Αναγνωσεις

2' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο,τι συμβαίνει στο Γηροκομείο Αθηνών τις τελευταίες ημέρες δεν είναι παρά η εκδήλωση της νόσου. Ο θόρυβος που προκλήθηκε, με αφορμή 45 ηλικιωμένους που ειδοποιήθηκαν ότι δεν μπορούν να παραμείνουν στο ίδρυμα, ξετύλιξε ένα ακόμη νήμα σκανδάλων. Εφερε στην επιφάνεια την κοινωνική αναλγησία που προβάλλει απροκάλυπτη με τη διαρκή υποχώρηση του κράτους πρόνοιας. Το Γηροκομείο εμφανίζει προβλήματα που προκύπτουν από κακοδιαχείριση των οικονομικών, της περιουσίας και των κληροδοτημάτων του. Οι ίδιοι οι διαχειριστές μιλούν «για δραματική μείωση των εσόδων από τα ενοίκια και από τα τροφεία».

Το Γηροκομείο δεν είναι το μόνο. Για παραπλήσιους λόγους κλείνει ο ξενώνας «Στοργή», που ανήκει στην εκκλησιαστική ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» και φιλοξενούσε γυναίκες και παιδιά, θύματα της εμπορίας ανθρώπων και της ενδοοικογενειακής βίας («Κ», 22/12), ενώ και ο Φάρος Τυφλών Ελλάδος, που βρίσκεται στην Καλλιθέα και επιχορηγείται από το υπουργείο Υγείας, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας του.

Ενδεικτικά τα παραδείγματα. Είτε γιατί τα φιλανθρωπικά σωματεία και οι σύλλογοι που διευθύνουν τα ιδρύματα… αυτοελεούνται είτε γιατί το κράτος περιστέλλει, εν γένει, τις κοινωνικές παροχές του, οι συνέπειες συγκλίνουν: άνθρωποι ευάλωτοι, αδύναμοι, με περιορισμένες ή ανύπαρκτες λόγω ηλικίας δυνατότητες να ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία, μένουν ουσιαστικά άστεγοι, εξωθούνται σε μια μάχη επιβίωσης με προδιαγεγραμμένο τέλος.

Πού θα συνεχίσουν τη ζωή τους ένας γέροντας με σοβαρά προβλήματα υγείας ή μια ανήλικη κοπέλα θύμα κακοποίησης; Και οι δύο περισσεύουν σε ένα σύστημα που προστατεύει μόνον όσο απομυζά και αυτοπροστατεύεται. Μόλις τα χρήματα σταματήσουν να ρέουν από το κράτος, προς το κράτος ή προς όφελος εκείνων που «αξιοποιούν» τις δωρεές, τότε ο αδύναμος κρίκος πρέπει να αποκολληθεί από το ευτραφές σώμα.

Τα «σκάνδαλα» όμως, εκτός από την εύκολα αναγνωρίσιμη όψη τους και την οικονομική αποφορά τους (όπου οι δωρεές μένουν ανεξέλεγκτες, στήνεται γύρω τους τρικούβερτος χορός) αποκαλύπτουν και μιαν άλλη πλευρά δύσκολα προσεγγίσιμη. Αγγίζει τις οικογενειακές σχέσεις και τον τρόπο που συμπορεύονται με τις κοινωνικές συνθήκες. Η «άλλη πλευρά» έχει ως εξής: η διοίκηση του Γηροκομείου ζήτησε από τους συγγενείς των περίπου 45 τροφίμων να τους φιλοξενήσουν για λίγες ημέρες εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού του ιδρύματος. Μπροστά στον φόβο ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, οι συγγενείς των ασθενών πανικοβλήθηκαν. Δικαίως, αδίκως, δεν νομιμοποιείται κανείς να απαντήσει. Η καθημερινότητα του μικρομεσαίου είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε να μην αντέχει καμία επιβάρυνση, ψυχική κυρίως. Οι συγγενείς, στην προοπτική ότι οι μέρες των γιορτών θα έχουν έναν απρόβλεπτο (επιβεβλημένο) προσκεκλημένο, ένιωσαν ανήμποροι από ενοχές και θυμό. Από την αντίδρασή τους αναδύθηκε και δημοσιοποιήθηκε ευρέως η γνωστή ήδη διαχειριστικο-οικονομική τρύπα του Γηροκομείου.

Τα σκάνδαλα έχουν πολλές αναγνώσεις. Ανήμποροι γέροντες, κοπέλες κακοποιημένες από συγγενείς τους, ανέστιοι και ανεπιθύμητοι. Ποιος είναι ο ρόλος του κράτους πρόνοιας αν όχι να παρεμβαίνει και να διευθετεί την κοινωνική αδικία; Να κινητοποιεί τους μηχανισμούς του και να υποστηρίζει εκείνον που έχει ανάγκη και αδυνατεί να αντεπεξέλθει; Οταν το κράτος εκχωρεί αυτόν τον ρόλο του σε «ελεήμονες» οργανώσεις ή σωματεία, γιατί, κατ’ αρχάς, δεν διαθέτει μηχανισμούς αυτοελέγχου, υπερισχύει το κέρδος, οργιάζει η εκμετάλλευση.

Στην πλάτη εκείνων που δεν έχουν τη δύναμη και τη δυνατότητα να διαμαρτυρηθούν (δεν φαντάζεται κανείς κατάκοιτους γέροντες και άνεργες, κακοποιημένες, μητέρες να κλείνουν την Πανεπιστημίου) στήνονται οι πιο ανίερες και ισχυρές συμμαχίες αλληλεξάρτησης και διαπλοκής. Οι δωρητές μπορεί να έχουν κάθε καλή πρόθεση. Οταν όμως οι φιλοδωρούμενοι δεν είναι όσοι έχουν πραγματική ανάγκη αλλά οι διάφοροι μεσάζοντες, τότε το καλό εξανεμίζεται. Οχι μόνο ως αποτέλεσμα αλλά και ως προσφορά. Το ερώτημα είναι: τι επείγει; Ο διαχειριστικός έλεγχος ή το κοινωνικό φροντιστήριο για τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού; Οσο τίποτα δεν προχωράει από την κεντρική εξουσία, εδραιώνεται η αυθαιρεσία. Μαζί και ο πόνος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή