Δεν πιστεύω στην ανυπόφορη και βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, είτε εφαρμόζεται στην Ελλάδα είτε αλλού. Αφ’ ενός γιατί δεν υπολογίζει το βαρύ κοινωνικό τίμημα της συνοδού ύφεσης. Αφ’ ετέρου επειδή το υφεσιακό σοκ της εσωτερικής υποτίμησης είναι υπεύθυνο για το διαβόητο, πια, αρνητικό σπιράλ που σέρνει τους πολίτες και τη χώρα στα τρίσβαθα της ασύντακτης χρεοκοπίας.
Η άποψη αυτή δεν είναι ούτε αριστερή ούτε πρωτότυπη. Την ίδια έχει ο πρόεδρος Ομπάμα, ο οποίος την τετραετία που πέρασε έκοψε τόνους χρήματος για να σώσει την αμερικανική οικονομία. Την υποστηρίζουν επίσης μερικές χιλιάδες διάσημοι οικονομολόγοι και πολιτικοί σε όλον τον κόσμο. Είναι η αντίληψη που πρεσβεύει ότι μαζί με την εξυγίανση οφείλουμε να δημιουργήσουμε ανάπτυξη, νέο πλούτο, που θα φέρει απασχόληση και έσοδα στα άδεια ταμεία για να ξεχρεώσουμε.
Η αντίληψη που επικράτησε μέχρι τώρα στην Ευρώπη κινείται στον αντίποδα και ώς σήμερα αποδείχθηκε ατελέσφορη. Ούτε στιγμή δεν εμπιστεύθηκα τη συνταγή του Μνημονίου, τη δοσολογία της θεραπείας που μας προτάθηκε και υπογράψαμε δύο φορές, δεν πίστεψα όμως και στα θαύματα… Αυτά που υπόσχεται το αντιμνημονιακό μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ και του Καμμένου. Δεν κατέφυγα, δηλαδή, στην ψευδαίσθηση ότι μια χρεοκοπημένη χώρα, χωρίς δικό της νόμισμα, μπορεί να ξεπεράσει την κρίση επειδή κάποιοι γενναίοι πολιτικοί θα κάνουν «μπου» στους ξένους και αίφνης, όλα θα γίνουν όπως πριν.
Ούτε Μνημόνιο ως έχει, λοιπόν, ούτε αντιμνημόνιο. Εχουμε ανάγκη ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας, που θα συνδυάζει τη δημοσιονομική εξυγίανση, τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και την ανάπτυξη.
Οσο πάντως η Ελλάδα θα αποδέχεται, για παράδειγμα, να πωλείται το βρεφικό γάλα του πρώτου εξαμήνου μόνο στα φαρμακεία, επειδή δήθεν αυτό περιφρουρεί την υγεία των μωρών, δεν έχουμε καμία ελπίδα. Γιατί και το γάλα θα πωλείται ακριβότερα έως 20%, αλλά κυρίως γιατί θα συνεχίσουμε να αποδεχόμεθα το ελληνικό παράδοξο· πίσω από κλειστές πόρτες, υποκριτές πολιτικοί και «γάτες» συνδικαλιστές, ερήμην της κοινωνίας, θα συμψηφίζουν φαυλότητες: μας χρωστάτε για τα φάρμακα, ξαναπαίρνουμε το γάλα…