Αγαπητέ κ. Σαμαρά,
Είχα την τύχη να γνωρίσω διαπρεπή στελέχη της οικογένειάς σας, από την προγιαγιά σας Πηνελόπη Δέλτα (μέσα από τα έργα της) ώς την αξέχαστη γιαγιά σας, τη Βιργινία Ζάννα, η οποία υπήρξε ο οδηγός μου στον κόσμο του Μεσοπολέμου και όσων επιζούσαν κατά την πενταετία 1969-1974. Η γιαγιά σας αντιμετώπιζε τότε, με τη γενναιότητα και τη λεβεντιά που βρίσκονται άφθονες στις καταβολές σας, τη δοκιμασία της φυλάκισης του γιου της Παύλου Ζάννα από τη χούντα.
Επεσε σε σας ο κλήρος να συνεχίσετε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης την παράδοση των προγόνων σας.
Ως κατά καιρούς ψηφοφόρος περίπου όλων των κομμάτων που βρίσκονται στη Βουλή των Ελλήνων, αλλά και των προκατόχων τους, παρακολουθώ με λύπη την έλλειψη ομοψυχίας που χαρακτηρίζει τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας. Με λίγες εξαιρέσεις, διαγκωνίζονται για να κερδίσουν την προτίμηση των ψηφοφόρων σε στιγμές έκτακτης ανάγκης για το μέλλον της χώρας μας. Είναι περιττό να επισημάνω ότι αν φτάσουμε τελικά σε χρεοκοπία, θα υποβιβαστούμε στο επίπεδο του οικονομικού βίου της γεωγραφικής μας γειτονιάς και ίσως καθηλωθούμε εκεί για πολλά χρόνια. Σε μια τέτοια περίπτωση, το πολιτικό προσωπικό της Βουλής θα αλλάξει ριζικά ώστε να μην υπάρξει χώρος για τους σημερινούς παίκτες.
Επιμένετε δίκαια ότι η χώρα μας χρειάζεται αναπτυξιακά κίνητρα. Αλλά πώς είναι δυνατόν, ακόμα και αν μηδενίζονταν οι φόροι, να πεισθούν οι επιχειρηματίες να διακινδυνεύσουν την οποιαδήποτε αναπτυξιακή επένδυση με την επικρεμάμενη σπάθα του Δαμοκλέους ενός τεράστιου χρέους, των δομικών ελλειμμάτων του δημοσίου τομέα και της παντελούς μας έλλειψης ανταγωνιστικότητας; Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας απορούν με την άρνηση του κόμματός σας να συναινέσει, κατά το πορτογαλικό προηγούμενο, σε αποδοχή μιας κοινής προσπάθειας για τη μείωση των δαπανών του Δημοσίου. Σε μια χώρα με τριπλάσια δημοσιοϋπαλληλία εκείνης της Αυστρίας, δεν ακούγεται φωνή, όχι από τους σοσιαλιστές, αλλά ούτε και από τους φιλελευθέρους – συντηρητικούς για τη μείωση του προσωπικού που σωρεύτηκε χωρίς περίσκεψη στον δημόσιο τομέα χάρη στις πελατειακές εξυπηρετήσεις των κομμάτων. Τα δύο μεγάλα κόμματα τα οποία φέρουν ανάλογη ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο (το ΠΑΣΟΚ με περισσότερα χρόνια στην εξουσία και η Ν.Δ. με την πρόσφατη προβληματική της συνεισφορά) έχουν να επιλέξουν το μη χείρον από δύο κακά: τη μεγέθυνση της ανεργίας και τον μηδενισμό της μισθωτής εργασίας. Αν η χώρα μας πτωχεύσει, να είσαστε βέβαιος ότι η σημερινή διαρροή σκοτισμένων ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ, την οποία εισπράττει εν μέρει η Ν.Δ., θα αλλάξει ριζικά πορεία. Καθώς μάλιστα η κατακερματισμένη μας κοινωνία στερείται αξιόπιστων ταγών και η εφαρμογή του νόμου ολισθαίνει, είναι πιθανό ότι θα κατεβαίνει όλο και περισσότερο τη σκάλα της παραβατικότητας και της ανομίας. Νέα γενιά κλεπτοκρατών-αρματολών, σαν αυτούς που διακόπτουν σήμερα την παροχή του ρεύματος για να διασφαλίσουν τα κεκτημένα τους, θα γεννηθεί από το χάος.
Με τους αναξιόπιστους γέροντες να διδάσκουν την ανυπακοή στα προπύλαια του πανεπιστημίου ή στο εκκλησίασμα της βορείου Ελλάδος και τους πατριδοκάπηλους της Δεξιάς και της Αριστεράς να αρθρογραφούν με ανάλογα συνθήματα σε ανυπόληπτα έντυπα, ποιος ήρωας θα αναλάμβανε πλέον την ευθύνη της ηγεσίας;
Είναι πιθανό ότι η Νέα Δημοκρατία θα κέρδιζε σήμερα πολλούς δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ σε μια εκλογική αναμέτρηση, αλλά είναι μάλλον απίθανο ότι θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τους συνδικαλιστές οι οποίοι θα διαδηλώνουν και θα απεργούν. Φανταστείτε μια αντιστροφή των σημερινών ρόλων. Η Ν.Δ. να ζητάει από το ΠΑΣΟΚ συναίνεση και αυτό να επικαλείται το παρελθόν της Ν.Δ. για να την αρνείται. Φανταστείτε τους Ανωμερίτες του βαθέος ΠΑΣΟΚ να καταδικάζουν τότε κάθε εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, προφανώς ώστε οι περί αυτούς να μπορούν να εξακολουθούν να τη νέμονται, κατά την πρακτική της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ σήμερα.
Ως μέλος μιας οικογένειας με μεγάλη προσφορά στο έθνος έχετε υποχρέωση να ακολουθήσετε το παράδειγμα της γενναιοφροσύνης, της νοικοκυροσύνης και της ανιδιοτέλειας που επέδειξε ο ήρωας της Δέλτα στο «Παραμύθι χωρίς όνομα». Αν τολμήσετε, να είσαστε βέβαιος ότι οι Ελληνες δεν θα σας ξεχάσουν.
* O κ. Θάνος Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.