Τι γράφει ο ξένος Τύπος

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Του «ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΥ»
Τhe Εconomist

Στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης, στις 21 Ιουλίου, ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κυκλοφόρησε ένα σετ διαγραμμάτων, που έδειχναν πως τα spreads των κρατικών ομολόγων εκτινάχθηκαν έπειτα από κάθε Σύνοδο Κορυφής το περασμένο έτος. Παρέδωσε, επίσης, έναν κατάλογο χωρών, καταδικασμένων πιθανόν να κηρύξουν στάση πληρωμών: η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία βρίσκονταν στην κορυφή, αντιμετωπίζοντας μεγαλύτερο κίνδυνο από τη Βενεζουέλα και το Πακιστάν. Η Ισπανία ήταν λιγότερο ασφαλής από την εξεγερμένη Αίγυπτο. Το επιχείρημα του κ. Τρισέ είναι σαφές. Οι αντιδράσεις μας στην κρίση ήταν ανεπαρκείς και συχνά επιδείνωσαν την κατάσταση.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν αποφασισμένοι αυτή τη φορά να ανατρέψουν αυτή τη ζοφερή τάση. Ετσι, συμφώνησαν να μειώσουν τα επιτόκια των πακέτων διάσωσης των υπερχρεωμένων μελών και να διπλασιάσουν τον χρόνο αποπληρωμής τους στα 15 χρόνια (και, εάν χρειαστεί, να είναι έτοιμοι να τα διπλασιάσουν ξανά στα 30 χρόνια). Η Σύνοδος Κορυφής δεσμεύτηκε να συνεχίσει τη στήριξή της έως ότου η Ελλάδα είναι σε θέση να επιστρέψει στις αγορές. Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία εξασφάλισαν τους ίδιους όρους.

Για να περιορίσουν τη μετάδοση της κρίσης, οι ηγέτες έδωσαν διευρυμένες εξουσίες στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, EFSF, προκειμένου να επεκτείνει βραχυπρόθεσμα δάνεια, να χορηγεί κεφάλαια στις τράπεζες και να αγοράζει ομόλογα υπερχρεωμένων χωρών. Προς μεγάλη ικανοποίηση του προέδρου Σαρκοζί, επρόκειτο για τη γέννηση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου. Οι αγορές εξεπλάγησαν ευχάριστα. Τελικά, όπως είπαν κάποιοι αναλυτές, οι ηγέτες της Ευρωζώνης επιχειρούσαν τα απαιτούμενα τολμηρά βήματα.

Ωστόσο, όσοι έχουν αναχωρήσει για τις θερινές τους διακοπές, θα ήταν φρόνιμο να επαγρυπνούν. Η Ισπανία και η Ιταλία δέχθηκαν νέο πλήγμα αυτές τις ημέρες. Η διάσωση της Ελλάδας είναι αναγκαίο βήμα, αλλά δεν θα θέσει τέλος στην κρίση. Παρ’ όλες τις αποφάσεις, η Σύνοδος ελάχιστα έκανε για να ελαφρύνει το βάρος του ελληνικού χρέους.

Οι ηγέτες δηλώνουν ότι θα κάνουν «οτιδήποτε αναγκαίο» για να σώσουν το ευρώ. Ομως, τι είναι αναγκαίο; Οι εναλλακτικές λύσεις είναι δύσκολες και δαπανηρές. Περισσότερα χρήματα μπορεί να χρειαστούν για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Πολλοί πιστεύουν ότι το EFSF, για να είναι αξιόπιστο, θα έπρεπε να διπλασιαστεί ή να τριπλασιαστεί σε μέγεθος. Αλλά έως ένα βαθμό η διοχέτευση κεφαλαίων θα εγείρει αμφιβολίες για τους πιστωτές. Είναι σε θέση η Ιταλία και η Ισπανία να δεσμευτούν για δεκάδες δισεκατομμυρίων ευρώ επιπλέον; Για μερικούς έχει έρθει η ώρα να κριθούν τα ίδια τα ψεγάδια του ευρώ: ένα ενιαίο νόμισμα με πολλά διαφορετικά κράτη. Ακόμη και η σκεπτικιστική Βρετανία λέει ότι η «χωρίς τύψεις λογική» της Νομισματικής Ενωσης είναι η περαιτέρω δημοσιονομική ενοποίηση. Ο κ. Σαρκοζί βλέπει μια ευκαιρία να υλοποιήσει το όραμά του για «οικονομική διακυβέρνηση», με τακτικές συνόδους κορυφής των 17 ηγετών της Ευρωζώνης, που θα παράγουν μια πιο ενοποιημένη οικονομική πολιτική και προοδευτικά απομακρυνόμενη από την ευρύτερη Ε.Ε. των « 27». «Είμαι φεντεραλιστής», δήλωσε. Με την ένταξή τους στο ευρώ, τα κράτη έπρεπε να παραδώσουν μέρος της κυριαρχίας τους.

Οι ηγέτες της Ευρωζώνης παλεύουν με μια κρίση την οποία δεν μπορούν να ελέγξουν. Πόση ακόμη δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση χρειάζεται η Ε.Ε.; Ουδείς γνωρίζει. Είναι οι πολίτες έτοιμοι να θυσιάσουν περισσότερη κυριαρχία για να σώσουν το ευρώ; Διορθώνοντας το ευρώ οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να καταλήξουν σ’ ένα σχέδιο ενοποίησης που θα στερείται μιας ισχυρής δημοκρατικής αποστολής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή