Αλήθεια, γιατί στα αγγλικά ο τίτλος της 20ής ατομικής έκθεσης του Γιάννη Αδαμάκου «The space between us»; «Ο χώρος, το διάστημα μεταξύ μας» αποδίδει ακριβέστατα αυτό που δίνει η ζωγραφική του. Εχουν γράψει πριν από το «Σημειωματάριο» άλλες στήλες της «Καθημερινής» αλλά, ένεκα η απουσία από το γραφείο, κι επειδή η αναγγελία, το cd και το ευγενικό γράμμα της κ. Τατιάνας Σπινάρη-Πολλάλη περίμεναν υπομονετικά, ας μου επιτραπεί να θέσω αυτό το ερώτημα. Τι προσθέτει στο εικαστικό αποτέλεσμα που θέλει να δώσει ο ζωγράφος ο αγγλικός τίτλος της; Δεν αποτείνεται σε ξένο κοινό, εφόσον η έκθεση γίνεται στον Πόρο, όπου η αγγλική γλώσσα δεν έχει γίνει, υποχρεωτικά, δεύτερη γλώσσα όπως στο σχολικό πρόγραμμα. Ο ζωγράφος το επέλεξε γιατί ίσως η λέξη space έχει γοητεύσει όλες τις γενιές αφότου ο Ανθρωπος ταξίδεψε στο Διάστημα και κατέβηκε, και περπάτησε, στη Σελήνη. Οπως ο μοναχικός περιπατητής, η σκοτεινή φιγούρα που πλανάται σε δρόμους αγνώριστους, άλλοτε σκοτεινούς κι άλλοτε περίεργα φωτισμένους, όπου δεν υπάρχουν παρά μόνο σχήματα και γραμμές, και η περιπλάνηση σ’ αυτό τον αόριστα γνωστό χώρο, μοιάζει με τις αναδρομές της μνήμης, και με όνειρα που βλέπουμε και θυμόμαστε αμυδρά ώσπου να τα δούμε να ζωντανεύουν μπροστά μας. Οχι ότι χρειάζεται αναγκαστικά εξήγηση στον φιλότεχνο που γνωρίζει κι αγαπά το έργο του Γιάννη Αδαμάκου… Αυτό το σχόλιο το προκάλεσε η φράση «η συγκεκριμένη ενότητα, όπως υποδηλώνεται από τον τίτλο της, ο καλλιτέχνης φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα νεοσύστατο περιβάλλον διαλόγου μεταξύ των έργων και των θεατών», όπως σημειώνει το δελτίο Τύπου της γκαλερί Citrone – Πόρος. Εφόσον επιζητείται ένας διάλογος, μεταξύ του θεατή και του έργου, επιλέγουμε τα ελληνικά… «ξεκολλώντας» -όπως λέει η γενιά του 2011- από τον τίτλο, που μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο για τον ζωγράφο, και δικαίωμά του, θα συμφωνήσουμε ότι πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα έκθεση στο κλίμα των έργων του Αδαμάκου, και αυτό συνοψίζει την έννοια της συνέχειας και εξέλιξης του ίδιου του ζωγράφου. «Η ανθρώπινη φιγούρα μέσα στον χώρο ακολουθεί μια συνεχή διαδικασία αφαίρεσης και μετάλλαξης», όπως επισημαίνει η επιμελήτρια της έκθεσης, κ. Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη.
Είναι η τρίτη, και τελευταία, έκθεση του καλοκαιριού στην γκαλερί Citrone στην παραλία του Πόρου και θα διαρκέσει ώς τις 12 Σεπτεμβρίου για όσους θα βρεθούν στο όμορφο νησί του Σαρωνικού, φορτισμένο κι αυτό με μνήμες ανθρώπων, χρώματα και την αύρα μιας ανεπιτήδευτης πνευματικότητας. Σαν κι αυτή την ομιχλώδη που αναδίδει το έργο του Γιάννη Αδαμάκου…
ΤΗΛΕΦΟΣ