Οπως είθισται να συμβαίνει στην Ελλάδα, ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, που η χώρα μάχεται καθημερινά να αποφύγει τη χρεοκοπία, οι κοινωνικές ομάδες εξακολουθούν να βλέπουν το δένδρο και όχι το δάσος, να ενδιαφέρονται για τον μικρόκοσμό τους και να μην τους απασχολεί εάν οι πράξεις τους συμβάλλουν στην κατάρρευση της χώρας.
Τελευταίο και ενοχλητικό παράδειγμα οι αντιδράσεις των ιδιοκτητών ταξί στην απόφαση του υπουργού Υποδομών να ανοίξει άμεσα το επάγγελμά τους. Πέρα από την υπόλοιπη κοινωνία που ταλαιπωρείται και τους τουρίστες που ακυρώνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα, ο ακραίος τρόπος που επέλεξαν να προβάλουν τα αιτήματά τους πλήττει ακόμη περισσότερο την εικόνα της Ελλάδας στους δανειστές μας και στις διεθνείς αγορές.
Το ζήτημα αντιμετωπίζεται με περισσή ανευθυνότητα από στελέχη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν. Δ. που δείχνουν να μην έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και το οριακό σημείο στο οποίο βρίσκεται η χώρα. Στο κυβερνών κόμμα οι βουλευτές που πρόσφατα ψήφισαν τον σχετικό νόμο έχουν τώρα ενδοιασμούς σχετικά με την εφαρμογή του και κάποιοι επικρίνουν τον Γιάννη Ραγκούση. Είναι αυτή η τακτική που έκανε την Κριστίν Λαγκάρντ να μιλήσει πρόσφατα για το ελληνικό φαινόμενο ψήφισης νόμων αλλά μη εφαρμογής τους, κάτι πρωτόγνωρο για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Ανευθυνότητα επιδεικνύουν και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες ταξί, που δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν για τα «κεκτημένα» τους ακόμη και αν αυτός ο αγώνας πλήττει σωρεία άλλων κοινωνικών ομάδων και γονατίζει την κύρια πηγή εσόδων της χώρας που όλοι συμφωνούν πως είναι ο τουρισμός. Σε ανάλογο πνεύμα κινείται, δυστυχώς, και η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία κλείνει το μάτι στη μέχρι πρότινος συμπαθή τάξη των ταξιτζήδων και ζητεί την παραίτηση του υπουργού Υποδομών.
Δεν ενδιαφέρει η παραμονή του κ. Ραγκούση στο συγκεκριμένο υπουργείο. Θα μπορούσε κάλλιστα ο πρωθυπουργός να τον μεταθέσει σε κάποιο άλλο αξίωμα. Αλλά μια τέτοια κίνηση, που παλαιότερα θα αποτελούσε συνήθη πρακτική, στη σημερινή συγκυρία θα προσφερόταν για ποικίλες ερμηνείες και θα είχε πολλαπλάσιες αρνητικές επιπτώσεις για τη χώρα, καθώς η συμπεριφορά μας, ως κοινωνίας και κυβέρνησης, βρίσκεται στο στόχαστρο πολλών.
Τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Ουάσιγκτον οι αρμόδιοι αξιωματούχοι της Ε. Ε. και του ΔΝΤ παρακολουθούν με προσοχή τις εξελίξεις και αναρωτιούνται κατά πόσον μια κυβέρνηση η οποία αδυνατεί να διασφαλίσει την ομαλή εφαρμογή των συμφωνηθέντων κατά την κρίσιμη για την Ελλάδα τουριστική περίοδο, όπου διακυβεύεται σημαντική εισροή κεφαλαίων, είναι σε θέση θα κάνει τα υπόλοιπα για τα οποία έχει δεσμευθεί.
Μέσα σε αυτό το περίεργο περιβάλλον, αναρωτιέται κανείς εάν θα ήταν τόσο δύσκολο να υπάρξει ένα άτυπο μορατόριουμ σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Να συμφωνούσαν κυβέρνηση, αντιπολίτευση και κοινωνικοί φορείς, «θιγόμενοι» και μη, ότι αυτό το σύντομο αλλά τόσο κρίσιμο διάστημα η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια παρατεταμένων εσωτερικών συγκρούσεων. Η συγκυρία απαιτεί άμεσες ενέργειες, όχι θεωρητικές εξαγγελίες. Μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου που διαρκεί η τουριστική περίοδος και ελπίζεται ότι θα έχει κλείσει η νέα χρηματοδότηση, να μην υπάρξουν κινητοποιήσεις.
Η πρόσφατη απόφαση της ΠΝΟ να μην προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις ήταν σωστή και ως τέτοια αποτιμάται από την υπόλοιπη κοινωνία, καθώς στον βαθμό που της αναλογεί προστάτευσε την εικόνα της χώρας. Σε κάθε άλλη χώρα που βρίσκεται στη δική μας κατάσταση θα ήταν αυτονόητη η στάση αυτή. Οι Ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές μας, όπως και το ΔΝΤ, αλλά και οι αγορές, βλέπουν, αποτιμούν και τιμωρούν.