Κρίση δημοκρατίας
Κύριε διευθυντά
Στη σύντομη παρέμβασή του, στις γιορτές για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισήμανε: «H οικονομική κρίση έγινε κρίση πολιτική, κρίση θεσμών, ενώ κάποιοι επιδιώκουν να γίνει κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας».
Επειδή παρακολουθώ, και αρκετά χρόνια συμμετέχω στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας μας, κατά τα χρόνια της μεταπολίτευσης, πιστεύω ότι της οικονομικής κρίσης προηγήθηκε η πολιτική κρίση και η κρίση των θεσμών. Και όταν σε μια χώρα υπάρχει κρίση των βασικών δημοκρατικών θεσμών, εκεί υπάρχει και κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας. Βασικοί θεσμοί σε μια Δημοκρατία, το Σύνταγμα και οι νόμοι που συμφωνούν με αυτό. Αυτοί οι θεσμοί, (Σύνταγμα, άρθρ. 109 και νόμος 1473/1984) από το 1984 μέχρι σήμερα, περιφρονούνται προκλητικά από την πολιτική ηγεσία του τόπου. Και αυτό συμβαίνει δυστυχώς στην ιδιαίτερη πατρίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και το τραγικό για μας είναι ότι αυτό το γνωρίζει και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Σπυρος Εργολαβος – Φιλόλογος – Συγγραφέας
Η καλή πλευρά των Ελλήνων
Κύριε διευθυντά
Το σχόλιό σας με τον τίτλο «Η καλή πλευρά των Ελλήνων», είναι επίκαιρο, πρωτίστως όμως χρήσιμο. Υπάρχει και θετική πλευρά της Δημόσιας Διοίκησης, τίτλος δικού μου άρθρου που δημοσιεύτηκε στις 15/05/2009, αναφερόταν στην ποιότητα δουλειάς και εξυπηρέτησης των επισκεπτών στο Αρχείο της Βουλής των Ελλήνων, το επισκέπτομαι πολύ τακτικά στη Λένορμαν – Σεπόλια. Δεν έχω να ζηλέψω κανένα αντίστοιχο ξένο φορέα, έχω επισκεφθεί αρχεία Βουλής, σε αρκετές χώρες της Ευρώπης. Υπάρχει η όμορφη Ελλάδα και οι συνεπείς Ελληνες, είναι οι περισσότεροι ψύχραιμοι και με τις συνθήκες που ζούμε. Δείτε την εκτενή αναφορά της κ. Αντζης Σαλταμπάση στην ελληνική εταιρεία RAYCAP, στο περιοδικό «Κ» (αριθμός 425), τους διαλόγους και την ποιότητα των αναφορών, όλων όσοι ρωτήθηκαν για το αντικείμενο δουλειάς και μέγεθος αγοράς τοποθέτησης των προϊόντων της. Πόσοι Ελληνες ξέρουν τη RAYCAP και τους ιθύνοντες, το επιστημονικό και τεχνικό της δυναμικό; Ανάλογο έργο παράγει και άλλη ελληνική εταιρεία με έδρα το Κιλκίς. Κάνει ειδικές κατασκευές, παίρνει μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς, επιλέγεται για την ποιότητα των προϊόντων της. Κέρδισε το 2010 διαγωνισμό μεγάλου βάρους 17 τόνων, υψηλού κόστους δαπάνης ανελκυστήρων εγκατάστασης, στην καρδιά του Κρεμλίνου. Εγραψα για την εταιρεία στην «Καθημερινή», δημοσιεύτηκε η επιστολή μου στις 12 Ιανουαρίου 2011, μου τηλεφώνησαν γνωστοί, ρωτούσαν αν πράγματι κέρδισε ελληνική εταιρεία διαγωνισμό εγκατάστασης μηχανημάτων μέσα στο Κρεμλίνο! Βρέθηκα σε νοσοκομείο κρατικό με οξύ καρδιακό επεισόδιο, σε δωμάτιο τριών κλινών και οι τρεις ήμασταν εκεί για τον ίδιο λόγο. Την επομένη χειρουργήθηκαν και οι δύο, όταν είδα περί τίνος πρόκειται, ζήτησα να με μεταφέρουν σε άλλο δωμάτιο, δεν μπορούσα να αντέξω την εικόνα που είχα μπροστά μου. Σε λίγη ώρα με μετέφεραν σε άλλο δωμάτιο δύο κλινών, συντροφιά είχα ασθενή της ίδιας πάθησης. Ολη την ημέρα και τις επόμενες, συγγενείς ασθενών με ρωτούσαν πόσα πλήρωσα να αλλάξω δωμάτιο, προκειμένου να αλλάξουν δωμάτιο και δικοί τους ασθενείς. Το φακελάκι, δεν είναι δημιούργημα των γιατρών, κυρίως είναι των συγγενών ασθενών, πιστεύοντας θα αγοράσουν καλύτερες υπηρεσίες. Για μέρες ήμουν το σημείο αναφοράς συγγενών: πόσο σε ποίον.
Καταλογίζουμε στους υπαλλήλους των εφορειών τα χίλια κακά του κόσμου. Εζησα για ημέρες τις διαδικασίες διεκπεραίωσης θέματος στην εφορία, όπου ανήκω, οι υπάλληλοι κοπιάζουν, δεν μπορούν να λείψουν λεπτό από τη θέση τους, οι διαδικασίες είναι γραφειοκρατικές, πολύπλοκες δεν μπορώ να τις κρίνω, δεν ξέρω τη λειτουργία του δημόσιου λογιστικού, ο κόσμος με φορολογικά προβλήματα είναι πολύς. Δεν φταίει ο υπάλληλος για το σύστημα, δεν ταιριάζει σε όλους ο γενικός αφορισμός: στις εφορίες δεν τελειώνεις δουλειά αν δεν πληρώσεις! Εγώ τελείωσα τη δουλειά μου, ταλαιπωρήθηκα, κουράστηκα, λεφτά κανείς δεν μου ζήτησε, αντίθετα καρέκλα να καθήσω μού έδωσαν γιατί είχα κουραστεί ώρες όρθιος και αυτό το έγραψα· η επιστολή μου δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 31/05 αυτού του έτους. Θα σταθώ σε αυτό που λέτε: δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά γι’ αυτούς, στα χάλια που βρισκόμαστε, αλλά τουλάχιστον αξίζει να τους βγάλουμε το καπέλο.
Η Ελλάδα δεν είναι αυτή που ψιθυρίζεται, ούτε οι Ελληνες είναι αυτοί που ακούγεται, αυτό όμως που ακούγεται είναι αυτό που μένει. Να φουσκώσεις ένα μπαλόνι με κόμπο, είναι ευκολότερο από το να το ξεφουσκώσεις.
Ευαγγελος Ιω. Λαζαριδης
Γραμματόσημα
Κύριε διευθυντά
Απαντώντας στην επιστολή του αναγνώστη σας από τη Θεσσαλονίκη, κ. Αντώνη Φιλίππου, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της εφημερίδας σας στις 21/07/2011, σας γνωρίζουμε τα εξής: Τα Ελληνικά Γραμματόσημα έχουν κατά καιρούς τιμηθεί από διεθνείς οργανισμούς, τόσο για την καλλιτεχνική όσο και για την πολιτιστική τους αξία. Ενδεικτικά αναφέρουμε την απονομή στα ΕΛΤΑ του βραβείου Grand Prix που έχει θεσμοθετηθεί από την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, για την ποιότητα των ελληνικών φιλοτελικών προϊόντων και γραμματοσήμων, ενώ πρόσφατα (17/07/2011) τα ΕΛΤΑ βραβεύτηκαν για τα γραμματόσημα της Europa 2010 με το 1ο βραβείο της Ολυμπιακής Ακαδημίας της Ιταλίας που τελεί υπό την υψηλή προστασία του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Τα ΕΛΤΑ, στο πλαίσιο που τους επιτρέπουν οι εσωτερικές, αλλά και διεθνείς δεσμεύσεις, καλύπτουν με εκδόσεις αναμνηστικών σειρών γραμματοσήμων όλα τα μεγάλα εγχώρια και διεθνή αθλητικά γεγονότα και κατά καιρούς έχουν εκδώσει γραμματόσημα και για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η αποστολή ικανού αριθμού ενημερωτικών φυλλαδίων σε όλο το δίκτυο των καταστημάτων των ΕΛΤΑ που τοποθετούνται στις προθήκες τους, πραγματοποιείται 5 – 10 ημέρες πριν από την έκδοση κάποιας σειράς γραμματοσήμων. Η τυχόν έλλειψή τους από κάποιο κατάστημα θα πρέπει να θεωρηθεί μεμονωμένο γεγονός και όχι πάγια πρακτική των ΕΛΤΑ.
Τα ΕΛΤΑ, τόσο με παλαιότερες όσο και με νεότερες εκδόσεις αναμνηστικών σειρών γραμματοσήμων, έχουν καλύψει τα περισσότερα θέματα που προτείνονται και θα συνεχίσουν στο μέλλον να εκδίδουν παρόμοια θέματα, πάντοτε στο πλαίσιο που τους επιτρέπουν τόσο ο περιορισμένος ετήσιος αριθμός εκδόσεων, όσο και οι συμβατικές τους υποχρεώσεις.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι τα ΕΛΤΑ καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διάδοση του φιλοτελισμού και των ελληνικών γραμματοσήμων και αναγνωρίζοντας τον ιδιαίτερο ρόλο που διαδραματίζουν αυτά στην ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού, θα συνεχίσουν να εκδίδουν γραμματόσημα με υψηλή καλλιτεχνική και πολιτιστική αξία.
Αγγελος Στουμπης – Διευθυντής
«Μήδεια», μια διαφορετική εκδοχή
Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το άρθρο της Ολγας Σελλά στην «Καθημερινή» στις 16/7, σχετικά με το ανέβασμα της τραγωδίας του Ευριπίδη στην Επίδαυρο, θα ήθελα να παρουσιάσω μια διαφορετική εκδοχή για την Μήδεια, όσον αφορά τον θάνατο των παιδιών της, από εκείνη η οποία έχει διαχρονικά επικρατήσει, έτσι ώστε να παραμένει η φράσις «Σύγχρονη Μήδεια» έως σήμερα.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή, η Μήδεια αφού έχει κάνει τα πάντα για τον έρωτα, δεν μπορεί όμως να ποδοπατήσει στην αξιοπρέπειά της από την προδοσία του Ιάσονα. Σκοτώνει με άνανδρο τρόπο την ερωμένη του άνδρα της Γλαύκη, κρύβει όμως τα παιδιά της στον ναό της Ακραίας Ηρας, πιστεύοντας στην προστασία της. H τοποθεσία του ναού βρίσκεται στο σημερινό Ηραίον Περαχώρας-Λουτρακίου, απέναντι από την Κόρινθο.
Εκεί οι Κορίνθιοι τα βρήκαν και τα έσφαξαν από εκδίκηση επάνω στον βωμό της θεάς, αποδίδοντας τον φόνο στη μητέρα τους.
Η θεά Ηρα προσβεβλημένη από την πράξη αυτή στέλνει λοιμό στους Κορινθίους, ο οποίος σταμάτησε μόνον όταν οι Κορίνθιοι καθιέρωσαν ειδική γιορτή για την Ακραία Ηρα και τα παιδιά της Μήδειας.
Ι. K. Γεωργίου – Καρδιολόγος
Οριζόντιες περικοπές
Κύριε διευθυντά
Ηοικονομική κρίση έφερε στο προσκήνιο κάποιες έννοιες παλιές μεν, αλλά με μοντέρνα περιβολή και αυξημένη προστιθέμενη αξία. Ετσι η έννοια «οριζόντιες περικοπές» παραπέμπει σε κάτι ισομερές, ισόνομο και ισότιμο, που περιλαμβάνει όλους και δεν εξαιρεί κανέναν, στην ουσία όμως υποκρύπτει πολλή ανισότητα, ανισοκατανομή και τελικά πολλή αδικία.
Βέβαια οι άνθρωποι μπορεί -και πρέπει- να είναι ίσοι απέναντι στον νόμο, αλλά ποτέ δεν είναι ίσοι μεταξύ τους. Ούτε στο ύψος, ούτε στα άλλα επιμέρους σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Αυτή η πολύμορφη ανισότητα δίνει και τη μοναδικότητα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Αποτελεί όμως και την αιτία για πολλές αδικίες. Ενα παράδειγμα θα διευκολύνει την κατανόηση: κάθε χρόνο η Ομοσπονδία Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες είχε τη δυνατότητα να παρέχει, σε κάποια μέλη της και για λίγες μέρες, διακοπές στις κατασκηνώσεις του Αγίου Ανδρέα Αττικής. Οι διακοπές αυτές δεν ήταν για τους ανθρώπους αυτούς απλή και συνηθισμένη διασκέδαση, αλλά κάτι το πολύ αναγκαίο και πολύτιμο. Οπως όμως πληροφορούμαι η οικονομική κρίση και οι επακόλουθες οριζόντιες περικοπές οδήγησαν φέτος στην κατάργηση των διακοπών αυτών.
Και διερωτάται κανείς: ο υψηλόμισθος, ο πλούσιος, ο «σκαφάτος» ας υποστεί μια περικοπή των διακοπών του. Αλλά ο άνθρωπος με αναπηρία να έχει την ίδια μεταχείριση; Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η φροντίδα για τον συνάνθρωπο, η μέριμνα για τον ανήμπορο, η ανθρωπιά γενικότερα, πρέπει όχι μόνο να μείνει εκτός περικοπών, αλλά αντίθετα να αυξηθεί και να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού στους δύσκολους καιρούς που μας περιμένουν;
Ανδρεας K. Ντεληθεος – Αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών