Πώς η άρνηση θα γίνει κατάφαση;

Πώς η άρνηση θα γίνει κατάφαση;

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Εχουμε ένα κράτος με βασικό μέλημα να θρέφει τους υπαλλήλους του» ομολογούσε στέλεχος κυβερνώντος κόμματος, γνώστης των οικονομικών. Και τεκμηρίωσε τη διαπίστωση με στοιχεία: 88 δισ. ευρώ τον χρόνο είναι το κόστος του Δημοσίου. Εξ αυτών, τα 61 δισ. είναι μισθοί, τα 14 δισ. λειτουργικά έξοδα και τα 7 δισ. δημόσιες επενδύσεις.

Χθες, οι πολιτικοί αρχηγοί δήλωσαν ότι «δεν θα ληφθούν νέα οριζόντια μέτρα» για να εξευρεθούν τα 11,6 δισ. Οταν, δε, ρωτήθηκαν πιο συγκεκριμένα, διευκρίνισαν ότι «συμφώνησαν στις βασικές κατευθύνσεις και όχι σε συγκεκριμένα μέτρα».

Καθησυχαστικό και κοινωνικά ευαίσθητο, αν δεν ήταν τόσο αόριστο ώστε να προκαλεί νέα κύματα ανησυχίας. Από την άλλη, κανείς υπουργός δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των περικοπών. Ο της Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης προτάσσει τα στήθη του για να προστατεύσει δικαστικούς, δικηγόρους, και εν γένει τα του οίκου του. Ο της Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος προασπίζεται τα συμφέροντα της ακαδημαϊκής και ερευνητικής κοινότητας. Ο των Εσωτερικών κ. Στυλιανίδης εμφανίζεται απολύτως απρόθυμος να περιστείλει δαπάνες που αφορούν την επικράτειά του. Στην ίδια περίπου γραμμή κινούνται όλοι οι υπουργοί.

Καθησυχαστικό και κοινωνικά ευαίσθητο, και αυτό, αν δεν ήταν τόσο «συντεχνιακό» ώστε να προκαλεί μεγαλύτερα κύματα ανησυχίας. Κάτι δεν βγαίνει στην εξίσωση: κανείς υπουργός δεν αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί, η τρικομματική κυβέρνηση ομονοεί με αξιοσημείωτο τρόπο ότι δεν θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα, τα απροσδιόριστα, ακόμη, αλλά και αόριστα «ισοδύναμα» εμφανίζονται ως η κύρια διέξοδος.

΄Η πρόκειται για εξαιρετικά προσεκτικές και μελετημένες κινήσεις αντιληπτές μόνο από δεξιοτέχνες της διεθνούς πολιτικής σκακιέρας ή, απλώς, επινοούνται νέα περιθώρια στα ήδη εξαντλημένα. Τουτέστιν: ο χρόνος που επιμηκύνεται είναι ψευδής. Δεν είναι υπαρκτός, ρεαλιστικός. Οι λύσεις θα είναι αιματηρές, το γνωρίζουν και δεν τις αντέχουν πολιτικά. Κανείς δεν αναλαμβάνει το κόστος του επόμενου βήματος.

Πώς η άρνηση του ιδιαίτερα δαπανηρού πολιτικού συστήματος θα γίνει κατάφαση; Πώς όσοι έχουν εκπαιδευτεί ώς σήμερα στις εξαγγελίες θα μπορέσουν να εφαρμόσουν μέτρα, να περιστείλουν τη δημαγωγία, να ανοίξουν επαγγέλματα, να προχωρήσουν σε αποκρατικοποιήσεις, να καταργήσουν ή να συμπτύξουν οργανισμούς και υπηρεσίες;

Τα εξειδικευμένα και στοχευμένα μέτρα έχουν ονοματεπώνυμο. Ενώ οι οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων ή η κρίση στον ιδιωτικό τομέα με την καλπάζουσα ανεργία δεν συγκρούονται με συμφέροντα, συντεχνίες, πελατειακές σχέσεις. Βασίζονται στην αδικία της ανωνυμίας, για την οποία όλοι πενθούν, την οποία όλοι αντιμάχονται, υψώνοντας τους τόνους για να θρηνήσουν τα μικρομεσαία θύματά της. Και εδώ όλοι ομονοούν. Πάντα όμως εκ των υστέρων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή