Τα εννέα δέκατα της Βουλής ψήφισαν τον νέο νόμο για τη λειτουργία των ιδρυμάτων της ανωτάτης παιδείας, αλλά το γεγονός δεν φαίνεται να πτοεί πρυτάνεις, καθηγητές, συγκλήτους και διδάσκοντες που επιμένουν στη λυσσαλέα αντίδρασή τους. Απειλούν άμεσα ή έμμεσα ότι δεν θα εφαρμόσουν τον νόμο και ταυτόχρονα προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να τον κηρύξει αντισυνταγματικό. Είναι δε βέβαιο ότι στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν το σημερινό μοντέλο λειτουργίας, που είναι απαράδεκτο, αλλά βολεύει πολλούς και διαφόρους, θα έχουν τη συμπαράσταση των κομμάτων της Αριστεράς και των πάσης φύσεως κομματικών νεολαιών. Των κομμάτων δηλαδή που αδυνατούν να δεχθούν ότι εκφράζουν μια μικρή μειοψηφία στην ελληνική κοινωνία, καθώς και της ΠΑΣΠ και της ΟΝΝΕΔ επειδή δεν θα έχουν πια ρόλο στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι η ψήφιση ενός νόμου, έστω και με συντριπτική πλειοψηφία, από τη Βουλή αποτελεί μόνον ένα πρώτο βήμα στη χώρα που ζούμε. Θα πρέπει να δοθεί μεγάλος και πολύ δύσκολος αγώνας για την εφαρμογή του και το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ένα ακόμη στη σειρά των πολλών. Οι τοπικές κοινωνίες, με κορυφαίο παράδειγμα την Κερατέα, δεν επιτρέπουν την εφαρμογή αποφάσεων γιατί δεν τις εγκρίνουν, συντεχνίες αντιδρούν σε κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού, οι εφοριακοί και οι τελωνειακοί δεν μαζεύουν τα έσοδα διότι μειώνονται οι νόμιμες και παράνομες αποδοχές τους, ενώ το ποδόσφαιρο λειτουργεί με τους δικούς του νόμους και κανόνες, που τρέφουν την παρανομία.
Ολα αυτά (και πολλά άλλα) μαζί έχουν καταστήσει την Ελλάδα ένα ιδιαίτερο μόρφωμα και είναι πλέον γνωστή η κατάστασή της. Το ανησυχητικό είναι μήπως ακόμη και τώρα, που βρίσκεται κυριολεκτικά σε κώμα, οι μηχανισμοί της αντίδρασης καταφέρουν να ακυρώσουν όλες τις δυνατότητες σωτηρίας. Με αυτήν την έννοια, είναι έτοιμη η κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι οι προθέσεις των Γερμανών και άλλων ξένων να επενδύσουν σε διάφορους τομείς στη χώρα, δεν θα αντιμετωπίσουν τη σθεναρή αντίδραση της γραφειοκρατίας από τη μία πλευρά και των «πατριωτικών» δυνάμεων από την άλλη; Ισως να μην μπορεί να πείσει τις «πατριωτικές» δυνάμεις να δρουν με λογική, αλλά σίγουρα είναι στο χέρι της να περιορίσει αποφασιστικά και συγκεκριμένα τη γραφειοκρατία για να μην απογοητεύσει τους επίδοξους επενδυτές.