Η Ελλάδα βρίσκεται, πάλι, στο χείλος του γκρεμού λόγω της ατολμίας των πολιτικών της και της πολύ δύσκολης διεθνούς συγκυρίας. Θα περίμενε κανείς πως η κυβέρνηση θα βρισκόταν σε πραγματικό συναγερμό, προκειμένου να μειώσει τις δαπάνες και να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις για τις οποίες δεσμεύθηκε. Τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει. Οι συγχωνεύσεις μαζί με τη μείωση προσωπικού πάνε όλο και πιο πίσω όπως και το ενιαίο μισθολόγιο, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και πολλά άλλα μέτρα.
Η Νέα Δημοκρατία από την πλευρά της συνεχίζει την… «φιλολαϊκή» πολιτική της ως να μην έχει καταλάβει τι διακυβεύεται.
Σύντομα οι εταίροι και δανειστές μας θα αντιληφθούν ότι, παρά το δεύτερο πακέτο διάσωσης, το ελληνικό πολιτικό σύστημα και ο κρατικός μηχανισμός λειτουργούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Η υπομονή τους εξαντλείται, ενώ η επιδείνωση της διεθνούς κρίσης κάνει την κατάσταση πολύ επικίνδυνη. Ταυτοχρόνως, εξαντλείται και η υπομονή της υγιούς μεσαίας τάξης η οποία ζει το δράμα της ανεργίας, των αυξημένων φόρων, ενώ παρακολουθεί τους πολιτικούς να σαστίζουν μπροστά στην ιδέα να απολυθεί ένας, έστω ένας, υπεράριθμος υπάλληλος του ευρύτερου δημόσιου τομέα.