Γραμματα Αναγνωστων

6' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ασηψία…

Κύριε διευθυντά

Σε πρόσφατα άρθρα του ο καθηγητής κ. Σ. Καλύβας αξιοποιεί συμβολικά τη λειτουργία του metro και τους κινδύνους που αυτή αντιμετωπίζει για να υποδείξει ερμηνευτικά, με αξιόπιστο εργαλείο την αυθεντία της πολιτικής επιστήμης, δρόμους για την αντιμετώπιση της πολύμορφης κρίσης που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. Στο τελευταίο, μάλιστα, άρθρο του ασχολείται επιμελώς με αυτό που ο ίδιος σκωπτικά αποκαλεί «κυριαρχία της αντικοινωνικής διαμαρτυρίας» ή «εξουσία των σκηνιτών».

Θα ήταν εξαιρετικά εποικοδομητική μια συστηματική ανάλυση των ιδεών, της επιχειρηματολογίας και κυρίως του θεωρητικού status των άρθρων του κ. Καλύβα, ωστόσο, προς το παρόν, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί του τον προβληματισμό που μου δημιούργησε η μελέτη των άρθρων του.

– Το metro δεξιώνεται πολίτες, στους οποίους επιβάλλει συγκεκριμένους περιορισμούς. Η αυστηρή προειδοποίηση από τα μεγάφωνα ρητά απαγορεύει «το ποτό, το φαγητό και το κάπνισμα».

Υπό την έννοια αυτή το metro για να λειτουργήσει άρτια πρέπει να «υποδέχεται» πολίτες, οι οποίοι «οφείλουν» να μην έχουν γαστρεντερικό σωλήνα, να μην έχουν «σπλάγχνα».

– Τα «σπλάγχνα οργής» ή τα «σπλάγχνα οικτιρμών» πρέπει πάση θυσία να αφαιρεθούν για την απρόσκοπτη και αποτελεσματική λειτουργία του metro-κράτους. Μάλιστα δε, η άτεγκτη εφαρμογή αυτής της αφαίρεσης θα προστατεύσει το metro-κράτος και τη λειτουργία του από τα πρόσωπα εκείνα, τα οποία κατά την κρίση του κ. καθηγητή θέλουν να επιβάλουν την «κυριαρχία της αντικοινωνικής διαμαρτυρίας».

– Αναρωτιέμαι, ειλικρινά, τι «ψυχή» έχει ένα metro-κράτος, όταν «δεξιώνεται» μόνο πολίτες χωρίς «σπλάγχνα»;

Οι «σκηνίτες» της πλατείας Συντάγματος, οι οποίοι συλλήβδην εντάσσονται στη θεωρητική κατασκευή «κυριαρχία της αντικοινωνικής διαμαρτυρίας», κατά μια εκδοχή επιβεβαιώνουν με τρόπο, ομολογουμένως, άκομψο, την αντίστασή τους σε αυτήν την αφαίρεση που εντέχνως επιβάλλει το metro-κράτος.

– Θεωρώ περιττό να θυμίσω ότι η τραγωδία δεν αποτελεί αποκλειστικό δημιούργημα ή στοιχείο του «αργείτικου» κύκλου, αλλά και του «θηβαϊκού», όπου κεντρικό θέμα του είναι η «πατροκτονία».

Dr Αρ. Ματσαγγας ΜD

Νόμοι και ΑΕΙ

Κύριε Διευθυντά

ΗΣύγκλητος του Καποδιστριακού, του πρώτου Πανεπιστημίου της χώρας, έχει αποφασίσει να μην εφαρμόσει τον νόμο για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, που ετοιμάζεται να ψηφίσει η Βουλή. Χωρίς να υπεισέλθουμε στα του νέου νομοσχεδίου, η Κοινωνία Πολιτών διερωτάται πώς είναι δυνατόν σε μια χώρα δημοκρατική, ανώτατοι εκπαιδευτικοί που καλούνται να διδάξουν τους νέους μας και να διαμορφώσουν τους αυριανούς πολίτες της χώρας, πρώτοι να δίνουν το παράδειγμα της μη συμμόρφωσης σε ένα στοιχειώδη κανόνα της δημοκρατίας. Αναρωτήθηκε όμως η πανεπιστημιακή μας κοινότητα για ποιο λόγο χάνει αργά και σταθερά τη συμπαράσταση της Κοινωνίας μας; Διερωτήθηκε μήπως αν θα έπρεπε να επικοινωνήσει ουσιαστικά με τους συμπολίτες της και δη με τη σύγχρονη αντίληψη της κοινωνικής λογοδοσίας; Σκέφθηκε ποτέ ότι η διαδικασία αυτή αρχίζει με την αυτοαξιολόγηση με σύγχρονα κριτήρια -βάσει διεθνών συμφωνιών και κανόνων- και με στόχο την αυτοβελτίωση; Και βέβαια όλα αυτά με πλήρη διαφάνεια. Αντί για μόνιμες αντιρρήσεις στην όποια προσπάθεια βελτίωσης του νομοθετικού πλαισίου της Ανώτατης Εκπαίδευσης, γιατί να μην προβάλει δικό της σχέδιο αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού, σχέδιο πειστικό που μπορεί να τύχει εθνικής και διεθνούς αναγνώρισης; Μήπως να το ξανασκεφθεί η πανεπιστημιακή κοινότητα;

Θεοδωρος Παπαλεξοπουλος – Πρόεδρος της «Κίνησης Πολιτών για μια Ανοιχτή Κοινωνία»
Στεφανος Γερουλανος, Νικος Φραγκακης – Αντιπρόεδροι

Αντισημιτισμός

Κύριε διευθυντά

Η επιστολή του κ. Χρυσόστομου Κοσμίδη, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 19ης Ιουλίου της «Καθημερινής» με τον παραπάνω τίτλο, τα λέει όλα και εκφράζει απολύτως τις σκέψεις όχι μόνον των Ελληνο-εβραίων που έτυχε να την διαβάσουν, αλλά και «του νοήμονος κοινού» των μη Εβραίων Ελλήνων.

Το πόσο πολύτιμη θα ήταν η επίσημη τοποθέτηση της Εκκλησίας και της Πολιτείας επί του θέματος, και δη διά των κορυφαίων εκπροσώπων της, ώστε, σιγά-σιγά, να αρχίσει να ξεριζώνεται από μέσα μας «το λανθάνον μίσος του DNA μας», είναι εύκολο να κατανοηθεί.

Για ένα τέτοιας σπουδαιότητας θέμα, τόσο για την προάσπιση των περίφημων «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» αλλά, το κυριότερο, για την εξυπηρέτηση κορυφαίων συμφερόντων στην εξωτερική πολιτική του κράτους των Ελλήνων (…και ο νοών νοείτω…), θα ήταν τόσο δύσκολο, επί παραδείγματι, να έβγαινε ο πρωθυπουργός της χώρας ή ο πρώθιερέας αυτής για να καταδικάσει το αντισημητικό βιβλίο του K. Πλεύρη «οι Εβραίοι – όλη η αλήθεια» που βρίθει σατανολογιών και ύβρεων προς τη θρησκευτική αυτή μειονότητα, την οποία ούτε η ελληνική δικαιοσύνη δεν κατόρθωσε να προστατεύσει, δεχθείσα το κίβδηλο επιχείρημα του συγγραφέα του, ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί… επιστημονική πραγματεία, η οποία δεν πλήττει τους Εβραίους αλλά τους… Εβραιο-σιωνιστές!!!

Εχει δίκιο, λοιπόν, ο κ. Κοσμίδης όταν λέει ότι η κορυφή της Εκκλησίας και της Πολιτείας, πέραν κάποιας υποκριτικής καταδίκης (και αυτής μόνον όταν έχει φθάσει το μαχαίρι στο κόκαλο) δεν πράττουν τίποτε το ουσιαστικό.

Ι. Ιωσηφ / Πόρτο Ράφτη

«Ηρακλής Μαινόμενος»

Κύριε διευθυντά

Με την παρούσα θα επιθυμούσα να εκφράσω μέσω της εφημερίδας σας τη δυσαρέσκεια και απογοήτευσή μου σχετικά με την παράσταση «Ηρακλής Μαινόμενος», που παρακολούθησα στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου από το Εθνικό Θέατρο.

Η σκηνοθεσία ήταν χαμηλού επιπέδου, αφού αν δεν είχες διαβάσει εκ των προτέρων το θέμα και την εξέλιξη του έργου, δεν θα καταλάβαινες τι ακριβώς συμβαίνει. Οι παράλληλες ομιλίες / μονόλογοι δεν σε άφηναν να αντιληφθείς τι έλεγαν. Η χρήση μικροφώνου όχι μόνο απαξίωσε την ίδια την Επίδαυρο, αλλά μερικές φορές εξαιτίας των ψιθύρων των ομιλούντων ήταν δύσκολη η κατανόηση. Οι νευρωτικές κινήσεις χεριών, τα λόγια με λέιζερ στις πέτρες καθώς και οι μακρόχρονες ακινησίες επί σκηνής εκνεύριζαν. Κάποιοι έφυγαν στο μέσον της παράστασης και στο τέλος αρκετοί δεν χειροκρότησαν! Το βαθύτερο νόημα που ήθελε να μεταδώσει ο Ευριπίδης δεν έγινε αντιληπτό.

Η Επίδαυρος δεν νομίζω ότι προσφέρεται για πειράματα. Οι αρχαίες τραγωδίες δεν νοούνται ως εναλλακτικές μορφές τέχνης, ούτε και εγράφησαν για να αποτελούν αντικείμενο εργασίας δημόσιων υπαλλήλων, αφού αυτό είναι οι αμειβόμενοι του Εθνικού Θεάτρου.

Αν εξαιρέσω την ερμηνεία του κ. Χατζησάββα και του «Χορού», λαμβανομένης υπόψη της υποστήριξης που είχαν από τους άλλους κύριους πρωταγωνιστές αλλά κυρίως από τον σκηνοθέτη, εκυμάνθησαν σε ικανοποιητικό επίπεδο.

Οσον αφορά τους υπόλοιπους τρεις πρωταγωνιστές, ή δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος του αρχαίου θεάτρου ή δεν τους επετράπη μέσω της σκηνοθεσίας. Οποια και αν είναι η εκδοχή, χρειάζονται περαιτέρω κόπο στη δεδομένη τέχνη. Αν ανατρέξουν σε παλαιότερες ερμηνείες σπουδαίων Ελλήνων ηθοποιών, θα καταλάβουν τι εστί αρχαία τραγωδία.

Τασος Αναστασοπουλος / Πειραιάς

Η σοβαρότητα του ΙΚΑ

Κύριε διευθυντά

Εδώ και τουλάχιστον δύο μήνες κυκλοφορεί στα γραφεία του ΙΚΑ πολυτελέστατο δίφυλλο έντυπο με τίτλο «Συμφωνούμε και κάνουμε μια νέα αρχή» το οποίο περιλαμβάνει δισέλιδη επιστολή του διοικητή κ. Ροβέρτου Σπυρόπουλου και επίσης την απόφαση, αναφέρω κατά λέξη «Το ΙΚΑ εφαρμόζει πρόγραμμα μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών 10% για τις συνεπείς επιχειρήσεις».

Ρώτησα δύο φορές τον διευθυντή του υποκαταστήματος για να λάβω την απάντηση ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αλλά υπάρχει μια πιθανότητα να ισχύσει στο μέλλον! Ολοι οι υπάλληλοι έδειξαν πλήρη άγνοια για την έκπτωση!

Πάντως κανένα εμπορικό κατάστημα (σοβαρό και μη) δεν θα μπορούσε να διαφημίζει «εκπτώσεις 50%» και στους πελάτες που θα ρωτούσαν σχετικά να τους απαντούσε ότι έκπτωση δεν υπάρχει αλλά είναι μια σκέψη που κάποτε πιθανόν να πραγματοποιηθεί!

Παυλος Φωκας Κοσμετατος / Κηφισιά

Φορολογική επιβάρυνση

Κύριε διευθυντά

Με τη νέα εξαγγελία αύξησης του ΦΠΑ στα είδη εστίασης από 13% στο 23%! τίθεται πάλι το μεγάλο ερώτημα:

Πότε θα καταλάβουν οι σύμβουλοι του υπουργείου Οικονομικών ότι πρέπει να σταματήσει άμεσα κάθε φορολογική επιβάρυνση σε βάρος του μεγάλου πλήθους των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Οταν το εμπόριο και οι επαγγελματίες διέρχονται την μεγαλύτερη κρίση όλων των τελευταίων ετών, δεν υπάρχουν περιθώρια νέων φορολογικών επιβαρύνσεων.

Πότε επιτέλους θα σταματήσει η μανία δίωξης των μικρομεσαίων εμπόρων και επαγγελματιών;

Και επανερχόμαστε, γιατί όλες οι εξαγγελίες για πολιτική νέων επενδύσεων επί μήνες δεν υλοποιείται;

Ας μας εξηγήσει η κυβέρνηση γιατί επιμένει στην αποτυχημένη πολιτική σε συνεχείς νέες φορολογίες όταν αποδείχθηκε ότι κάθε αύξηση του ΦΠΑ έχει μείωση των δημόσιων εσόδων. Ο λαός μας πρέπει να ενημερώνεται για κάθε φορολογική επιβάρυνση. Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για αποτυχημένα πειράματα.

Η συνέχιση της σημερινής πολιτικής είναι εγκληματική.

Θεμ. Χρ. Σαρακος / Αθήνα

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή