Ο Μιχάλης, κοιτάζοντας μια τις σημειώσεις του και μια την ψυχή του, μας μίλησε για το πώς βρήκε τη γαλήνη, την υγεία του και την αγάπη που τις νόμιζε χαμένες για πάντα. «Στην ηλικία των 14 ετών έκανα χρήση ναρκωτικών, δεν είχα κανένα πρότυπο, ο αδελφός μου ο μεγάλος έπαιρνε ναρκωτικά, αυτό νόμισα πως ήταν η λύση για τα προβλήματα, αλλά δεν ήταν. Ανασφαλής, μοναχικός έφθασα στον πάτο και όταν έμαθα για το σπίτι της «Επιστροφής» έδωσα μια τελευταία ευκαιρία στον εαυτό μου και πήγα. Μέσα από τα 12 Βήματα, και με τη βοήθεια των θεραπευτών μου, ανάμεσα σε άλλους νέους που ήταν σαν κι εμένα και χάρις στο οικογενειακό περιβάλλον του Σπιτιού ανακάλυψα ξανά τον εαυτό μου. Είμαι καθαρός, αγάπησα μια κοπέλα, σχεδιάζουμε να κάνουμε οικογένεια…»
Ο Αλέξανδρος: «Από νέος πολύ στα ναρκωτικά και στο ποτό. Εκανα όνειρα για τη ζωή που δεν συμβιβάζονται με τον τρόπο που ζούσα. Η κατάντια μου με απομάκρυνε ακόμη και από τους δικούς μου που ήθελαν να με βοηθήσουν. Στην «Επιστροφή» κατάλαβα πως στο χέρι μου είναι να ξανακάνω όνειρα, τα σωστά αυτή τη φορά…»
Ο Νίκος, άνδρας 43 ετών: «Εζησα μέσα στον φόβο, πολύ φόβο. Τώρα που είμαι καθαρός, μπορώ να πω ότι έζησα 30 χρόνια στους δρόμους. Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο, ο αδελφός μου πέθανε από τα ναρκωτικά κι εγώ περίμενα να πεθάνω από τα ίδια. Δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί μου έως ότου έμαθα για την «Επιστροφή». Τώρα, επτάμισι χρόνια καθαρός, εγώ ο δακτυλοδεικτούμενος, στις γωνιές και στα σκοτεινά δρομάκια της κοινωνίας περπατώ με το κεφάλι ψηλά, με αξιοπρέπεια. Είμαι σαν τους άλλους, όχι αυτός που όλοι τον απέφευγαν. Και έμαθα να κάνω καλή παρέα με τον εαυτό μου»…
Κι όλοι όσοι μίλησαν, είπαν το ίδιο πράγμα: ότι βιώνουν ένα θαύμα. Μόλις έγιναν καθαροί, είδαν και πάλι ότι υπάρχει ουρανός, ότι η αγάπη μοιράζεται, ότι μπορούν, να κάνουν -πολλοί έκαναν ήδη- παιδιά και να τα μεγαλώσουν σωστά. Και τόνισαν ότι «τίποτα δεν θα είχε γίνει χωρίς την «Επιστροφή» και την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους που έμαθαν χάρις στα 12 Βήματα και τη στήριξη και συμβουλή των θεραπευτών τους. Ζήτησαν να φωτογραφίσουμε τους ανθρώπους που τους έδωσαν τη δύναμη να ζήσουν – τη Γέλη και τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, τους θεραπευτές και θεμελιωτές του Σπιτιού της Επιστροφής. Εάν μπορούσαμε να δημοσιεύσουμε και τις φωτογραφίες των νέων που μίλησαν και είναι και πάλι καθαροί κι ελεύθεροι, θα βλέπατε παιδιά σαν τα δικά μας και τα δικά σας. Κι έτσι θα μπορούσαν να γίνουν οι σκιές των σκοτεινών δρόμων, αυτοί που κάνουν ενέσεις στα σκαλιά των δημόσιων κτιρίων. Η προσφορά της «Επιστροφής», η αγάπη και η πίστη κάνουν τη διαφορά…
ΤΗΛΕΦΟΣ