Ελλειψη πολιτικού θάρρους

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι διαφορετικό να ακολουθείς τακτική υψηλών τόνων και να «παίζεις σκληρό πόκερ» όταν έχεις κάνει τη δουλειά σου. Δυστυχώς το κράτος μας δεν έχει βρεθεί σε τέτοια θέση σε καμία στιγμή από την άνοιξη του 2009, όταν είχε γίνει πλέον πασίδηλο ότι το ταμείο καταρρέει. Ηδη, άλλωστε, η ανοιχτή εκδήλωση της κρίσης, τέτοιες ημέρες του 2008, μας είχε καταλάβει απροετοίμαστους.

Διαφορετικές κυβερνητικές ομάδες και τέσσερις υπουργοί Οικονομικών δεν κατόρθωσαν να δημιουργήσουν μια ευνοϊκή θέση διαπραγμάτευσης για τη χώρα στο εσωτερικό της. Αντιθέτως, στη διπλωματική σκηνή της Ευρώπης, η Ελλάδα κατόρθωσε πολλά.

Διεσώθη χωρίς να αποβληθεί από τις λειτουργίες των ανοιχτών οικονομιών. Οι τράπεζές μας σήκωσαν τεράστια κεφάλαια για να μην υποστούν μέγιστο κλυδωνισμό στα βιβλία τους. Το κράτος δανείσθηκε όσα κεφάλαια απαιτούντο για να τιμήσει την υπογραφή της Ελληνικής Δημοκρατίας. Οι Ελληνες φορολογούμενοι πήραν δανεικά από τους φορολογουμένους άλλων κρατών προκειμένου να πληρώσουν για τη συνέχιση της λειτουργίας του κράτους.

Ακόμη κι έτσι, όμως, δεν τα καταφέραμε. Ανεύθυνοι πολιτικοί καλλιέργησαν στην κοινή γνώμη την πεποίθηση ότι οι ξένοι θα μας διασώζουν ό,τι κι αν συμβαίνει στα ελληνικά μετόπισθεν. Οι ίδιοι και άλλοι εξίσου ανεύθυνοι πολιτικοί διέδιδαν ότι η κρίση δεν είναι δική μας, είναι διεθνής, είναι ευρωπαϊκή και θα λυθεί μόνον όταν «εκείνοι» το αποφασίσουν. Η χώρα βούλιαξε σηκώνοντας την πειρατική σημαία «Δεν πληρώνω».

Το κράτος, δηλαδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την ανόητη χείρα βοηθείας των τεχνοκρατών της τριμερούς, προτίμησε να φορολογήσει, αντί να μαζέψει τις σπατάλες που έκανε με δανεικά και σε βάρος της οικονομίας. Η εκδίκηση της κοινής λογικής, στην οποία κατά κύριο λόγο στηρίζεται η οικονομική λογική, ήταν αμείλικτη. Το ενημερωτικό δελτίο του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, ενός τεχνοκρατικού οργάνου ανεξάρτητης ενημέρωσης των βουλευτών, μάλλον χωρίς να καταλάβει πλήρως τις «πολιτικές» επιπτώσεις που θα έχει η μεθοδική παρουσίαση των εξελίξεων, είπε την αλήθεια. Η αλήθεια, όταν αποκαλύπτεται, οδηγεί σε εξέγερση. Πρώτος εξεγερθείς, ο υπουργός Οικονομικών Βαγγέλης Βενιζέλος. Χωρίς να γνωρίζει τους ανθρώπους, χωρίς προφανώς να έχει διαβάσει ο ίδιος το σημείωμα, έπεσε στο βαρύ αμάρτημα της «πολιτικής λογοκρισίας». Παρακολουθήστε μερικά από αυτά που δεν έπρεπε να κυκλοφορήσουν, τέτοιες μέρες, όπως τα επιλέξαμε από το -ιστορικό πλέον- Μηνιαίο Δημοσιονομικό Δελτίο.

Τι έριξε έξω τα κρατικά έσοδα; Η νέα φορολογική κλίμακα, που είναι ευνοϊκότερη για τα εισοδήματα μέχρι 25.000. Η μείωση της απασχόλησης, επειδή οι επιχειρήσεις υποχρεώθηκαν να απολύσουν αντί να διανείμουν με ελαστικότερους όρους τη συρρικνούμενη προσφορά εργασίας. Η υπερδιόγκωση της διαφυγής σε φόρους και εισφορές. Η περικοπή των εισοδημάτων. Τα έσοδα από την παρακράτηση φόρου μισθωτών και συνταξιούχων ήσαν λιγότερα κατά 25% στο επτάμηνο.

Οταν έχεις πέσει έξω στο πιο τυπικό καθήκον του διαχειριστή του κράτους, να μαζεύεις τους φόρους, το να ρίχνεις το αμάρτημα στους Ευρωπαίους ή στο… ΑΕΠ αποδεικνύει έλλειψη πολιτικού θάρρους. Σε αυτό, βεβαίως, οι ευθύνες πηγαίνουν πολύ πέραν της κυβέρνησης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή