Γραμματα Αναγνωστων

6' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H κατάργηση ερευνητικών κέντρων

Κύριε διευθυντά

Βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων, επιθυμώ να εκφράσω την αντίθεσή μου στην κατάργηση των ιδρυμάτων ΕΘΙΑΓΕ, ΕΛΚΕΘΕ και ΙΓΜΕ, που ασχολούνται με την έρευνα στον πρωτογενή τομέα και να υποδείξω εναλλακτική λύση.

Ερευνητές – γενετιστές του ΕΘΙΑΓΕ ήταν αυτοί που αύξησαν την παραγωγή του σίτου από τα 120 κιλά στα 400 κιλά το στρέμμα, την παραγωγή του βαμβακιού από τα 120 κιλά στα 400 κιλά το στρέμμα, την παραγωγή του καλαμποκιού από τα 200 κιλά στα 100 κιλά το στρέμμα, ενώ γεωπόνοι του ΕΘΙΑΓΕ, με την προτροπή να καλλιεργηθούν οι εκτάσεις των εκβολών του Λουδία και του Σπερχειού ποταμού, κάλυψαν τις ανάγκες της Ελλάδας σε ρύζι σταματώντας τις εισαγωγές από την Απω Ανατολή. Ταυτόγχρονα, μια ομάδα εδαφολόγων, φυτοπαθολόγων και εντομολόγων μάχονται οι μεν πρώτοι για τη διατήρηση της γονιμότητας των εδαφών, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν μεθόδους καταπολέμησης των γεωργικών ασθενειών. Ποιος θα αναλάβει το πολύ αξιόλογο έργο αυτών των επιστημόνων;

Σήμερα όσο ποτέ χρειαζόμαστε το ΕΛΚΕΘΕ. Είμαστε μια χώρα της οποίας τα 2/3 είναι θάλασσα και δεν επιτρέπεται να καταργούμε το μοναδικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, ιδιαίτερα μετά την προσπάθεια που γίνεται για να αξιοποιηθούν τα υπεράκτια κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Ποιος θα διαφυλάξει τα ανεκτίμητης αξίας γεωλογικού ενδιαφέροντος δείγματα από τους πυρήνες και τα θρύμματα των εκατοντάδων γεωτρήσεων που θα γίνουν στις ελληνικές θάλασσσες; Και όχι μόνον: υπάρχει στον κόσμο χώρα που να περιβάλλεται από θάλασσα και να μην έχει ένα Θαλάσσιο Ερευνητικό Κέντρο;

Το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) προσφέρει συνεχώς εδώ και 60 χρόνια την επιστημονική του εμπειρία και εφαρμοσμένη γνώση σε όλους τους ερευνητικούς τομείς του υπεδάφους, που άμεσα ή έμμεσα αποδίδουν καθημερινά μεγάλο πλούτο στη χώρα μας (π.χ. έρευνα λιγνιτών, γεωθερμία, καταστροφικά φαινόμενα, τεχνικά έργα, γεωλογική χαρτογράφηση, υδατικοί πόροι, περιβάλλον, ρύπανση εδαφών και υδάτων, μεταλλεύματα, γεωχημεία, μάρμαρα, αδρανή υλικά, πρωτογενή επιστημονικά στοιχεία, καθώς και υπηρεσίες προς τρίτους, όπως προς περιφέρειες, δήμους, φορείς του Δημοσίου, εφορείες αρχαιοτήτων, αρχαιολογικά μουσεία, ιδιωτικές εταιρείες, ιδιώτες κ.λπ.). Κλείνουμε το ΙΓΜΕ το οποίο ανακάλυψε τον τεράστιο ορυκτό πλούτο, που αποτελούσε ζητούμενο και μια από τις τρεις βασικές αιτίες αποδοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Επιγραμματικά αναφέρεται ότι η συναλλαγματική αξία των κοιτασμάτων λιγνίτη, που εντόπισε, μελέτησε και παρέδωσε προς αξιοποίηση για παραγωγή ενέργειας το ΙΓΜΕ, υπερβαίνει τα 374 δισ. ευρώ, χωρίς σ’ αυτά να συμπεριλαμβάνονται τα αξίας δεκάδων δισ. ευρώ κοιτάσματα βωξίτη, χρυσού, ζεολίθων, νικελίου, χαλκού κ.λπ., καθώς επίσης και οι πρόσφατες επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε ορισμένα από τα γεωθερμικά πεδία της Ελλάδας. Επειδή λοιπόν γίνεται πολλή συζήτηση για τη σχέση κόστους – οφέλους, ενδεικτικά αναφέρεται ότι το συνολικό κόστος του ΙΓΜΕ (μισθοδοσίες, λειτουργικά έξοδα και κόστος ερευνών) τα τελευταία εξήντα χρόνια είναι λιγότερο από το 1% των προηγουμένως αναφερθέντων στοιχείων μόνο για τον λιγνίτη.

Μου προξενεί αλγεινή εντύπωση ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα μετά το 1990, βάλλουν εναντίον των ερευνητικών ιδρυμάτων του πρωτογενούς τομέα. Στα τέλη του ’90 κλείσαμε την ΔΕΠ-ΕΚΥ που ασχολείτο με την έρευνα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Αυτό το έγκλημα το πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός διότι αν η έρευνα συνεχιζόταν σήμερα θα είχαμε βρει τα μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων και ίσως ποτέ δεν θα φθάναμε στη σημερινή οικονομική κατάσταση. Υστερα από 12 χρόνια καταλάβαμε το ολέθριο σφάλμα μας. Διερωτώμαι πόσο αργά είναι.

Αθροίζοντας τις οικονομικές παραμέτρους από τον ορυκτό μας πλούτο, αντιλαμβανόμαστε ότι η εκμετάλλευσή του, αν το επιτρέψουν οι κυβερνήσεις, όχι μόνο θα μας επιτρέψει να βγάλουμε το χρέος, αλλά και να ευημερήσουμε.

Πιστεύω ότι η εξοικονόμηση χρημάτων από την κατάργηση αυτών των τριών ερευνητικών κέντρων και μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί. Και θά ‘θελα να μου επιτραπεί η προσέγγιση ότι τόσο ο υπουργός οικονομίας όσο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν το αντίστοιχο ποσό διαφορετικά, όπως π.χ. από τη μείωση των αποδοχών χιλιάδων υπαλλήλων της Βουλής οι οποίοι λαμβάνουν 16,5 μισθούς και όχι 12 μισθούς ανά έτος.

Αντωνης Φωσκολος, Ομότιμος καθ. Πολυτεχνείου Κρήτης

Πατριωτισμός και προτάσεις

Κύριε διευθυντά

Διάβασα το άρθρο του κ. Γιανναρά «Πατριωτισμός ναι, αλλά με προτάσεις» και έχω δύο παρατηρήσεις. Γράφει ο κ. Γιανναράς:

Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς αντιστέκεται. Εχει σε βάρος του ότι δεν τόλμησε, ώς τώρα, ούτε το κόμμα του να απαλλάξει από τους φαύλους και ανίκανους που το εξευτέλισαν στο πρόσφατο παρελθόν… ούτε επιτελική δουλειά μεταρρυθμιστικών προτάσεων και κοινωνικών στόχων να εμφανίσει».

-Ο κ. Σαμαράς (Νέα Δημοκρατία) έκανε προτάσεις, συγκεκριμένες με περιεχόμενο κοινωνικών στόχων. Το έκανε πριν από ένα χρόνο και επανήλθε πρόσφατα με προτάσεις επικαιροποιημένες. Δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνούν όλοι, απόδειξη δεν συμφωνεί ο πρωθυπουργός και το όλον ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι μόνο ο πρόεδρος κόμματος να διώξει τους «φαύλους» και «ανίκανους» ευθύνη, πρωτίστως, έχουμε εμείς που ψηφίζομε και επιλέγομε. Αν εμείς δεν απορρίπτουμε τον «φαύλο» και τον «ανίκανο», γιατί την ευθύνη την μεταφέρουμε στον πρόεδρο κόμματος.

-Μοναδική εξαίρεση ίσως, ο Στέφανος Μάνος…»

Η παρουσία του κ. Μάνου, στην πολιτική σκηνή της χώρας, ήταν και είναι θετική, παρήγαγε και παράγει πολύτιμο έργο. Προτάσεις υπέβαλλαν και τα άλλα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων, όπως η Δημοκρατική Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ, το μόνο κόμμα που είχε προεκλογικό πρόγραμμα και δεν εφάρμοσε ούτε μια από τις προτάσεις, είναι το ΠΑΣΟΚ, σήμερα κυβέρνηση.

Καμία από τις προτάσεις των κομμάτων δεν δέχθηκε, δεν αξιοποίησε η κυβέρνηση.

Ευαγγελος Ιω. Λαζαριδης – Υφηγητής Πολιτικής Οικονομίας

Απάντηση

Αν ο κ. υφηγητής πιστεύει ότι ο κ. Σαμαράς έκανε «προτάσεις συγκεκριμένες με περιεχόμενο κοινωνικών στόχων» δεν είχε παρά να τις αναφέρει και να με αποστομώσει (όπως ανέφερα εγώ τις προτάσεις του κ. Μάνου).

Αν, επίσης, πιστεύει ότι ο αρχηγός κόμματος πρέπει να συνεχίσει να προτείνει στους πολίτες φαύλους και ανίκανους πολιτευτές μέχρις ότου οι πολίτες με την ψήφο τους τους αποκλείσουν από την πολιτική σκηνή, τότε, θα μου επιτρέψει να φρονώ ότι έχει πολύ ιδιάζουσα αντίληψη της αρχηγίας.

Χρηστος Γιανναρας

Ντροπή μας

Κύριε διευθυντά

Τρίτη 28 Ιουνίου. Η Ελλάδα έχει τη μεγάλη ευκαιρία και η Αθήνα την τιμή να φιλοξενεί Αγώνες Σπέσιαλ Ολύμπικς. Η παγκόσμια αυτή εκδήλωση είναι ένας ύμνος στον ανθρώπινο νου και στην ψυχή, είναι η αποθέωση της ανθρώπινης θέλησης. Ακόμα και μια τέτοια ημέρα, όμως, έπρεπε να κάνουμε πορείες, διαδηλώσεις και να αποκλείσουμε το κέντρο της Αθήνας. Ακόμα και μια τέτοια ημέρα έπρεπε να μετατρέψουμε το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο μάχης, με αποπνικτική ατμόσφαιρα. Για να αδειάσει το Σύνταγμα από τους «Αγανακτισμένους» και τα τσαντίρια τους, ούτε λόγος βέβαια.

Εντάξει, αποδεχτήκαμε όλοι ότι για τον ελληνικό λαό γενικά και για τους Αθηναίους ειδικά, η πρόσβαση στο κέντρο της πόλης απαγορεύεται. Γιατί έπρεπε να απαγορευθεί και στους αθλητές των Σπέσιαλ Ολύμπικς και στους συνοδούς που ήρθαν στην Αθήνα για λίγες μόνο ημέρες; Εάν μας είχε απομείνει στοιχειώδης ανθρωπιά, θα επιφυλάσσαμε στους ανθρώπους αυτούς τη θερμότερη δυνατή φιλοξενία. Θα ήμασταν πιο φιλόξενοι ακόμα και από το καλοκαίρι του 2004. Δεν θα τους σβήναμε τα φώτα. Κάποτε, όταν ντρεπόμουν για τη χώρα μου, κοιτούσα την Ακρόπολη των Αθηνών κι έβλεπα την ομορφιά και την περηφάνια των Ελλήνων. Τώρα, ακόμα κι αυτό απαγορεύεται. Κοιτώντας πλέον την Ακρόπολη, κινδυνεύει κανείς να δει κομματικά πανό και άλλες τέτοιες ασχήμιες. Εδώ όμως χάσαμε την ανθρωπιά μας, για ντροπή θα μιλάμε τώρα;

Χρηστος Α. Αβραμιδης, Διδάκτωρ Οικονομικών

Περί φοροφυγάδων

Κύριε διευθυντά

Προ δεκαημέρου ανακοινώθηκε στον Τύπο και στις τηλεοράσεις ότι επίκειται υπουργική υπογραφή, για τη δημοσίευση ονομάτων φοροφυγάδων, μέχρι του ποσού των 150.000 ευρώ.

Τελικά δεν είδαμε τίποτα ακόμη.

Μήπως πήγε και αυτό στις ελληνικές Καλένδες;

Αθανασιος Σαραφιλης – Συνταξιούχος / Πυλαία, Θεσσαλονίκη

«Δώστε το παράδειγμα»

Κύριε διευθυντά

Με τη χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή δίνεται στη χώρα μας μια τελευταία ευκαιρία για να γίνουν όλα όσα δεν έγιναν δεκαετίες τώρα, και να αποφευχθεί ένα ιδιαίτερα ζοφερό μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Με την επιστολή αυτή θέλουμε να απευθύνουμε έκκληση στον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο, και σε όλους τους Αλέκους Παπαδόπουλους -με ό,τι αυτό το όνομα έφτασε να αντιπροσωπεύει- όπως οι κ.κ. Λουκάς Παπαδήμος, Στέφανος Μάνος, Γ. Στουρνάρας και αρκετοί ακόμα, να μην αρνηθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όποια θέση και αν τους ζητηθεί.

Γνωρίζουμε ότι αυτό απαιτεί ποικίλες προσωπικές θυσίες, αλλά ας είναι βέβαιοι ότι οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας, αλλά και η Ιστορία, θα τους το αναγνωρίσουν και θα συστρατευθούν μαζί τους. Οι υπόλοιποι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δώστε το παράδειγμα της αυταπάρνησης και οι περισσότεροι θα σας ακολουθήσουν.

Θανος Βερεμης, Δημητρης Σ. Κωνσταντινου, Αμεντεο Οντονι, Θοδωρος Παπαλεξοπουλος

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή