Ευκαιρία να τους διαψεύσουμε

Ευκαιρία να τους διαψεύσουμε

3' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για την Ελλάδα, ίσως το σημαντικό αποτέλεσμα της προχθεσινής συνόδου κορυφής ήταν ότι ήμασταν παρόντες στο τραπέζι. Με την κατηφόρα που είχαμε πάρει μετά την πρώτη και, ακόμη χειρότερα, μετά τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, όλα ήσαν πιθανά. Η απρόσμενη απουσία του πρωθυπουργού, παρά την ευγενική παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα έδειξε προφανώς σε πολλούς από εμάς τι σημαίνει μια χώρα εκτός Ευρώπης και ευρώ. Ας είναι!

Τις εβδομάδες που πέρασαν, η Κοινότητα, η Ζώνη του Ευρώ, η Κεντρική Τράπεζα και όποιος άλλος υπερασπίζεται ότι η Ελλάδα θα είναι πάντοτε καλύτερα και ασφαλέστερη μέσα σε αυτό το περιβάλλον παρά «έξω απ’ αυτό», δέχτηκαν αφόρητες και, κατά κανόνα, ανοίκειες επιθέσεις. Το μένος όσων έστρεψαν ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης ενάντια στο βαθύ και μακροχρόνιο συμφέρον των πολλών και των πλέον αδυνάτων ήταν τέτοιο που φόβισε τους συμμάχους μας κι έφτασε να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια ακόμη και φίλιων κομμάτων και σχηματισμών στην Ευρώπη. Ας είναι και πάλι!

Απέναντι σε αυτά, η επιστολή Σαμαρά, που κόμισε ο Πρόεδρος στη σύνοδο, ήταν μια ανάσα ρεαλισμού. Για παράδειγμα, μόνο μια λέξη ξεκινά με το «επανα-» και βρίσκεται στην εξής λογική πρόταση: «Θα ήθελα να σας επανα-βεβαιώσω ότι η Ελλάδα είναι απόλυτα αποφασισμένη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την πρόσφατη συμφωνία διάσωσης». Είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας σιωπούσαν, κάθε φορά που είχαν την τηλεοπτική ή άλλη ευκαιρία, να διατυπώσουν τη σκέψη τους με έναν τόσο απλό και άμεσο τρόπο.

Ο κ. Σαμαράς είπε ακόμη, με την επιστολή του, ότι η χώρα μας «αποδέχεται την ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης». Η περί ιδιοκτησίας διατύπωση περιελήφθη αρχικώς στην απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής με την οποία η Ζώνη του Ευρώ δέχθηκε να εγγυηθεί και να βάλει πλάτες προκειμένου να μπορέσει να οργανωθεί η μεγάλη αναδιαπραγμάτευση ολόκληρου του ελληνικού κρατικού χρέους εις χείρας ιδιωτών. Με την απόφαση εκείνη μας χαρίστηκε το ποσό των 107 δισ. ευρώ. Κάποιοι, έστω και καθυστερημένα, θα μπορούσαν να μεταφέρουν τις ευχαριστίες του ελληνικού λαού για το χάρισμα. Ευτυχώς, είχε φροντίσει να το πράξει ο κ. Παπαδήμος.

Ιδιοκτησία σημαίνει ότι εμείς και μόνον έχουμε την ευθύνη να διαχειριστούμε το πρόγραμμα δράσεων και μέτρων, ώστε να φέρει το σχεδιαζόμενο αποτέλεσμα. Το μόνο που θέλουν να γνωρίζουν οι «ξένοι» είναι ότι η χώρα παραμένει «πλήρως δεσμευμένη στους στόχους, στους αντικειμενικούς σκοπούς και σε όλες τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος», όπως με καλλιέπεια εξηγεί στην τρίτη παράγραφο της επιστολής του ο κ. Αντώνης Σαμαράς.

Με την επιστολή Σαμαρά ξεκαθαρίζεται το νόημα της αναμενόμενης ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Με την έλευση της τρόικας, θα εκτιμηθεί με ακρίβεια η ζημιά από τις δύο εκλογές και από την αιθεροβάμονα διαγωγή των κομμάτων. Με την απόφαση της συνόδου κορυφής, προσφέρεται διέξοδος στην κρίση της Ευρωζώνης, με τη μείωση του επιτοκίου του ευρώ κάτω από το 1%, την οποία αναμένεται (μάλλον μέσα στο καλοκαίρι) να αποφασίσει η ΕΚΤ. Με την επιτάχυνση της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, μέχρι τον Οκτώβριο, θα επαναλειτουργήσει η χρηματοδότηση της οικονομίας. Με την αύξηση κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θα επιτραπεί η διοχέτευση πρόσθετων κεφαλαίων στην ελληνική επιχειρηματικότητα.

Ομως, οι αλλαγές που προγραμματίζει η Ευρώπη, στη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της, είναι ευνοϊκές για τη χώρα μας. Αν, για παράδειγμα, πείσουμε τους εταίρους μας να συμπεριλάβουν τις τέσσερις τράπεζές μας μεταξύ των «σημαντικών ευρωπαϊκών τραπεζικών ιδρυμάτων», τότε μπορούμε να μοιραστούμε το βάρος της διάσωσής τους. Αν καταργήσουμε τα εμπόδια στην πραγματική απορρόφηση των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων, βρούμε καλούς πελάτες να επενδύσουν στις ΔΕΚΟ και συνεχίσουμε το συμμάζεμα του κράτους, τότε, η τελευταία αυτή ευκαιρία μπορεί να γίνει ένα νέο ξεκίνημα.

Ολα αυτά όμως θα έχουν κάποια αξία εφόσον σηκώσουμε τα μανίκια, κατευνάσουμε τις παθιασμένες αντιδράσεις και δοκιμάσουμε κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ όσα κάναμε μέχρι σήμερα. Για τους Ευρωπαίους εταίρους μας, για τις αγορές και για όσους αναζητούν ευκαιρίες στο μέλλον, η Ελλάδα είναι μια «χαμένη υπόθεση». Πιστεύω ότι κάνουν λάθος. Εκκινούν όμως από την πραγματικότητα των πολλών τελευταίων μηνών. Τώρα που έμαθαν όσα έκρυβαν οι «καλοί αριθμοί» της ελληνικής οικονομίας, η λαμπερή πλευρά του τρόπου ζωής και η υψηλή ατομική περιουσία των Ελλήνων, θεωρούν ότι έχουμε εξαντλήσει τα περιθώρια που είχαμε το 2009 και την ευκαιρία που μας δόθηκε το 2010. Πρέπει να τους διαψεύσουμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή