H «δημοκρατία» μας περίγελως της υφηλίου

H «δημοκρατία» μας περίγελως της υφηλίου

4' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τριάντα τόσες μέρες άρκεσαν για να μεταμορφώσουν την ειρηνική, πατριωτική διαμαρτυρία των «αγανακτισμένων» πολιτών σε ξεφτίδια συρφετού που σεργιανούν στο Σύνταγμα από περιέργεια ή για τον χαβαλέ. Οι μικροπωλητές, ίσως πια περισσότεροι από τους διαμαρτυρόμενους, δίνουν την αίσθηση ότι η έκρηξη προσφέρθηκε ανεμπόδιστα σε εμπορική εκμετάλλεση – ακόμα και πλανόδιοι ακροβάτες, μαζί με τους σουβλατζήδες, τους κουλουρτζήδες και όσους προμήθευαν τα «υλικά» της διαμαρτυρίας (σφυρίχτρες, φακούς λέιζερ, σημαιούλες) έσπευσαν να σκυλεύσουν την «αγανάκτηση». Ντεκόρ, τα άθλια τσαντίρια όσων εκφράζανε και με επιτόπιο ύπνο την οργή τους για το «σύστημα», ώστε η πλατεία να γίνεται πιστή εικόνα γυφτοπάζαρου – γυφταριό, τσιγγαναριό.

Τις πρώτες μέρες το μέγα πλήθος ανέμιζε μόνο σημαίες ελληνικές, φερμένες από τα σπίτια, σύμβολα του πατριωτικού χαρακτήρα της εξέγερσης ενάντια στην τυραννία της κομματοκρατίας. Τις τελευταίες μέρες η πλατεία ήταν κατάφορτη από κουρελαρία, «πανώ» παντοδαπής έμπνευσης – παιδαριώδεις, το περισσότερο, κακόζηλες αναγραφές επιδείξεων «εξυπνάδας». O εκπασοκισμένος (συνειδητά ή ανεπίγνωστα) Ελλαδίτης τα ξέρει όλα, αποφαίνεται για τα πάντα, έχει «λύσεις» για κάθε πρόβλημα. Τελικά η φτωχολογιά του Καΐρου αποδείχτηκε όχι μόνο πιο ανθεκτική, γι’ αυτό και πιο τελεσφόρα, αλλά κυρίως με υπέρτερη αρχοντιά στον ξεσηκωμό της από τους επήλυδες (με συνοπτικές διαδικασίες αστούς) του αττικού λεκανοπέδιου.

Κανένα κόμμα και καμιά κοινωνική ομάδα δεν αντιστάθηκε, τριάντα χρόνια τώρα, στον «κοινωνικό μετασχηματισμό» του Ανδρέα Παπανδρέου. Και στη μετασχηματισμένη ελλαδική κοινωνία «όλα επιτρέπονται», όλοι είμαστε ίσοι, όλοι τα δικαιούμαστε όλα. Από το 1981, μέτρα της φεουδαλικής δημοκρατίας, που για πρώτη (ναι) φορά εγκαθιδρύθηκε στη χώρα, είναι οι συμπεριφορές Τσοχατζόπουλου και Πάγκαλου.

Κάτι ανάλογο με τον εκφυλισμό της «αγανάκτησης» στο Σύνταγμα πρέπει να ήταν και η αποκάλυψη που συντελέστηκε στην Πρώτη Πανελλήνια Συνδιάσκεψη της «Σπίθας» – του κινήματος πολιτών που ενέπνευσε και συγκρότησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Οι αυτόπτες μετέφεραν επίσης εικόνα θλιβερού μπάχαλου, αποκαρδιωτικής μωρολογίας, κοινοτοπιών, κομπορρημοσύνης. Αλλά το σοκ της απαγοήτευσης πρέπει να ήταν για τους ανιδιοτελείς λυτρωτικό. Τους αφύπνισε στη συνειδητοποίηση της πραγματικότητας. Σίγουρα ο συναισθηματικός και μόνο πατριωτισμός δεν αρκεί για να χτίσει κάτι στέρεο και θετικό. Οι λύσεις κακοφορμισμένων κοινωνικών προβλημάτων χρειάζονται στιβαρή σοβαρότητα και έκτακτη ευφυΐα, μελέτη, εξειδικευμένη εμπειρία, κρυστάλλινη ανιδιοτέλεια. Σε «εθνοσωτήριες» πρωτοβουλίες σπεύδουν πλήθος οι καλοπροαίρετες μετριότητες, με πείσμονη βεβαιότητα για την αξία των απόψεών τους και την ειλικρίνεια της προσφοράς τους. Δεν υποψιάζονται τον φτηνιάρικο ναρκισσισμό ή την απωθημένη μεγαλομανία που μπορεί να συγκαλύπτει ο ενθουσιασμός τους. Αν δεν έχουν προλάβει να τους καπελώσουν βάναυσα οι συνειδητά αδίστακτοι σε ιδιοτέλεια και ψυχοπαθολογικά αρχομανείς.

Τριάντα ολόκληρα χρόνια, όταν ο δαιμονικής ευφυΐας «κοινωνικός μετασχηματισμός» που απεργάστηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου ανασκολόπιζε το ήθος, την παιδεία, την ιστορική συνείδηση, τα αντανακλαστικά συμπεριφοράς των Ελλήνων, η N. Δ. θαύμαζε και ζήλευε. Δεν υπήρξε ποτέ, μα ποτέ, «έστω και ένας βουλευτής της N. Δ. που να ψέλλισε αντίρρηση για την κατάλυση κάθε αξιοκρατικής ιεραρχίας στη Δημόσια Διοίκηση, για την αυτονομημένη, αντικοινωνική παντοδυναμία του κομματικού συνδικαλισμού, για τη θεσμική υπονόμευση κάθε ακαδημαϊκής δεοντολογίας και τη συνακόλουθη διάλυση των πανεπιστιμίων. Την ίδια ολέθρια μηδενιστική νοηματοδότηση του σχολειού και της αγωγής συνέχισε η N. Δ. και στην τριετία Μητσοτάκη και στην πενταετία του βραχέος Καραμανλή, την ίδια διαστροφή της Ιστορίας στη συνείδηση των παιδιών, την ίδια μεθοδική αγλωσσία, απόσβεση της κριτικής σκέψης, τον ίδιο διάστροφο, εγκληματικό λαϊκισμό προτεραιότητας των ευφραντικών παροχών.

Είχε απόλυτο δίκιο τις προάλλες ο ληρώδης Πάγκαλος, να αναφέρεται αυτονόητα στο 1981 σαν σε γενέθλια της «δημοκρατίας» χρονολογία. O, τι καταλαβαίνουν σαν «δημοκρατία» και τα δύο κόμματα εξουσίας (έχοντας αποδείξει στην πράξη τις πεποιθήσεις τους) είναι το παπανδρεϊκό πρωθυπουργοκεντρικό βλασφούργημα της αναξιοκρατίας και της φαυλότητας, της μεθοδευμένης αγραμματοσύνης και εξηλιθίωσης των αφελών, της λαμογιάς και της συνδικαλιστικής ασυδοσίας που γεννάνε την εξοργιστική κοινωνική αδικία. Αντί να εκλιπαρεί τη N. Δ. ο θλιβερά ολίγιστος πρωθυπουργός να μην εγκαταλείψει «αγανακτισμένη» το Κοινοβούλιο για τα λεγόμενα του Πάγκαλου, θα μπορούσε απλώς να την προκαλέσει: Εξηγήστε μας, πώς καταλαβαίνετε εσείς τη δημοκρατία, σε τι διαφοροποιηθήκατε ποτέ από το δικό μας μοντέλο, γιατί δεν καυχηθήκατε ποτέ για διαφορές του καραμανλικού (του ’74) από το παπανδρεϊκό (του ’81) υποδείγματος;

Η Ελλάδα θα ήταν σήμερα μια διαφορετική χώρα, όχι ο περίγελως του πλανήτη, αν η N. Δ. διέσωζε στοιχειώδη πολιτική ετερότητα, αν δεν είχε αφεθεί να εκπασοκιστεί τόσο ταπεινωτικά και χυδαία. Να έχει η πολιτική της ετερότητα σαφή οριοθέσια, ψηλαφητά από τον κάθε πολίτη: Το όνομα Ανδρέας Παπανδρέου να σημαίνει «κοινωνικό μετασχηματισμό» αναιρετικόν κάθε αξιοκρατίας και βυθισμό στην εξηλιθίωση της καταναλωτικής μονοτροπίας. Το μονοτονικό και η κατάργηση των αρχαίων, η διάλυση των πανεπιστημίων και η ατίμωση της ελληνικότητας στο σχολειό, να σημαίνουν την αλλοτρίωση του πολίτη σε οπαδό, του συνδικαλιστή σε ανδρείκελο, υποχείριο οργανωμένων συμφερόντων. Το όχι στην Πλεκτάνη Ανάν, η ντροπή για την υποστολη της σημαίας στις βραχονησίδες, η απαίτηση για οριοθέτηση «Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης», να σημαίνουν το ελάχιστο της προσωπικής και συλλογικής αξιοπρέπειας που προϋποτίθεται για τη συμμετοχή σε εταιρισμούς κρατών και διεθνείς συμμαχίες.

Πολιτική ετερότητα με σαφή οριοθέσια: O εθνικισμός σήμανε το ιστορικό τέλος του Ελληνισμού, η ενεργοποίηση της διαφορότητας πολιτισμού των Ελλήνων δείχνει τη δυνατότητα ιστορικής επιβίωσης. Αλλά η N. Δ. διψάει εξουσία, έστω και με τίμημα τη χρεοκοπία ή και την αιματηρή καταστροφή. Δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική και την πατρίδα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή