Με αφορμή την απόφαση του Θεόδωρου Πάγκαλου να αποσυρθεί από την πολιτική, η συζήτηση στην παρέα άναψε. Αντικείμενο φυσικά η περίφημη δήλωσή του «μαζί φάγαμε τα λεφτά» που όπως είναι γνωστό θύμωσε πολύ κόσμο και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Εύλογα διχάστηκε και η συγκεκριμένη παρέα, με τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα να διασταυρώνονται σε υψηλούς τόνους. Ο καθείς έλεγε το μακρύ του και το κοντό του, σαν καλοί και αυθεντικοί Ελληνες που ήταν, αλλά ειπώθηκαν και σοβαρές κουβέντες. Ενας από τους ψυχραιμότερους συζητητές και παραδεκτής σοβαρότητας ανέφερε τα εξής:
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτικό πρσωπικό της χώρας δεν στέκεται στο ύψος του και ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για όσα συμβαίνουν και για εκείνα που θα έπρεπε να συμβούν, αλλά δεν συμβαίνουν. Διαχρονικά, όχι μόνο τώρα, που το ζούμε πάλι με την απερίγραπτη ανευθυνότητα που επικρατεί στη Βουλή αυτές τις ημέρες. Διαχρονικές όμως είναι και οι ευθύνες της ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που δεν άλλαξε ουσιαστικά συμπεριφορά και νοοτροπία από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης και της σύστασης του ελληνικού κράτους. Από τότε είναι κυρίαρχα τα φαινόμενα της φαυλότητας, των πελατειακών σχέσεων, της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της ανεπάρκειας του κράτους, του λαϊκισμού, της συνεχούς άρνησης απέναντι στα πάντα και άλλα πολλά.
Θα σας αναφέρω δικές μου εμπειρίες των τελευταίων ημερών. Φώναξα κηπουρό να κλαδέψει τα φυτά στο μπαλκόνι, δεν μου έδωσε απόδειξη. Πήγα να κουρευτώ στο κουρείο της γειτονιάς, δεν πήρα απόδειξη. Χρειάστηκε να φωνάξω εταιρεία αποφράξεων και μου ζήτησε 70 ευρώ δίχως απόδειξη, 98 με απόδειξη. Αγόρασα ψηστιέρα, από αυτές τις παραδοσιακές γιατί ψήνουν εξαιρετικά το ψάρι, μου είπε ο πωλητής ότι δίχως απόδειξη θα μου τη δώσει πιο φτηνά. Πήγα το αυτοκίνητο για service, μου έδωσαν απόδειξη μόνο για τα ανταλλακτικά, όχι την εργασία. Στην καφετέρια – μπαρ που συχνάζω μου δίνουν απόδειξη μόνο για το πρώτο ποτό, όχι για τα επόμενα. Οι ταξιτζήδες αποφεύγουν τις αποδείξεις όπως ο διάολος το λιβάνι, το ίδιο και πολλοί περιπτεράδες.
Θα με ρωτήσετε, συνέχισε, γιατί δεν ζητάω απόδειξη. Πότε το κάνω, πότε όχι, ανάλογα με τη διάθεσή μου. Δεν μπορώ να γίνομαι συνεχώς «κακός». Και αν αυτά δεν αρκούν, σας επισημαίνω τα «όχι» και τις αντιδράσεις πανταχόθεν για το κάθε τι. Από τη χρησιμοποίηση στρατοπέδων για τους λαθρομετανάστες, μέχρι την επένδυση για εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, το Κιλκίς, την Αλεξανδρούπολη και ώς τη συμμετοχή χιλιάδων συμπολιτών στα σκάνδαλα λεηλασίας του κράτους με διάφορους τρόπους και μεθόδους. Επομένως, το ερώτημα είναι αν οι πολιτικοί διαμόρφωσαν την κοινωνία μας ή αν η κοινωνία διαμόρφωσε την πολιτική τάξη μας. Αν η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα. Μήπως αλήθεια η Ελλάδα είναι μη κυβερνήσιμη χώρα;