Φορολογική αβλεψία
Κύριε διευθυντά
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα επιβάλλει, πλην άλλων, και «ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ». Περαιτέρω ορίζεται ότι για την επιβολή της έκτακτης εισφοράς λαμβάνεται «υπ’ όψιν το ετήσιο συνολικό καθαρό ατομικό εισόδημα, φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο». Εξαιρούνται της έκτακτης εισφοράς η αποζημίωση που καταβάλλεται από τον εργοδότη και τα εφ’ άπαξ των Ταμείων Προνοίας. Εις την φορολογική δήλωση υποχρεούνται οι φορολογούμενοι να δηλώσουν εις τον οικείον κωδικό (659) και τα ως άνω εισοδήματα τα οποία εξαιρουνται και δεν φορολογούνται για την έκτακτη εισφορά και ποσά τα οποία υπόκεινται εις αυτήν μόνον την φορολόγηση (έκτακτη εισφορά).
Ετσι, εις τον αυτόν κωδικό θα συμποσούνται και ποσά τα οποία απαλλάσσονται της έκτακτης εισφοράς και ποσά τα οποία φορολογούνται για την έκτακτη εισφορά. Είναι λοιπόν προφανής η σύγχυση που θα προκληθεί σε χιλιάδες φορολογούμενους, διότι το πιθανότερο είναι να φορολογηθούν και για ποσά τα οποία εξαιρούνται της έκτακτης εισφοράς, οπότε ο φορολογούμενος θα πρέπει να ενίσταται εις τον κ. έφορον κ.λπ. Τούτο προδήλως οφείλεται εις το γεγονός ότι η φορολογική δήλωση εξετυπώθη προ μηνών και βεβαίως δεν ήτο δυνατόν να προβλεφθεί κωδικός για τα εισοδήματα τα οποία απαλλάσσονται της έκτακτης εισφοράς και άλλος κωδικός για τα απαλλασσόμενα ποσά τα οποία υπόκεινται εις την έκτακτη εισφορά. Υποθέτω ότι η Διοίκηση θα βρει ένα τρόπο για να μην ταλαιπωρηθούν αναιτίως χιλιάδες φορολογούμενοι οι οποίοι εμπίπτουν εις τα ως ανωτέρω εξετέθησαν, μεταξύ των οποίων και ο υποσημειούμενος.
Αντωνης N. Βενετης / Αθήνα
Οχι μπροστάρης της «Σπίθας»
Κύριε διευθυντά
Σε άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στις 14-07-11 στην εφημερίδα σας, ο κ. Στάγκος, στο πλαίσιο της κριτικής που ασκεί για τη στάση των δημοσίων πανεπιστημίων απέναντι στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση, αναφερόμενος -ειρωνικά, όπως το διάβασα- στους «πνευματικούς ταγούς που φέρουν τον τίτλο του πρύτανη» γράφει ότι «μόλις έγινε γνωστός ο νόμος-πλαίσιο που θέλει να φέρει η κυβέρνηση, κινητοποιήθηκαν με μπροστάρη τον εκλεκτό της «Σπίθας» πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, τον κ. Πελεγρίνη, για να τον ξεδοντιάσουν, να τον ακυρώσουν, πριν κατατεθεί… στη Βουλή».
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω ορισμένα σχόλια σε όσα γράφει ο κος Στάγκος αναφορικά τόσο προς το πρόσωπό μου όσο και προς τη γενικότερη αντίδραση των πανεπιστημίων μας.
1. Πόθεν εγώ «μπροστάρης»; Ισα σα που ενσύνειδα προσπάθησα να μείνω στο περιθώριο των αντιδράσεων. Απέφυγα, παρά τις πιεστικές προσκλήσεις των τηλεοπτικών σταθμών -μεταξύ των οποίων η Δημόσια Τηλεόραση και ο ΣΚΑΪ, ο οποίος, μάλιστα, ανήκει στο εκδοτικό συγκρότημα στο οποίο υπάγεται και η έγκριτη εφημερίδα σας-, να εμφανιστώ σε αυτούς. Ημουν δε από τα μέλη της συντονιστικής επιτροπής των πρυτάνεων που συμμετείχα σε δύο μόνον από τις επισκέψεις που πραγματοποίησε η τελευταία αυτή στους αρχηγούς των κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αν δε σε συνεντεύξεις που παραχώρησα εξέφρασα την αντίθεσή μου προς το νομοσχέδιο, ήμουν υποχρεωμένος να το πράξω, μια και, σύμφωνα με την απόφαση της Συγκλήτου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), εξουσιοδοτήθηκα να μεταφέρω τη ριζική αντίθεσή της στις προτάσεις του υπουργείου Παιδείας.
2. Πόθεν εγώ εκλεκτός της «Σπίθας»; Ο κ. Στάγκος, έχοντας, προφανώς, ελλιπή πληροφόρηση για τη μεγαλειώδη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στα Προπύλαια στις 31-05-11 ενάντια στο Μνημόνιο, θα υπέθεσε ότι αυτή οργανώθηκε από τη «Σπίθα». Τον ενημερώνω, λοιπόν, ότι σφάλλει. Τη συγκέντρωση, όπως κατ’ επανάληψιν ανακοινώθηκε και πριν από την πραγματοποίησή της και κατά τη διάρκειά της και ύστερα από αυτήν, οργάνωσε η πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία μαζί με τους καθηγητές που προσκάλεσε ως ομιλητές έκρινε σκόπιμο, μια και επρόκειτο για κοινωνικό ζήτημα, να καλέσει κι ένα μέλος της ελληνικής κοινωνίας, τον κον Μίκη Θεοδωράκη, να μιλήσει. Αν ο κος Στάγκος θέλει να εθελοτυφλεί, δικαίωμά του. Δεν έχει, όμως, το ηθικό δικαίωμα να παραπλανά. Τον διαβεβαιώ, επιπροσθέτως, ότι δεν έχω καμιά σχέση με τη «Σπίθα» – όχι γιατί υποτιμώ την εν λόγω οργάνωση, αλλά γιατί απλώς δεν είναι στον χαρακτήρα μου να ανήκω σε οργανώσεις. Δεν ανήκω σε καμιά κομματικού, ιδεολογικού, θρησκευτικού ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτήρα οργάνωση. Κάνω, ή προσπαθώ να κάνω, ό,τι μου υποδεικνύει το μυαλουδάκι μου, με το οποίο με εφοδίασε η φύση. Είναι κρίμα μια δημόσια συγκέντρωση τόσο μεγαλειώδης, που για πρώτη φορά οργάνωσε πανεπιστήμιο της χώρας μας, φράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα στόματα όλων εκείνων που χρόνια τώρα κατηγορούν τον πνευματικό κόσμο ότι δεν αντιδρά όταν πλήττεται η κοινωνία μας, να επιχειρείται τώρα να υποβαθμίζεται με -τι να πω;- συμπλεγματική εμπάθεια ή αντιπερισπασμούς του τύπου των κειμένων των 11 ή των 140, με τα οποία οι υπογράφοντες μας καλούν να συναινέσουμε στην πολιτική του Μνημονίου. Ηδη ο αρχιτέκτονας του Μνημονίου, ο τέως υπουργός των Οικονομικών, αναγνώρισε ότι το Μνημόνιο και κατά τον σχεδιασμό του και κατά την εκτέλεσή του ήταν μια λανθασμένη επιλογή. Ερωτώ, λοιπόν: Ποιος έχει δίκιο, το ΕΚΠΑ που με τη λαοθάλασσα στους κόλπους του αντέδρασε ή εκείνοι που συναινούν;
3. Δεν ξέρω τι σχέση έχει ο κος Στάγκος με το δημόσιο πανεπιστήμιο – αν έχει, έστω, καμιά. Αν, πάντως, έχει, πολύ φοβούμαι ότι δεν καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του. Η αντίδραση στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας δεν είναι αντίδραση των πρυτάνεων, όπως θέλει να την παρουσιάσει. Είναι αντίδραση του συνόλου της πανεπιστημιακής κοινότητας. Η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ, οι γενικές συνελεύσεις των Σχολών και των Τμημάτων έχουν εκφράσει τη ριζική αντίθεσή τους προς το νομοσχέδιο όχι τόσο ως προς τις διατάξεις του -μεταξύ των οποίων υπάρχουν ασφαλώς και διατάξεις με τις οποίες συμφωνούν κι άλλες που θα μπορούσαν να τις συζητήσουν-, όσο ως προς το είδος του ιδρύματος που θέλει να εγκαταστήσει, καθ’ όσον επιχειρεί να μετατρέψει τα πανεπιστήμια από Δημόσια Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σε Ανώνυμες Εταιρείες ή Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Αυτήν την αντίδραση, που εκφράστηκε και στα άλλα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, είναι υποχρεωμένοι να μεταφέρουν οι πρυτάνεις στην κοινωνία και τους αρμοδίους του υπουργείου Παιδείας. Δεν αντιδρούν επειδή είναι βολεμένοι, όπως, προεξάρχοντος του πρωθυπουργού της χώρας, θέλουν να τους παρουσιάσουν. Αν οι επικριτές των πρυτάνεων είχαν την ελάχιστη ψυχραιμία να σκεφτούν, θα διαπίστωναν ότι οι πρυτάνεις ούτω ή άλλως, βάσει του ισχύοντος νόμου, δεν έχουν δικαίωμα επανεκλογής των, πράγμα που δείχνει ότι δεν κινούνται από ίδιο συμφέρον. Αλλοι που συναινούν στο νομοσχέδιο ίσως να προσδοκούν προσωπικό όφελος από την υιοθέτηση του επίμαχου νομοσχεδίου. Κατ’ αντιδιαστολήν προς τη στάση των πρυτάνεων μαζεύτηκαν 133; 136; -θα σας γελάσω- «προσωπικότητες» των ΑΕΙ να εκφράσουν την υποστήριξή τους προς το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Σέβομαι, αναμφιβόλως, το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης γνώμης. Μόνο που θα ήθελα να επισημάνω ότι μεταξύ των «προσωπικοτήτων» αυτών υπάρχουν και βολεμένοι, υπάρχουν και συνταξιούχοι, που ορισμένοι μάλιστα από αυτούς έχουν αποσυρθεί εδώ και πολλά χρόνια έτσι ώστε να μην έχουν τη δέουσα εμπειρία να κρίνουν σωστά, υπάρχουν κι εκείνοι που υπέγραφαν πριν από μερικά χρόνια το κείμενο των 1.000 υπέρ του νόμου Γιαννάκου, ο οποίος, σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, είναι απαράδεκτος.
4. Κλείνοντας, και για να τελειώνει το, κατά το δη λεγόμενον, «καλαμπούρι», θέλω, για άλλη μια φορά να διαβεβαιώσω ότι οι πρυτάνεις που εκφράζουμε τις αποφάσεις των Συγκλήτων των πανεπιστημίων όπου υπηρετούμε, επιζητούμε -και τις έχουμε εκφράσει αρμοδίως- ριζικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στους κόλπους της, στον βαθμό όμως που δεν θα θίγεται ο χαρακτήρας των πανεπιστημίων ως πανεπιστημίων και, ειδικότερα, ως δημοσίων πανεπιστημίων.
Θεοδοσης Πελεγρινης / Καθηγητής Φιλοσοφίας / Πρύτανης Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Απάντηση
Ετσι είναι, αν έτσι νομίζετε, κ. πρύτανη.
Αγγελος Σταγκος
Η Σημαία
Κύριε διευθυντά
Αναρωτιέμαι τι σημαίνει η περιφορά της Ελληνικής Σημαίας από τα μέλη συντεχνιών όταν διαδηλώνουν για τα κεκτημένα.
Μήπως θέλουν να μας θυμίζουν ποιον πυροβολούν την ώρα που είναι βαριά άρρωστος;
Γιατί τα αιτήματα για διατήρηση προνομίων και κλειστών αγορών στολίζονται με την επίκληση της ελληνικότητας και της αγάπης για την πατρίδα; Μήπως όποιος δεν διαδηλώνει -γιατί δεν βρέθηκε στην πλεονεκτική θέση να απολαμβάνει κλειστές αγορές και προνόμια- και καθημερινά βιώνει την κρίση χωρίς να κουβαλάει σημαίες είναι λιγότερο Ελληνας;
Εχει αναρωτηθεί κανείς από τους κυρίους αυτούς τι οφείλουν στην πατρίδα τους, ιδιαίτερα σε καιρό έκτακτης ανάγκης;
Γιωργος Μαυρομαρας / Μεταμόρφωση