Τι γραφει ο ξενος Τυπος

3' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

THE WALL STREET JΟURΝΑLΗ λύση της Λαγκάρντ

Η Κριστίν Λαγκάρντ αντιμετωπίζει επικρίσεις επειδή δήλωσε αυτό που όλοι γνωρίζουν, αλλά ελάχιστοι ομολογούν στην Ευρώπη: ότι ο τραπεζικός δανεισμός σε υπερχρεωμένα κράτη είναι η αιτία των οικονομικών προβλημάτων της Ενωσης. Οι επικρίσεις που δέχεται η επικεφαλής του ΔΝΤ δείχνουν ότι η Λαγκάρντ αντιλαμβάνεται τα προβλήματα καλύτερα από ό,τι οι πρώην ομόλογοί της, υπουργοί Οικονομικών. Η επίσημη γραμμή, που θέλει τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα απαλλαγμένο από δομικά προβλήματα δεν έπεισε κανέναν. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι πλέον γεγονός, καθώς τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα της Αθήνας, του Δουβλίνου και της Λισσαβώνας αποπληρώνονται χάρη σε κεφάλαια της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Οι κανόνες της Βασιλείας θα χρειασθεί να τροποποιηθούν και αυτοί, ώστε να δοθεί τέλος στα κίνητρα για κατοχή κρατικών ομολόγων. Αντίθετα, η δημιουργία διακρατικών ευρω-ομολόγων, θα διαιωνίσει τη δημοσιονομική απειθαρχία της Νότιας Ευρώπης και θα καταδικάσει τους Γερμανούς φορολογούμενους σε αέναη στήριξη της σπατάλης και των δανειακών συνηθειών της Αθήνας, της Λισσαβώνας, της Ρώμης και της Μαδρίτης.

ΒUSΙΝΕSS ΙΝSΙDΕR

Δύσκολες επιλογές

Η Ευρωζώνη δεν μπορεί να επιβιώσει υπό την παρούσα μορφή της. Στο μέλλον, λοιπόν, θα συμβούν δύο τινά: είτε θα διαλυθεί είτε θα εξελιχθεί σε δημοσιοοικονομική ένωση. Αμφότερα τα ενδεχόμενα είναι προβληματικά. Η διάλυση της νομισματικής ένωσης θα προκαλέσει χάος, ενώ η δεύτερη λύση είναι πολιτικώς δυσχερής. Μέχρι να συμβεί ένα από τα δύο θα βρισκόμαστε στο μέσο μιας κρίσης που θα στοιχειώνει τα πάντα. Στις 7 Σεπτεμβρίου το γερμανικό δικαστήριο θα κρίνει κατά πόσον η συμμετοχή της χώρας στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είναι σύννομη. Ταυτόχρονα, ο κυβερνητικός συνασπισμός της Μέρκελ έχει 23 βουλευτές που θα καταψηφίσουν τη δανειοδότηση προς άλλα κράτη της Ευρωζώνης, γεγονός που μαρτυρεί πόσο αντιδημοφιλή είναι τα πακέτα αρωγής. Δεν είναι αρεστά, ούτε καν στις πιο αδύναμες χώρες που αναγκάζονται να λαμβάνουν σκληρά μέτρα λιτότητας. Αλλά και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα είναι προβληματικό. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μια νέα οικονομική κρίση. Κανείς δεν πείθεται, άλλωστε, ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα πράξουν το ορθό.

LΕ ΜΟΝDΕ

Φαντάσματα του 1937

Τρία χρόνια μετά την κατάρρευση της τράπεζας Lehman Brothers, το φάντασμα του έτους 1937 πλανάται πάνω από τις οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών. Μετά το New Deal, το 1933, ο Ρουζβελτ αποφάσισε να εξομαλύνει την οικονομική πολιτική στα τέλη του 1936. Το γεγονός είχε ως συνέπεια μείωση της βιομηχανικής παραγωγής κατά 27% και αύξηση της ανεργίας από 9,6% σε 13,6% στο δεύτερο εξάμηνο του 1937. Το 2011 με το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος να φθάνουν στο 10% και το 100% του ΑΕΠ αντιστοίχως και μηδενικά επιτόκια εδώ και τρία χρόνια οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Η ανάπτυξή τους περιορίζεται ενώ η ανεργία ανέρχεται στο 9,2%. Υπό την πίεση των αγορών και της Γερμανίας, η Ευρώπη υποχρεώνεται σε δημοσιονομική λιτότητα, την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη εξανεμίζεται και το ποσοστό της ανεργίας φθάνει στο 10,1% του ενεργού πληθυσμού. Η κρίση δεν απειλεί μόνον το ευρώ αλλά και 60 χρόνια κοινού κοινωνικού οικοδομήματος. Οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών είναι όμηροι του διλήμματος: να επιλέξουν την επίλυση της κρίσης χρέους ή την ανάπτυξη.

ΗΕLSΙΝGΙΝ SΑΝΟΜΑΤ

Γερμανικές ανησυχίες

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Βέρνερ Χόγιερ ανησυχεί ότι η συμφωνία της Φινλανδίας με την Ελλάδα να δοθεί ρευστό ως εγγύηση για τα δάνεια θα δυσχεράνει την έγκριση του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας από την γερμανική Βουλή. «Για εμάς ήταν τεράστια έκπληξη το γεγονός ότι η Φινλανδία συμφώνησε να λάβει ρευστό ως εγγυήσεις. Νομίζαμε ότι οι εγγυήσεις θα ήταν σε ακίνητα», λέει ο Χόγιερ. Ο Χόγιερ προσθέτει ότι «η Φινλανδία και η Γερμανία είναι μεταξύ των χωρών που έχουν επωφεληθεί περισσότερο από το ευρώ. Αν το κοινό νόμισμα κατέρρεε, το γερμανικό μάρκο θα εκτοξευόταν στα ύψη και η οικονομία της Γερμανίας, που κινείται από τις εξαγωγές, θα βούλιαζε. Τα ίδια, ή και χειρότερα, θα συνέβαιναν στη Φινλανδία». Στην ερώτηση αν το ζήτημα των εγγυήσεων επηρεάζει τις σχέσεις Γερμανίας – Φινλανδίας, ο Χόγιερ απαντά «όχι, αλλά θα ήταν τρομακτικό αν η Γερμανία και η Φινλανδία χρειαζόταν να μαζέψουν τα συντρίμμια του ευρώ». Ο Γερμανός υπουργός επισημαίνει ότι κάθε είδηση για ρωγμές στο ευρωπαϊκό μέτωπο διαβρώνει την υποστήριξη του πακέτου μεταξύ των Γερμανών βουλευτών. «Ανησυχώ», λέει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή