H διανομή Τύπου
Κύριε διευθυντά
Για τους γνωρίζοντες τις «λεπτομέρειες» του χώρου των έντυπων μέσων επικοινωνίας, η στάση των διανομέων έναντι της «απελευθέρωσης» πολλών «κλειστών» μέχρι πρότινος επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων και το δικό τους, δεν συνιστά λόγο απορίας άξιο. Επί 10ετίες, μια «συμμαχία» των εκδοτών με τους εφημεριδοπώλες συντηρούσε μια «λυκοφιλία», την οποία η μεγάλη πλειοψηφία των αναγνωστών-πελατών αγνοούσε, και όχι άδικα.
Μερικές εκατοντάδες μέλη ενός απαράδεκτα «οικογενειακού» σωματείου διένειμε τόσο τις άδειες, που το ίδιο εξέδιδε δικαιωματικά, όσο και τα «πόστα» και τις περιοχές δράσης και διανομής των εντύπων.
Λαμβανομένου υπόψη του όγκου του διακινούμενου Τύπου και όχι μόνο των ημερήσιων και εβδομαδιαίων εφημερίδων, των βιβλίων και των περιοδικών «περιτυλιγμάτων» κάθε «ροζ» απόχρωσης, αλλά και πρόσφατα των προϊόντων μουσικής, η ύπαρξη ενός σταθερού αριθμού «μεσαζόντων» με σταθερό και ακλόνητο ποσοστό προμήθειας, με μηδενικό απαιτούμενο κεφάλαιο κίνησης, με διασφαλισμένη συνταξιοδότηση και παροχές υγείας αλλά και «δώρα» εορτών (άσχετα με το γεγονός ότι πρόκειται για ελεύθερους επαγγελματίες) μέσω της κατανομής των εσόδων του «αγγελιόσημου», ο χαρακτηρισμός «αφεντικά» της διανομής άρα και ρυθμιστές της κυκλοφοριακής επιτυχίας των εντύπων δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Για όσους έχουν τη νοσηρή περιέργεια να πληροφορηθούν το τι ακριβώς διακυβεύεται, δεν έχουν παρά να εντρυφήσουν στον τόμο του «Κοινωνικού Προϋπολογισμού» του 2009, όπου θα διαπιστώσουν, εκτός άλλων, πως η κατά κεφαλή απόδοση των εφημεριδοπωλών (όχι των τελικών λιανοπωλητών) από το «αγγελιόσημο» είναι μεγαλύτερη και από αυτή ακόμη των δημιουργών του «προϊόντος», δηλαδή των δημοσιογράφων. Βεβαίως, στον χώρο του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ υπάρχουν και «χειρότερα» (εικονολήπτες, ανταποκριτές ξένου Τύπου κ.ά).
Εάν οι όντως σκληρά εργαζόμενοι διανομείς έχουν την καλή διάθεση να αντιπαρατεθούν στα παραπάνω, δεν έχουν παρά να παραθέσουν στοιχεία:
– Μέσου καθαρού εισοδήματος.
– Μέσου ποσοστού προμήθειας από διανομή & λιανική πώληση.
– Απασχολούμενου προσωπικού ανά «άδεια» και σημείο λιανικής και αμοιβών πλέον εργοδοτικών εισφορών.
– Απασχολούμενο «κεφάλαιο» (!!!)
– Δαπάνες λειτουργίας (μεταφορικά μέσα, καύσιμα, συντήρηση).
Και τότε είμαι βέβαιος πως αρκετοί θα βάλουν «πολύ νερό στο κρασί» τους. Σε τελική ανάλυση, στην Ελλάδα του 2011 και από εδώ και στο εξής, «αποκλειστικότητες» και «τσιφλίκια» δεν είναι ούτε δυνατά, αλλά πολύ περισσότερο αποδεκτά. Η «οικογενειοκρατία και οι «τσαμπουκάδες» ανήκουν σε πολύ παλαιότερες εποχές. Το δικαίωμα στην όποια εργασία είναι και οφείλει να παραμείνει αναπαλλοτρίωτο.
Ο συντάκτης δεν είναι δημοσιογράφος, πολλώ δε μάλλον εκδότης, που να θίγεται άμεσα από τη διαμάχη. Πλην, όμως, ως πολίτης διεκδικεί την αποκατάσταση της ελευθεροτυπίας ως συλλογικό δικαίωμα και τη δυνατότητα να «λερώνει» καθημερινά τα δάχτυλά του ξεφυλλίζοντας την παιδιόθεν εξαρτημένη του ανάγκη της καθημερινής εφημερίδας.
Κάθε αντίρρηση είναι προφανέστατα δεκτή και αναμενόμενη.
Δημητρης Ν. Πατσακης
Αίσχος, κ. Λοβέρδο (ξανά)
Κύριε διευθυντά
Με ευχαρίστησε το γεγονός ότι επιτέλους, για πρώτη φορά, ο υπουργός κ. Λοβέρδος αντέδρασε με επιστολή του στην τελευταία μου παρέμβαση για τα εξωφρενικά περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών. Η ευχαρίστησή μου θα ήταν μεγαλύτερη, αν ο κ. Λοβέρδος είχε απαντήσει σε αυτό το οποίο γράφω: Οτι το περιθώριο κέρδους 35% επί της χονδρικής τιμής για τα ακριβά φάρμακα δεν δικαιολογείται ούτε οικονομικά ούτε ηθικά.
Γράφει ο κ. Λοβέρδος ότι τάχα τον εγκαλώ για τις αποφάσεις του στον χώρο του φαρμάκου, που καμία κυβέρνηση και κανένας αρμόδιος υπουργός δεν έλαβε από το 1984, τη στιγμή που ποτέ δεν έγραψα για τις αποφάσεις του αλλά αποκλειστικά και μόνο για το γεγονός ότι, απέναντι στους φαρμακοποιούς και τα συμφέροντά τους, λησμόνησε το γενικό συμφέρον.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην 4η αξιολόγηση της τρόικας (σελ. 36 του αγγλικού κειμένου) οι ειδικοί συμμερίζονται την άποψή μου για τα περιθώρια των φαρμακοποιών. Ζητούν να εφαρμοστεί ένα φθίνον σύστημα περιθωρίων ή και σύστημα σταθερού σε ευρώ περιθωρίου αντί του δικού μας 35% στη χονδρική τιμή.
Δύο σύντομα σχόλια για το «στυλ» της απάντησης (στην πραγματικότητα αποφυγής της απάντησης). 1. Το μεγαλύτερο μέρος της επιστολής του κ. Λοβέρδου ασχολείται με όσα έκανε για τα περιθώρια της φαρμακοβιομηχανίας και των χονδρεμπόρων, για τα οποία όμως ποτέ δεν έγραψα! Εγραψα μόνο για τα περιθώρια των φαρμακοποιών. Τι επεδίωξε ο κ. Λοβέρδος γράφοντας για άσχετα θέματα; Να μπερδέψει τους μη επιμελείς αναγνώστες της «Καθημερινής» ή εκείνους που δεν είχαν διαβάσει τη δική μου επιστολή; Πώς μπορεί να υπάρξει στοιχειώδης δημόσιος διάλογος όταν σε γραπτό κείμενό του ένας υπουργός καταφεύγει σε τρυκ των τηλεπαραθύρων; 2. Γράφει ο κ. Λοβέρδος ότι θα ήθελε τάχα να μου απαντήσει συγκεκριμένα επί των παραδειγμάτων που έθεσα, αλλά τα στοιχεία που παρέθεσα ήσαν ελλιπή. Μα όλα τα παραδείγματα προέρχονται από το δελτίο τιμών για τα φάρμακα που εξέδωσε ο κ. Λοβέρδος. Αν τα βρήκα εγώ, δεν τα βρίσκει ο συντάκτης;
Για το τελευταίο ζήτημα, κ. Διευθυντά, σας θυμίζω ότι -μαζί με την αρχική μου επιστολή- σας έστειλα σε ηλεκτρονική μορφή ένα πίνακα 400 φαρμάκων (τμήμα του δελτίου τιμών του κ. Λοβέρδου) με χονδρικές τιμές που ξεκινούν από τα 250 ευρώ και καταλήγουν σε 11.217 ευρώ. Για τα 400 αυτά συγκεκριμένα φάρμακα ο κ. Λοβέρδος προβλέπει περιθώριο κέρδους που ξεκινά από 87,57 ευρώ για το φθηνότερο και καταλήγει σε 3.926,01 ευρώ για το ακριβότερο. Κατά τη γνώμη μου σε κανένα φάρμακο δεν δικαιολογείται περιθώριο κέρδους μεγαλύτερο από 25 ευρώ (στη Σουηδία 15,5 ευρώ). Παρακαλώ κ. Διευθυντά να στείλετε τον πίνακα στον υπουργό κ. Λοβέρδο για να συνειδητοποιήσει ότι όλα μου τα παραδείγματα στηρίζονται στον πίνακα φαρμάκων που ο ίδιος εξέδωσε και να κατανοήσει ότι με τις δικές του ενέργειες κατοχυρώνει τα, κατά τη γνώμη μου, «ανήθικα» περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών.
Η επιστολή του κ. Λοβέρδου νομίζω ότι επιβεβαιώνει την άρνησή του να θίξει τα συμφέροντα των φαρμακοποιών. Οπως έχω επανειλημμένως υποστηρίξει, αν μειώνονταν τα περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών στα επίπεδα που απολαμβάνουν οι Σουηδοί ή οι Γερμανοί φαρμακοποιοί, ο προϋπολογισμός θα εξοικονομούσε περί το 1,5 δισ. ευρώ ετησίως. Το ζήτημα εφεξής είναι τι θα πράξει ο νέος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών. Θα επιβάλει φόρους για να συντηρήσει μια απαράδεκτη κατάσταση;
Στεφανος Μανος
Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας
Κύριε διευθυντά
Ηαπουσία ανεξάρτητου υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, από το νέο… «ολιγομελές» (15 υπουργεία με 39 υπουργούς, αναπληρωτές και υφυπουργούς) κυβερνητικό σχήμα, δεν συνάδει με την προσφορά της μεγαλύτερης βιομηχανίας της χώρας και μάλιστα αυτή τη ζοφερή περίοδο, στην εθνική μας οικονομία! Το υπουργείο αυτό, που στήριξε τα τελευταία 73 χρόνια (ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Μεταξά με το Β.Δ. 1/5-8-1936) την πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο, καταργήθηκε αμέσως με την ανάληψη της κυβέρνησης του 2009! Δείγματα της κρατικής αδιαφορίας ή και εχθρότητας προς τους Ελληνες ναυτικούς, εκτός από το ανάλγητο πετσόκομμα των συντάξεών τους είναι και η αντιδημοκρατική τιμωρία με την πολύμηνη πολιτική επιστράτευση των συνάδελφων της ακτοπλοΐας!
Εκτός από τα πιο πάνω «καμώματα» υπάρχει και πλήθος άλλων που έπραξαν διαχρονικά οι εκάστοτε κυβερνήσεις της… «ναυτικής» Ελλάδας όπως: η καταλήστευση του ασφαλιστικού τους ταμείου, του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου, με την… «ασφάλιση», χωρίς φυσικά να καταβληθούν από τους «ασφαλισμένους» ή από το κράτος τα ανάλογα χρηματικά ποσά, διαφόρων κατηγοριών προσφύγων ή και κομματικών φίλων. H υπολειτουργία τής μόνιμα υποβαθμισμένης Ναυτικής Εκπαίδευσης με τους κακοπληρωμένους ωρομίσθιους καθηγητές, η άθλια υποδομή των σχολών και η παράλογη και αντιπαραγωγική ποδηγέτηση των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης! H αδυναμία επίσης των Ελλήνων ναυτικών να ψηφίζουν, εν πλω και στο εξωτερικό, όπως και οι άλλοι συνάδελφοί τους! Και τέλος η αποτυχία της πολιτείας να πείσει τους εταίρους μας για τη ναυτολόγηση μόνο Ελλήνων πλοιάρχων και υποπλοιάρχων στα ελληνικά πλοία.
Φριξος Δημου / Πλοίαρχος Ε.Ν.
Μαύρη ψήφος
Κύριε διευθυντά
Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν ότι το φθινόπωρο θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Με βάση αυτό το ενδεχόμενο, κυκλοφορεί ήδη στο Διαδίκτυο μία εντελώς άστοχη και ανιστόρητη προτροπή προς το εκλογικό σώμα για αποχή, λευκή ή άκυρη ψήφο! Αν δεν οφείλεται σε άγνοια, αποτελεί προβοκάτσια!
Για όσους θέλουν να απαλλαγούμε από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, η προτεινόμενη πρακτική δεν είναι απλώς αναποτελεσματική, αλλά ευνοϊκή για το ένοχο πολιτικό κατεστημένο! Οποιος γνωρίζει τις 4 αριθμητικές πράξεις, μπορεί εύκολα να αποδείξει ότι η αποχή, το άκυρο και το λευκό μειώνουν μεν τον απόλυτο αριθμό ψήφων των δύο κομμάτων, αλλά ΑΥΞΑΝΟΥΝ τα ποσοστά τους, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα αυτοδύναμης κυβέρνησης (με τη βοήθεια και του εκλογικού νόμου, που χαρίζει επί πλέον 40 έδρες στο πρώτο κόμμα) ή «κυβέρνησης συνεργασίας» των δυο τους. Και ούτε πρόκειται να ιδρώσει το αυτί αυτών των ασυνείδητων καρεκλοκένταυρων, αν θα τους έχει ψηφίσει έστω και μόνον το 50% του ελληνικού λαού.
Η μοναδική λύση, λοιπόν, για όσους θέλουν να απαλλαγούμε από αυτούς, είναι η ΜΑΥΡΗ ψήφος! Ψήφος δηλαδή σε μικρά κόμματα, όπως η ΔΡΑΣΙΣ, ή σε οποιοδήποτε από τα περίπου 30 μικρά κόμματα που κατεβαίνουν κάθε φορά στις εκλογές. Μόνον έτσι μπορούμε να στείλουμε σπίτι τους αυτούς που με τη δική μας συνενοχή ή ανοχή κατέστρεψαν την πατρίδα και τον λαό της!
Θαλης Π. Κουτουπης – Σύμβουλος επικοινωνίας