Κάποτε θα έφτανε κι αυτή η ώρα: του λογαριασμού. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» θα ετοιμάζεται να προσγειωθεί η αποστολή των επικεφαλής ελεγκτών της τρόικας. Είχε προηγηθεί, δύο 24ωρα πριν, ο προπομπός τους, δηλαδή η ομάδα των τεχνοκρατών, που ήδη έπιασε δουλειά στο Γενικό Λογιστήριο.
Οι επικεφαλής προβλέπεται να μείνουν στη χώρα μας τρεις μέρες, όλες κι όλες, το πολύ τέσσερις. Οσες και αν είναι, ένα είναι σίγουρο: θα μείνουν αξέχαστες στον κ. Γιάννη Στουρνάρα, τον κ. Κωστή Χατζηδάκη, τον κ. Γιάννη Βρούτση και τους υφυπουργούς τους. Και αυτό γιατί θα είναι εκείνοι που θα κληθούν να δικαιολογήσουν τα (σχεδόν) αδικαιολόγητα. Από το αμφισβητούμενο πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ, το οποίο υποτίθεται ότι θα πρέπει να έχουμε έτοιμο για να τους το παρουσιάσουμε, έως τον -επίσης- υποτιθέμενο απολογισμό του τι κάναμε και κυρίως του τι δεν κάναμε, και γιατί, από τον περασμένο Μάρτιο έως σήμερα.
Το οικονομικό επιτελείο θα πρέπει να καταφύγει σε ταχυδακτυλουργικά ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να σκεφθεί ότι πίσω από κάθε πρόβλημα κρύβεται μια ευκαιρία και αναλόγως να πορευτεί. Μόνο που εν προκειμένω, τηρουμένων των αναλογιών, θα πρόκειται για…τεράστια ευκαιρία, αφού το πρόβλημα είναι σχεδόν άλυτο. Στο υπουργείο Οικονομικών, σιγά σιγά, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι η βασική αιτία που όλοι οι προκάτοχοι τους απέτυχαν -ορισμένοι παταγωδώς- στην προσπάθειά τους να διορθώσουν τα αδιόρθωτα δεν είχε να κάνει τόσο με τη δική τους ανεπάρκεια, που έφταιγε και αυτή, όσο με την αδυναμία των περισσότερων μελών των κατά καιρούς υπουργικών συμβουλίων να ρέπουν προς τον λαϊκισμό. Την εβδομάδα που πέρασε είχαν και σε αυτό το οικονομικό επιτελείο την πρώτη ευκαιρία να το διαπιστώσουν «ιδίοις όμμασι».
Ενα μάζεμα στις δαπάνες ζητήθηκε από τους υπουργούς να κάνουν, και άλλος θυμήθηκε ότι πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ανθρώπινες ψυχές -λες και είπε ποτέ κανείς το αντίθετο- και άλλος πως ό,τι ήταν να δώσει το υπουργείο του, για το κοινό καλό, το έδωσε. Γι’ αυτό και καλό θα ήταν να εξαιρεθεί. Κάπως έτσι στο οικονομικό επιτελείο έκαναν ό,τι και οι προηγούμενοι. Παρέπεμψαν, δηλαδή, το θέμα στον πρωθυπουργό. Με τη διαφορά ότι ο εν λόγω διαφοροποιήθηκε από τους προκατόχους του και είπε το αυτονόητο: «Αν δεν κόψετε εσείς, θα κόψω εγώ».
Πόσο αποτελεσματική αποδείχθηκε η απειλή του θα φανεί άμεσα. Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε αν τα μέτρα συμπληρώθηκαν, αν τα 11,5 δισ. βρέθηκαν και αν -εφόσον χρειαστούν- υπάρχουν εφεδρείες για να καλυφθούν τυχόν κενά. Γιατί η τρόικα, όπως έχει αποδειχθεί από το παρελθόν, έχει μια κακή συνήθεια: «Κόβει», συνήθως, το 30% των μέτρων που της προτείνουν. Οπότε ένα ντεπό θα φανεί κάτι παραπάνω από απαραίτητο.
Σε μια ακραία -και γι’ αυτό απευκταία- περίπτωση υπολογίζεται ότι το ποσό που θα απαιτηθεί θα φτάσει ακόμα και στα 2,5 δισ. ευρώ. Ενδεχομένως και λίγο παραπάνω. Οπότε, όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς, το μόνο που δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να θέσει ως θέμα στους τροϊκανούς ο κ. Στουρνάρας είναι η επιμήκυνση, η αναδιαπραγμάτευση ή οτιδήποτε άλλο «οραματίζονται» κάποιοι στην Αθήνα. Αν δεν δώσουμε κάποια θετικά δείγματα γραφής, το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσουμε θα είναι ακόμα μεγαλύτερη πίεση και δυσαρέσκεια.