Ενας ακόμη εξαιρετικός συνάδελφος, δημοσιογράφος παλαιάς κοπής, όπως λένε στο Οικονομικό Τμήμα για τις χρυσές λίρες, χρυσού χαρακτήρος, έφυγε. Πολύγλωσσος, με σπουδές στη Γαλλία, μελετητής της κλασικής φιλοσοφίας και λογοτεχνίας, ο Νίκος Γκόλιας νικήθηκε από τον καρκίνο ύστερα από πολύχρονη μάχη. Πρώτη του έγνοια, όπως μαρτυρούν οι συνάδελφοί του, του Διεθνούς Τμήματος της Οικονομικής «Καθημερινής», το πότε θα επιστρέψει στη δουλειά, στο γραφείο του, που γι’ αυτόν, όπως και για τους περισσότερους δημοσιογράφους, είναι ταυτόσημο με τη ζωή. Αυτό το καλοκαίρι, στο νοσοκομείο, τον επισκέφθηκαν οι συνάδελφοί του και ο Νίκος Γκόλιας τους έλεγε πως θέλει να ξαναγυρίσει, όσο γίνεται πιο γρήγορα, στη δουλειά του. «Πρώτα να κοιτάξεις τον εαυτό σου, την υγεία σου, και το γραφείο σου είναι εκεί και σε περιμένει, όπως κι εμείς» του είπαν. «Θα τα πούμε από κοντά, έχω κι ένα νέο ανέκδοτο να σας πω», πάντα εύθυμος στις συναναστροφές του ο Νίκος Γκόλιας, τους αποχαιρέτησε. Στις 8 Μαρτίου υπέκυψε και χθες ήταν η σειρά της «Καθημερινής» και ειδικά της Οικονομικής «Καθημερινής» να τον αποχαιρετίσουν με πρωτοσέλιδη αναγγελία του θανάτου του στα 62 του χρόνια. Η καταγωγή του ήταν από τον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας, που έχει δώσει σπουδαίους δημοσιογράφους στην «Καθημερινή». Ηταν επί 20 χρόνια -από την οδό Σωκράτους- στο Διεθνές Τμήμα της «Καθημερινής». Μας μιλούσε πάντα με περηφάνια για τα παιδιά του, τον Χρήστο, τελειόφοιτο Ιατρικής στη Γερμανία, και τη Μαγδαλένα, φοιτήτρια της Νομικής στη Γερμανία επίσης. Τα παιδιά διαμένουν εκεί με τη Γερμανίδα μητέρα τους Μαρία και επιθυμία της οικογένειας, να μεταφερθεί εκεί η σορός, για να είναι κοντά τους. Αυτό το ταξίδι τον παίρνει πλέον μακριά μας. Το γραφείο του, στον τέταρτο όροφο της «Κ» στο Νέο Φάληρο, στο Οικονομικό Τμήμα, τον περίμενε πάντα, τακτικό, «ετοιμοπόλεμο» με σημειώσεις, βιβλία, χαρτιά, μολύβια, τα γυαλιά του – το γραφείο τού καλού δημοσιογράφου, που δεν επιζητούσε την προβολή αλλά ζούσε από και για τη δουλειά του…
Με θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά του, που θα τον κρατήσουν κοντά του, λέμε, οι παλαιοί και νέοι συνάδελφοί του, στην «Καθημερινή»: Αντίο, Νίκο Γκόλια.ΤΗΛΕΦΟΣ