ΒΙLD.DΕΑγκελα-Αδόλφος
Η δεξιά ιταλική εφημερίδα Libero με κυκλοφορία 100.000 φύλλα προσέβαλε προχθές τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, η οποία περνάει αυτήν την περίοδο τις διακοπές της στον αγαπημένο της τουριστικό προορισμό, στο νότιο Τιρόλο της Ιταλίας. Τώρα φαίνεται ότι λειτουργεί ως αποδιοπομπαίος τράγος για το παραπαίον ιταλικό οικονομικό σύστημα. Σε ένα σκίτσο της εφημερίδας, που φιλοδοξεί να απεικονίσει τις εξουσιαστικές διαθέσεις της καγκελαρίου, σκιαγραφείται ως «Χάιλ Μέρκελ» με μουστάκι παρόμοιο με αυτό του Χίτλερ. Πυρήνας των θέσεων του ρεπορτάζ είναι ότι η Γερμανίδα καγκελάριος ασκεί πιέσεις στην Ευρωζώνη, επιτίθεται στην Ιταλία, με αποτέλεσμα ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι να αμύνεται, καλώντας τον φίλο του, Ρώσο πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι έγκυρες εφημερίδες της χώρας, πάντως, δεν υιοθέτησαν την πολεμική και η καγκελάριος απολαμβάνει μεγάλο σεβασμό στην πλειοψηφία της ιταλικής κοινής γνώμης. Αντιγερμανικά αντανακλαστικά, σαν αυτά που απελευθέρωσε η πίεση του Βερολίνου στην Ελλάδα για μεταρρυθμίσεις, πιθανότατα θα παραμείνουν η εξαίρεση στην Ιταλία.
SUDDΕUΤSCΗΕ ΖΕΙΤUΝG
Μεγάλος κίνδυνος
Το μεγαλύτερο ρίσκο για το «γερμανικό οικονομικό θαύμα είναι η κρίση χρεών στην Ευρωζώνη», αναφέρει η Sddeutsche Ζeitung.
Υποστηρίζει πως εάν διευρυνθεί ο κύκλος των χωρών-μελών της Ευρωζώνης που έχουν πρόβλημα χρέους, τότε ενδέχεται να διαλυθεί η ΟΝΕ, γιατί η Γερμανία και οι άλλες χώρες δεν θα μπορούν ή και δεν θα επιθυμούν να τις βοηθήσουν:
«Σε μια τέτοια περίπτωση», γράφει η εφημερίδα, «απειλούνται με χρεοκοπία και οικονομική ύφεση πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία…
Εάν η Ευρώπη αποφασίσει, για να διασωθεί, να μετατραπεί σε μια αναδιανεμητική ένωση και εκδώσει ευρωομόλογα, τότε η Γερμανία, ως ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης, θα πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα.
Δεν πρέπει να διολισθήσουμε στο επίπεδο του 2008. Ομως, όσο επεκτείνεται η κρίση χρεών των χωρών γύρω από τη Γερμανία, τόσο πιο πολλές γερμανικές επιχειρήσεις θα αναγκάζονται να βάζουν λουκέτο, και κατά συνέπεια τόσο πιο πολλές θέσεις εργασίας θα «κόβονται» στη χώρα μας».
CΟRRΙΕRΕ DELLA SΕRΑ
Το μεγάλο άλμα
Αν ζούσε σήμερα ο Μάο Τσε Τουνγκ θα ήξερε να αντιμετωπίσει τον σεισμό των αγορών, τουλάχιστον με λόγια: θα έλεγε οτι χρειάζεται «ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός». Ο Μάο θα είχε αντιληφθεί ότι, παρά τις αβυσσαλέες διαφορές μεταξύ της απολυταρχικής Κίνας του 1958 και της δημοκρατικής, σημερινής Ευρώπης, για να αντιμετωπίσεις τον κίνδυνο δεν είναι αρκετό να κάνεις πίσω. Δεν αρκεί να δημιουργείς αναχώματα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν έναν αόρατο εχθρό όπως είναι η δυσπιστία. Το ότι η Ευρώπη δεν ζει εποχή μεγάλων ηγετών, είναι γνωστό. Το λυκόφως των ηγετών, όμως, δεν πρέπει αναγκαστικά να μας τυφλώνει. Και εδώ τίθεται το παλαιό πρόβλημα του γαλλογερμανικού άξονα. Ο Σαρκοζί και η Μέρκελ εξακολουθούν να δίνουν τον τόνο σε κάθε ευρωπαϊκή σύνοδο μαζί με την ΕΚΤ. Στο εσωτερικό αυτής της «τρόικας», τίθεται το ζήτημα της Γερμανίας, που θα απορρίπτει ή θα εγκρίνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός, που η Ευρωζώνη έχει τόσο ανάγκη. Η Γερμανία, όμως, απορρίπτει τη θεσμική αλληλεγγύη και υιοθετεί σκληρή γραμμή για την Ελλάδα και αυστηρή με την Ιταλία και την Ισπανία.
LΕ FΙGΑRΟ
Κόστος διάσωσης
Τι θα κοστίσει στον Γάλλο φορολογούμενο η διάσωση της Ελλάδας; Τίποτα! Εφόσον αποπληρώσει τα χρέη της, ο κρατικός κορβανάς της Γαλλίας δεν θα επιβαρυνθεί στο παραμικρό. Η πρώτη δόση, αξίας 16,8 δισ. ευρώ, που η Γαλλία θα καταβάλει στην Ελλάδα σε διάστημα τριών ετών, θα εγγραφεί και θα επιβαρύνει έτσι το δημόσιο χρέος των Παρισίων. Μόλις, όμως, η Αθήνα πληρώσει τις δόσεις της, το γαλλικό έλλειμμα θα μειωθεί αναλογικά. Η Γαλλία θα κερδίσει επίσης από τη διαφορά του επιτοκίου, με το οποίο δανείζει την Ελλάδα (4,2%) και αυτού που η ίδια δανείζεται από τις διεθνείς αγορές (3,30%). Η βοήθεια σε Ιρλανδία και Πορτογαλία -όπως και η δεύτερη δόση της ελληνικής βοήθειας που συμφωνήθηκε στις 21 Ιουλίου- είναι εντελώς διαφορετική. Τα κράτη αυτά θα χρηματοδοτηθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Νομισματικής Σταθερότητας (EFSF), εγγυήτρια του οποίου είναι -μεταξύ άλλων- και η Γαλλία, η οποία εγγυάται 20% των 440 δισ. ευρώ του Ταμείου, ποσό ίσο με 89,6 δισ. Κάθε φορά που το Ταμείο καλείται να δανείσει σε ένα κράτος σε κρίση, το γαλλικό χρέος αυξάνεται προσωρινά κατά 20% του ποσού του δανείου, έως ότου επέλθει η αποπληρωμή.έλεγε οτι χρειάζεται «ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός». Ο Μάο θα είχε αντιληφθεί ότι, παρά τις αβυσσαλέες διαφορές μεταξύ της απολυταρχικής Κίνας του 1958 και της δημοκρατικής, σημερινής Ευρώπης, για να αντιμετωπίσεις τον κίνδυνο δεν είναι αρκετό να κάνεις πίσω. Δεν αρκεί να δημιουργείς αναχώματα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν έναν αόρατο εχθρό όπως είναι η δυσπιστία. Το ότι η Ευρώπη δεν ζει εποχή μεγάλων ηγετών, είναι γνωστό. Το λυκόφως των ηγετών, όμως, δεν πρέπει αναγκαστικά να μας τυφλώνει. Και εδώ τίθεται το παλαιό πρόβλημα του γαλλογερμανικού άξονα. Ο Σαρκοζί και η Μέρκελ εξακολουθούν να δίνουν τον τόνο σε κάθε ευρωπαϊκή σύνοδο μαζί με την ΕΚΤ. Στο εσωτερικό αυτής της «τρόικας», τίθεται το ζήτημα της Γερμανίας, που θα απορρίπτει ή θα εγκρίνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός, που η Ευρωζώνη έχει τόσο ανάγκη. Η Γερμανία, όμως, απορρίπτει τη θεσμική αλληλεγγύη και υιοθετεί σκληρή γραμμή για την Ελλάδα και αυστηρή με την Ιταλία και την Ισπανία.