Εάν ο δυτικός πολιτισμός έχει δεχθεί τις συμβολές της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας και της τραγωδίας ταυτίζοντάς τες με το όνομα Αθήνα, εξίσου ουσιαστικά στοιχεία του ελληνικού κληροδοτήματος, όπως η ιδέα της ευδαιμονίας και οι έννοιες της φυσικής δικαιοσύνης και της αρμονίας μεταξύ ανθρώπου και φύσης, έχουν περάσει στον παγκόσμιο πολιτισμό άρρηκτα συνδεδεμένα με το όνομα και την ποιητική εικόνα της Αρκαδίας. Αυτή η ποιητική Αρκαδία, η βουκολική γη που ύμνησε αποτυπώνοντάς την ο Πουσέν, έχει διαβεί τα ελληνικά σύνορα και αναζητεί συντρόφους στη Γαλλία, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Ισως γιατί η Αρκαδία είναι το υποβλητικό πορτρέτο ενός τόπου, όπου ο άνθρωπος δεν νιώθει ξεριζωμένος.
Η Διεθνής Αρκαδική Εταιρεία συμμετείχε προ εβδομάδων στις εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από την αναστήλωση του Chateau de Goutelas στην περιοχή του Forez Marcoux, νοτίως της Λυών. Η περιοχή έχει φυσικές ομοιότητες με την Αρκαδία, γι’ αυτό και την αποκαλούν γαλλική Αρκαδία. Αλλά δεν είναι μόνον το τοπίο. Στο Forez εκτυλίσσεται η ιστορία της Αστρέας και του Σελαντόν, του φανταστικού ζευγαριού του συγγραφέα Ονορέ ντ’ Ιρφέ, 1568 – 1625 (φωτ.). Το ζευγάρι των ποιμένων αναζητεί τον φλογερό του έρωτα μέσα από απίστευτες αντιξοότητες και παρεμβάσεις. Η ίδια η Αστρέα φέρει σπουδαίους συμβολισμούς. Δεν είναι μόνον η ερωτευμένη βοσκοπούλα. Είναι η κόρη της Θέτιδας, της θεάς της Δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη διασχίζει από την αρχή ώς το τέλος το μυθιστόρημα του Ντ’ Ιρφέ μέσα από το προσωπείο του δρυΐδη Αδάμαντα, που αναλαμβάνει ρόλο δικαστή. Πίσω από αυτόν κρύβεται ο Γάλλος δικαστής Ζαν Παπόν (1507-1590). Ο Παπόν μετέτρεψε το αναγεννησιακό Chateau de Goutelas σε σημείο αναφοράς των ουμανιστών της εποχής του, δίδοντας έναυσμα πολλούς αιώνες αργότερα σε μια άλλη ομάδα ουμανιστών – εθελοντών να πάρουν τη σκυτάλη και να δημιουργήσουν αυτό που εκπροσωπεί σήμερα ο πύργος: ένα μοναδικό κράμα ιστορίας, πολιτισμού, εκπαίδευσης και αλληλεγγύης που υποστηρίζεται από σωρεία εκδηλώσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Ο Γκαίτε έλεγε ότι πρέπει να επιδιώξουμε το αδύνατο για να πάρουμε ό,τι είναι δυνατό. Ο Πολ Μπουσέ, ο δικηγόρος και εμπνευστής της αναστήλωσης του Chateau de Goutelas, μας εκμυστηρεύεται σήμερα με τη σοφία της ηλικίας του: «Πρέπει να ονειρευτείς το αδύνατο για να πραγματοποιήσεις ό,τι είναι δυνατό», αναφερόμενος όχι μόνο στο έργο που ήδη έχει συντελεστεί, αλλά και στη συνέχειά του, όπως και στη συνέχεια της διάδοσης του αρκαδισμού που επωμίζεται η Διεθνής Αρκαδική Εταιρεία. Οι εργασίες αναπαλαίωσης του πύργου ξεκίνησαν το 1961, αμέσως μετά τη συμφωνία ανάμεσα στον νεαρό τότε δικηγόρο από τη Λυών Πολ Μπουσέ και τον χωρικό Νοέλ Ντιράν, στον οποίον ανήκε ο εγκαταλελειμμένος πύργος. (Είχαμε την ευκαιρία να του σφίξουμε το χέρι, καθώς, ηλικιωμένος πια, παρακολουθούσε βαθιά συγκινημένος τις παραστάσεις που δόθηκαν στον πύργο.) Στα πρόσωπα των δύο νέων τότε ανθρώπων και μέσα από την εθελοντική εργασία δεκάδων χωρικών, εργατών και διανοουμένων, που έσπευσαν να βοηθήσουν για μια δεκαετία σχεδόν, αποτυπώθηκε ο χαμένος ρομαντισμός και ο ουμανισμός. Ανάμεσά τους βρήκαν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν το πνεύμα του Goutelas και τα μονοπάτια της Αστρέας. Και είναι αλήθεια ότι ακολουθώντας ένα καλοκαιρινό απομεσήμερο μια από τις διαδρομές της Αστρέας, είχα τη χαρά να αντικρίσω μπροστά μου, πιάτο σχεδόν, τη γαλλική Αρκαδία, πανομοιότυπη με τη δική μας Αρκαδία.
Σήμερα, το Chateau de Goutelas ανήκει στον Δήμο των Κοινοτήτων της περιοχής της Αστρέας. Κατά διαστήματα, σημαντικές προσωπικότητες από τον χώρο της τέχνης, όπως ο διάσημος Ντιουκ Ελινγκτον (φωτ.), έχουν επισκεφτεί τις εγκαταστάσεις του και άλλες τόσες έχουν προσφερθεί αμισθί να παρουσιάσουν τη δουλειά τους μπροστά σ’ ένα κοινό που ξέρει, ακόμη και στις μέρες μας, να ανασκουμπώνεται για να αποκαλύψει τα κρυμμένα του μυστικά. Οσοι συμμετείχαμε στις φετινές εκδηλώσεις νιώσαμε τη ζεστασιά των εθελοντών, των πρωταγωνιστών χωρικών ή των διανοούμενων που δεν έπιασαν κανένα μικρόφωνο, που δεν ζήτησαν να καθίσουν στις πρώτες θέσεις του θεάτρου, αλλά αναμείχθηκαν και χάθηκαν ανάμεσα στους πολλούς του Forez. O Πολ Μπουσέ, η Μαρί Κλοντ Μιος, ο Μαρκ Ντελακρουά και το επιτελείο του πύργου μάς έδωσαν την αίσθηση ότι προετοιμάζονται για τα επόμενα βήματα ενός παγκόσμιου πλέον αρκαδικού δικτύου, όπου το Forez θα θυμίζει όλο και περισσότερο την ελληνική Αρκαδία.