Διευθετήσεις
Κύριε διευθυντά
Οκ. Καστανίδης, υπουργός Εσωτερικών, απαντά στο σχόλιο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη της «Κ» (17-8-11) και προσπαθεί να δικαιολογήσει τη διατήρηση μερικών πολιτιστικών κέντρων ως ΝΠΔΔ με ιδιαίτερα υψηλές δαπάνες (σπατάλες) τη στιγμή που η χώρα μας προσπαθεί να περιορίσει αυτές στις τελείως απαραίτητες.
Για να καταλάβετε το μέγεθος της σπατάλης σε άχρηστα ΝΠΔΔ, θα αναφέρω ότι στα 70 που προτείνεται να διατηρηθούν, με απόφαση των ΟΤΑ, θα αναφερθώ στο «Κέντρο Μελέτης Χορού Ντάνκαν»!, του Δήμου Βύρωνα. Δεν θα εκπλαγώ αν στα διατηρούμενα προστεθεί και ένα κέντρο μελέτης του χορευτή Νουρέγιεφ ή της Πλισέσκαγια(!), τέτοια τερατουργήματα νομοθετούμε και γι’ αυτό φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Μη διερωτηθείτε αν ξέρουν οι βουλευτές τι ψηφίζουν.
Από την άλλη μεριά, καταργούμε το ΙΓΜΕ, που είναι το μόνο προσοδοφόρο ερευνητικό ίδρυμα και το απαραίτητο εργαλείο για την ανάπτυξη από την εκμετάλλευση του πλούσιου ελληνικού υπεδάφους, που είναι γεμάτο τόσο από μεταλλεύματα μετάλλων (χρυσός, μόλυβδος, χαλκός, μαγνήσιο, νικέλιο, αλουμίνιο, μαγγάνιο, κασσίτερος, λιγνίτες, ουράνιο, λευκόχρυσος κτλ.) όσο και από υδρογονάνθρακες (αέριο, πετρέλαιο κτλ.). Η δε, δικαιολογία για την κατάργηση του ΙΓΜΕ είναι ότι έχει πολύ προσωπικό και δεν προσφέρει σημαντικό έργο. Το έργο του είναι τεράστιο και γνωστό και αν έχει περισσότερους υπαλλήλους-επιστήμονες, ας τους μετατάξει στον νέο φορέα, που πρόσφατα δημιουργήθηκε, για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων-πετρέλαιο, όπου θα αποτελέσουν τον πυρήνα και βάση ανάπτυξης του φορέα αυτού. Τόσο δύσκολο είναι; Τίποτε δεν είναι δύσκολο, αρκεί να θέλουν να το κάνουν.
Δρ Αναστασιος Β. Κοβατσης / Καθηγητής ΑΠΘ
Η «υφαρπαγή της υπογραφής» Τσόμσκι
Κύριε διευθυντά
Παρακολουθούμε με ικανοποίηση το σημαντικό ενδιαφέρον που προκάλεσε στην Ελλάδα η πρωτοφανής ανταπόκριση της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας στην έκκληση της Πρωτοβουλίας Ελλήνων Πανεπιστημιακών εναντίον της μεταρρύθμισης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Μας εξέπληξε, ωστόσο, η επιστολή αναγνώστη σας, ο οποίος αμφισβητεί ευθέως την αλήθεια των όσων δημοσιοποιήσαμε.
Αναφερόμαστε στην επιστολή του αναγνώστη σας, κ. Α. Δ. Παπασταύρου, που δημοσιεύσατε στην εφημερίδα σας (28-8-2011) και στην οποία θέτει θέμα «υφαρπαγής του τεράστιου κύρους» του καθηγητή Ν. Τσόμσκι. Για να τεκμηριώσει μάλιστα τον ισχυρισμό του, παραθέτει αποσπάσματα και όχι το σύνολο της απάντησης του καθηγητή Τσόμσκι προς αυτόν, χωρίς επιπλέον να παραθέτει τη δική του επιστολή προς τον καθηγητή Τσόμσκι. Επειδή οι περισσότεροι από εμάς διακονούμε τα γράμματα για πολλά χρόνια, επιτρέψτε μας κ. διευθυντά να γνωρίζουμε πλέον καλά τι σημαίνει επιλεκτική αναφορά αποσπασμάτων από μια αλληλογραφία.
Δυστυχώς, για την αξιοπιστία του κ. Παπασταύρου, ο καθηγητής Τσόμσκι έχει υπογράψει την έκκλησή μας. Ο καθηγητής Τσόμσκι προφανώς απάντησε στον αναγνώστη σας ότι «δεν βρίσκει κανένα ίχνος του κειμένου στα χαρτιά του», διότι μας έστειλε την υπογραφή του μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου!
Αν ο αναγνώστης σας ήταν πιο προσεκτικός θα είχε προσέξει ότι η συλλογή υπογραφών δεν γινόταν μόνο μέσω της ιστοσελίδας «http://www. petitiononlinecom/mod-perl/signed.cgi?GRUNIV» αλλά και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το αναφέρει άλλωστε ρητά το ιστολόγιο της Πρωτοβουλίας. Σας προωθούμε, λοιπόν, το ηλεκτρονικό μήνυμά του καθηγητή Τσόμσκι, όπως αυτό στάλθηκε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο. Το όνομά του είναι πρώτο από τα ονόματα που δειγματοληπτικά συμπεριλάβαμε στο δελτίο Τύπου ως ένδειξη τιμής για το ακαδημαϊκό του έργο.
Παρότι ο κ. Παπασταύρου μάς ορίζει στην ακροτελεύτια παράγραφο της επιστολής του ως το αντίθετο από τους «έντιμους και ηθικούς δασκάλους», δεν θα τον ακολουθήσουμε σε αυτόν τον δρόμο. Στο Πανεπιστήμιο για το οποίο αγωνιζόμαστε δεν υπάρχει θέση για συμπεριφορές όπως αυτή του κ. Παπασταύρου. Ας αρκεστούμε λοιπόν στη δημοσίευση της επιστολής μας και κυρίως ολόκληρου του ηλεκτρονικού μηνύματος του καθηγητή Νόαμ Τσόμσκι το οποίο διαψεύδει περίτρανα τους ισχυρισμούς του: «I would like to add my name as a signer to the appeal below. Noam Chomsky, Institute Professor (retired), ΜΙΤ».
Η Πρωτοβουλια Ελληνων Πανεπιστημιακων
Απάντηση
Κύριε διευθυντά
Πρώτον, ο καθηγητής Τσόμσκι, όχι εγώ, δεν είχε ιδέα για την επίμαχη «έκκληση». Γι’ αυτό και μου ζήτησε να του τη στείλω εγώ. Δεύτερον, ο καθηγητής Τσόμσκι, όχι εγώ, χαρακτηρίζει γελοία («Ιt’s ridiculous for my name to be first») την επιλογή κάποιων να προβάλλουν πρώτο το όνομά του. Τρίτον, είναι επομένως σαφές ότι αποπειράθηκαν να υφαρπάξουν το κύρος του [«I’m not seriously involved (if at all)»]. Ισως γι’ αυτό δεν έχουν περιλάβει στην έκκλησή τους ούτε λέξη για το περιεχόμενο του νόμου. Τέταρτον, τα παραπάνω δεν αλλάζουν με παιδικές προφάσεις του τύπου «δεν θυμάται την έκκληση, διότι υπέγραψε με email». Και πέμπτον, εν πάση περιπτώσει, από την πρώτη στιγμή σάς προώθησα και αυτούσια την ηλεκτρονική αλληλογραφία με τον καθηγητή για το αρχείο σας, που αποδεικνύει το ήθος των συντακτών της έκκλησης.
Αλεξιος Παπασταυρου / Δικηγόρος
Είναι τόσο δύσκολο;
Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της Κυριακής 21-08-2011 υπάρχει πρωτοσέλιδο δημοσίευμα με τον τίτλο: Οι «πειρατές της Ανακύκλωσης»! Αναφέρεται σε εκείνους, που γυρίζουν τα βράδια και αδειάζοντας τους μπλε κάδους επιλέγουν υλικά τα οποία τα πωλούν για να επιβιώσουν. Υποτίθεται ότι οι ενασχολούμενοι με την Τοπική Αυτοδιοίκηση παρακολουθούν την ειδησεογραφία, προβληματίζονται, ενημερώνονται, αναζητούν λύσεις και καταλήγουν στη συμφερότερη. Από το 1986 με τους μαθητές μου, εφαρμόζοντας συγκέντρωση ανακυκλώσιμων υλικών, είχα την εντύπωση πως πολύ εύκολα θα γινόταν Κοινωνική Συνείδηση και πράξη η «ανακύκλωση» χρήσιμων υλικών. Δυστυχώς διαψεύστηκα!!! Εχουμε φτάσει στο κατώτατο σημείο ξεφτίλας σε όλη την Ευρώπη, και κινδυνεύουμε, μαζί με όλα μας τα χάλια, να πληρώνουμε και πρόστιμα γιατί δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε τα στερεά απόβλητα.
Ολοι γνωρίζουν ότι το 80% του συνόλου των στερεών αποβλήτων (των απορριμμάτων), είναι άμεσα αξιοποιήσιμο. Ας δούμε για άλλη μια φορά τα απορρίμματά μας: Το 7,3% είναι πλαστικά, το 35,6% είναι χαρτί, το 8,7% είναι μέταλλα, το 8,4% είναι γυαλί, το 40% είναι άλλες ουσίες, απ’ τις οποίες με δική μου παρατήρηση λέω ότι το 20% είναι οργανικές ουσίες. Είναι όλα τα υλικά αξιοποιήσιμα και αξιοποιητέα, όταν μάλιστα αντιμετωπίζουμε και το φάσμα της χρεοκοπίας! Τι άλλο περιμένουμε για να συνέλθουμε και να λογικευτούμε;
Πολλά κείμενα είχαν δει στο παρελθόν το φως της δημοσιότητας με τον τίτλο: « Τα σκουπίδια είναι χρυσάφι!». Ας δούμε το κοστολόγιο: Το χαρτί = 3 λεπτά το κιλό. Το πλαστικό 3 λεπτά το κιλό. Το αλουμίνιο 1 ευρώ το κιλό. Το γυαλί 3 λεπτά το κιλό. Τα άλλα μέταλλα ευτυχώς γυρίζουν και τα παίρνουν οι αθίγγανοι. Στο Σχολείο μας για τους 7 τόνους χαρτί που παραδίδαμε εισπράτταμε 180 ευρώ και τα αξιοποιούσαμε προμηθευόμενοι βιβλία και εξοπλιστικό υλικό. «Εμείς με τα σκουπίδια επενδύουμε στον Πολιτισμό», λέγαμε! Προχθές άκουσα από κάποιο Δήμαρχο ότι θα τα στέλνουμε στη Γερμανία για αξιοποίηση! Είμαστε ασυναγώνιστοι σε αρνητικές επιδόσεις. Είναι πια καιρός να κινητοποιηθούμε όλοι μας (Σχολεία – Τοπική Αυτοδιοίκηση – Μέσα Ενημέρωσης), προς την υλοποίηση του Προγράμματος της «Μηδενικής παραγωγής απορριμμάτων», της «Ανακύκλωσης» και «Διαλογής στην πηγή». Τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα. Τα σκουπίδια είναι χρυσάφι. Τα σκουπίδια είναι αξιοποιήσιμα. Τα σκουπίδια είναι αξιοποιητέα.
Θανασης Παριωτης / Δάσκαλος, Ναύπλιο
Στρατιωτικά νοσοκομεία
Κύριε διευθυντά
Εποχή του «Βυθίσατε το «Hora»». Οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, σε πλήρη ετοιμότητα. Τα πολεμικά πλοία και υποβρύχια βρίσκονται σε συνεχείς περιπολίες και αποστολές.
Ενας υπαξιωματικός του Π.Ν. με συναντά στο ΝΝΑ όπου είχε έλθει με τη γυναίκα του και το παιδί του για κάποιο πρόβλημα υγείας του παιδιού, και μου λέει: «Γιατρέ μου, είμαι σε ανάκληση από την υπηρεσία και σε δύο ώρες πρέπει να είμαι στο υποβρύχιο. Δεν ξέρω αν θα γυρίσω πίσω. Φεύγω όμως ήσυχος ότι η γυναίκα μου και το παιδί μου, ό,τι και αν συμβεί, έχουν το Ναυτικό Νοσοκομείο που θα τους περιθάλψει και το ΓΕΝ που θα τους συμπαρασταθεί οικονομικά».
Οι αποστολές των ελληνικών Ε.Δ. συνεχίζονται (Βοσνία, Αφγανιστάν, θάλασσα Σομαλίας κ.λπ.). Τα ίδια συναισθήματα βιώνουν όλα τα στελέχη των Ε.Δ. που μακράν των οικογενειών τους δεν γνωρίζουν τι «τέξεται η επιούσα».
Οι Ενοπλες Δυνάμεις μιας χώρας, για να επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους, μπορεί να χρειάζονται λίγα ή πολλά πράγματα στον εξοπλιστικό τομέα. Απαραίτητο πάντως είναι ένα, το ηθικό, χωρίς το οποίο και ο ισχυρότερος στρατός διαλύεται. Τα στρατιωτικά νοσοκομεία δεν είναι πολυτελή ιδρύματα. Είναι το αποκούμπι των στελεχών των Ε.Δ., των αποστράτων και των οικογενειών τους. Ενισχύονται ετησίως μέσω ειδικού λογαριασμού, με πόρους που συγκεντρώνονται από επιπλέον κρατήσεις στον μισθό και στο μέρισμα των εν ενεργεία και αποστράτων στελεχών αντιστοίχως.
Επιπλέον σημειώνεται ότι ήδη τα στρατιωτικά νοσοκομεία εξυπηρετούν και νοσηλεύουν, πέραν των στελεχών, όλο το πολιτικό προσωπικό του ΥΕΘΑ και τις οικογένειές τους, καθώς και τους κατοίκους πέραν των 40 ακριτικών νησιών άγονης γραμμής. Επίσης, ένα ποσοστό κλινών των στρατιωτικών νοσοκομείων εξυπηρετεί ήδη ανάγκες του ΕΣΥ.
Οι «σπουδαίοι» σύμβουλοι του πρωθυπουργού και του υπουργού Υγείας περί την υγεία είναι εκτός πάσης πραγματικότητας, εάν πιστεύουν ότι τα προβλήματα υγείας των Ελλήνων θα λυθούν μόλις τα στρατιωτικά νοσοκομεία ενταχθούν στο ΕΣΥ. Εφόσον ο κύριος υπουργός Εθνικής Αμυνας προχωρήσει στον καταστροφικό δρόμο της διάλυσης της υγειονομικής περίθαλψης των Ε.Δ. και των αποστράτων και στην καταρράκωση του ηθικού των στελεχών, η Ιστορία θα τον «ανταμείψει» αναλόγως.
Ανδρεας Παρασκεοπουλος / Υποναύαρχος Ε.Α. / Μέλος διοικητικού συμβουλίου ΕΑΑΝ