι μόνον οι κάτοικοι της Γάζας που θα πρέπει να τους δοθεί η ισραηλινή υπηκοότητα, αλλά και οι απόγονοι των Παλαιστινίων προσφύγων. Τυχόν συμφωνία για τη δημιουργία δύο κρατών θα πρέπει να προβλέπει το δικαίωμα επιστροφής και θα ισχύει μόνο για το μελλοντικό κράτος που όμως θα οδηγούσε σε μουσουλμανική πλειοψηφία. Σε αντίθεση με τις φαντασιώσεις της Δεξιάς, είναι προφανές σε όλους ότι ένα τέτοιο κράτος δεν θα είναι… Ισραήλ. Θα είναι αραβο-μουσουλμανικό, έστω κι αν αποκληθεί διαφορετικά μετά την ίδρυσή του…
ΤΗΕ NEW YORK ΤΙΜΕS
Η ακρόαση
Η Ελεν Κάγκαν ήταν εντυπωσιακή κατά τη διαδικασία ακρόασης ενώπιον της Γερουσίας για την επικύρωση του διορισμού της. Αν υποτεθεί ότι οι δεσμεύσεις στις οποίες προέβη ήταν γνήσιες και όχι σχεδιασμένες για να κατευνάσουν την δικαστική επιτροπή της Γερουσίας, η Κάγκαν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως τροχοπέδη στη διογκούμενη τάση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να ισοπεδώνει μέσα στις δεκαετίες προηγούμενες αποφάσεις. Η ακρόαση δεν ήταν εμπνευσμένη, αλλά επέτρεψε στην Κάγκαν θα δείξει το σθένος της, το χιούμορ της και το σημαντικότερο, τη δικαστική της σεμνότητα. Κάποια στιγμή δήλωσε, και μάλιστα με διαφορετικούς τρόπους, ότι απολαμβάνει τον μεγαλύτερο σεβασμό των νομικών αρχών συγκριτικά με τους προκατόχους της. Η Ελεν Κάγκαν κατέστησε σαφές, μεταξύ άλλων, ότι η απονομή δικαιοσύνης δεν χρειάζεται να συνάδει πάντα με τις προθέσεις των συντακτών του Συντάγματος. Πολλές από τις ιδέες τους, τόνισε, πρέπει να ερμηνευτούν εκ νέου και υπό το φως των μεταγενέστερων εξελίξεων. Μετά την ακρόαση στη Γερουσία πιστεύουμε ότι θα είναι μια καλή παρουσία στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.