ΠΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ: (Από πρωτοσέλιδον κύριον άρθρον της «Κ» με τίτλον «Οικτρόν φαινόμενον».) «Αυτάς τας δύο τελευταίας ημέρας η δημοσία γνώμη ευρίσκεται ενώπιον του πλέον οικτρού φαινομένου εξ όσων, υπαιτιότητι του αρχηγού του Κέντρου, παρουσίασεν η χώρα από των εκλογών και εντεύθεν.[…].
Εδήλωσεν η Ενωσις Κέντρου, ότι: «Αποδοκιμάζει την αναξίαν ηγεσίαν» (του στρατού) «και είναι βεβαία ότι αι ανερχόμεναι νέαι δυνάμεις του στρατού αναλαμβάνουσαι την ηγεσίαν, μετά την κατάργησιν μερικών σημερινών αναξίων ηγετών…» Η δήλωσις αυτή είναι κατά τούτο οικτρά, ότι περιέχει έμμεσον υπόδειξιν προς τους αξιωματικούς να απομακρύνουν τους ηγήτοράς των. […].
Κατά του οικτρού φαινομένου επιβάλλεται καθολική αντίδρασις του έθνους. Αρνείται το έθνος να επανέλθη εις την εποχήν των στρατιωτικών συνδέσμων και των κινημάτων την οποίαν καταδήλως νοσταλγεί η ηγεσία του Κέντρου. […].
Πρέπει να ευρεθή τρόπος να αποκτήση και η μείζων λεγομένη Αντιπολίτευσις [δηλ. η Ενωσις Κέντρου υπό τον Γεώργιον Παπανδρέου] την εμπιστοσύνην των ενόπλων δυνάμεων. Την εμπιστοσύνην την οποίαν, ιδίοις αμαρτήμασι, κατά τας δολιχοδρομίας της μεταξύ του έθνους και των εχθρών του έθνους, μέσα εις τα διάφορα λαϊκά της μέτωπα και τας συνοδοιποριακάς της εκδηλώσεις, έχει χάσει. Πρέπει να υπάρξη καθολική αντίδρασις -και πρέπει να ανοίξουν τα μάτια τους όσοι τίμιοι και ευφυείς υπάρχουν μεταξύ των στελεχών του Κέντρου- διά να γίνη αντιληπτόν ότι αι συκοφαντίαι κατά των ενόπλων δυνάμεων και αι απίθανοι ύβρεις υπονομεύουν την ομαλήν λειτουργίαν του πολιτεύματος και υπηρετούν, εξ ετέρου, τον Κομμουνισμόν, τον υπ’ αριθ. 1 εχθρόν του τόπου. Αυτός και μόνον έχει συμφέρον να υπονομευθούν αι ένοπλοι δυνάμεις, διότι αι ένοπλοι δυνάμεις είναι εκείναι αι οποίαι προστατεύουν τα κεφάλια μας από την επιβουλήν του. Και όχι μόνον τα ιδικά μας, αλλά και τας εξημμένας κεφαλάς εκείνων οι οποίοι κακοβούλως ή επιπολαίως -είναι το αυτό δυστυχώς- βάλλουν κατά του στρατεύματος. Δεν γνωρίζομεν ποίαι θα είναι αι άμεσοι ή αι μελλοντικαί εξελίξεις, εάν ο αρχηγός του Κέντρου συνεχίση την υπονόμευσιν των ενόπλων δυνάμεων. Αλλ’ η δημοσία γνώμη έχει συνείδησιν του κινδύνου και καλεί τον κ. Παπανδρέου να σταματήση.»