Οι δηλώσεις Ρουμελιώτη
Κύριε διευθυντά,
Ηδημοσιογράφος κ. Ζέζα Ζήκου παρουσιάζει και σχολιάζει τις γνωστές δηλώσεις Ρουμελιώτη στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», με δύο διαδοχικά άρθρα της στην «Καθημερινή», με τίτλους «Ομολογία Ρουμελιώτη: Το πρόγραμμα ήταν αδύνατον να εφαρμοστεί’!» (26/7/12) και «Ενας προαναγγελθείς θάνατος…» (27/7/12). Τα άρθρα αυτά της κ. Ζήκου ελέγχονται τόσο από άποψη ουσίας όσο και από άποψη δημοσιογραφικής δεοντολογίας:
α) Αποδέχονται χωρίς καμιά επιφύλαξη έναν ηλίθιο ισχυρισμό: ουσιαστικά, πως το ΔΝΤ, τα κράτη της Ευρωζώνης, η ΕΚΤ, όλοι αυτοί μαζί, συνεννοήθηκαν (μήπως, ακριβέστερα, συνωμότησαν;) και έφτιαξαν ένα Πρόγραμμα για την Ελλάδα, και της έδωσαν και μπόλικα δισεκατομμύρια ευρώ, με σκοπό να την καταστρέψουν!!
«Ο κ. Ρουμελιώτης τόλμησε και δήλωσε ότι το πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας ήταν από την αρχή σχεδιασμένο για να… αποτύχει και να οδηγήσει τη χώρα στον γκρεμό»!,μας ενημερώνει η κ. Ζήκου.
Και συνεχίζει χαρακτηρίζοντας τον ηλίθιο αυτόν ισχυρισμό «καθυστερημένη αλήθεια για τη συνταγή του Μνημονίου», εντάσσοντάς τον μάλιστα στον «τροχό της Ιστορίας (που), όπως συμβαίνει πάντα, γυρίζει και φέρνει στο φως τους υπαίτιους και το πώς ακριβώς σύρθηκε η χώρα»!
β) Δημοσιεύτηκαν άρον άρον, πριν ερωτηθούν οι δυσφημιζόμενοι από τις δηλώσεις Ρουμελιώτη – αρμόδιοι του ΔΝΤ, της Ευρωζώνης, της ΕΚΤ.
γ) Παραλείπουν να επισημάνουν τη λογική ανακολουθία που υπάρχει στον ισχυρισμό Ρουμελιώτη ότι το ΔΝΤ: α) γνώριζε από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί και β) υποτίμησε τις αρνητικές συνέπειες του προγράμματος για την ελληνική οικονομία.
Δεν μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο: το πρώτο υποκρύπτει δόλο (το Ταμείο επέβαλε στην Ελλάδα ένα Πρόγραμμα, εν γνώσει του ότι αυτό θα βλάψει τη χώρα μας), το δεύτερο εσφαλμένη κρίση (το Ταμείο έκανε λάθος, υποτιμώντας τις συνέπειες του προγράμματος για τη χώρα μας).
δ) Το δεύτερο από τα άρθρα αυτά παρουσιάζει δύο αξιοσημείωτα ελαττώματα:
(ι) Μια χτυπητή αντίφαση: από τη μία δέχεται τον (ηλίθιο) ισχυρισμό πως «το πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας ήταν από την αρχή σχεδιασμένο για να… αποτύχει και να οδηγήσει τη χώρα στον γκρεμό»! από την άλλη μας λέει πως «οι «βάρβαροι» του ΔΝΤ δεν ήταν απλώς «μια κάποια λύσις», ήταν η μοναδική» και πως «η εσωτερική υποτίμηση ήταν η μόνη αποτελεσματική θεραπεία που «πούλησαν» στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου», ενώ «η σωτηρία -η διάσωση της ελληνικής οικονομίας- παραμένει εκκρεμής και εξαρτώμενη πλήρως από τους δανειστές μας».
(ιι) Μια πρωτότυπη άποψη για την οικονομία*: «Οι νόμοι της οικονομίας, όπως και οι νόμοι της φυσικής, ισχύουν παντού»! Μακάρι να ήταν έτσι! Δεν θα υπήρχαν τότε δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα ούτε φιλονικίες οικονομολόγων και οικονομολογούντων, πολιτικών και σχολιαστών.
3. Διερωτάται κανείς αν η κ. Ζήκου συνεκτίμησε, κατά τη συγγραφή των άρθρων της και τον σχηματισμό άποψης για την «καθυστερημένη αλήθεια», ότι:
α) Ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ κ. Π. Ρουμελιώτης δήλωνε στις 18 Νοεμβρίου 2010 στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως «αν η Ελλάδα ακολουθήσει το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τότε δεν τίθεται θέμα χρεοκοπίας» και πως «από την αρχή το ΔΝΤ έδειξε κατανόηση απέναντι στα ελληνικά προβλήματα».
β) Ο κ. Π. Ρουμελιώτης υπήρξε (εξωκοινοβουλευτικός πάντα) υφυπουργός/υπουργός στο υπουργείο Συντονισμού/Εθνικής Οικονομίας κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου (με διακοπή 5 μηνών, Αύγουστος-Δεκέμβριος 1983, εκτός κυβέρνησης και 10 μηνών, Φεβρουάριος-Νοέμβριος 1987, ως υπουργός Εμπορίου).
Είναι λοιπόν, ως εκ των θέσεών του αυτών, από τους κύριους υπεύθυνους για όλα εκείνα που και η κ. Ζήκου επισημαίνει στα δύο άρθρα της (την «καταχρεωμένη ελληνική κοινωνία και την κρατικοδίαιτη οικονομία», «το κλεπτοκρατικό και σπάταλο μοντέλο, που κυριάρχησε για πάρα πολλά χρόνια», για το ότι «επί τριάντα οκτώ χρόνια το πολιτικό σύστημα δεν μπόρεσε να αναλάβει το πολιτικό κόστος του ρεαλισμού και το ανέθεσε στην τρόικα», για το ότι «το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένο, αναποτελεσματικό, αναξιόπιστο, διεφθαρμένο και οι αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας είναι δομικές και είναι χρόνιες»…).
Υπήρξε ακόμα, ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας (Νοέμβριος 1987-Ιούνιος 1989), ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος για την ανυπαρξία έλεγχου της Τράπεζας Κρήτης του Γ. Κοσκωτά και γι’ αυτό, τον Ιούλιο 1989, παραπέμφθηκε από Βουλή στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της παράβασης του νόμου περί ευθύνης υπουργών, αλλά δεν δικάστηκε, καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινουβούλιο δεν ήρε την ασυλία του (έχοντας τοποθετηθεί σε εκλόγιμη θέση από τον Ανδρέα Παπανδρέου, είχε μόλις εκλεγεί ευρωβουλευτής). (Ο γράφων δεν θυμάται αν ο κ. Ρουμελιώτης, ο πολλαπλώς ευεργετηθείς από τον Ανδρέα Παπανδρέου, είχε ζητήσει να προσέλθει ως μάρτυρας στο Εδικό Δικαστήριο, για να υπερασπιστεί τον ευεργέτη του, τον, εξαιτίας του ιδίου και άλλων, (αδίκως) κατηγορηθέντα πρωθυπουργό).
4. Η συγγραφέας των άρθρων, αλλά και η «Καθημερινή» που τα δημοσίευσε δεν χειρίστηκαν δημοσιογραφικά σωστά, με την προσοχή που η σοβαρότητά του επέβαλε, το ζήτημα των δηλώσεων Ρουμελιώτη.
Ραφαηλ Μεν. Μαϊοπουλος – Αθήνα
Το 417 ΝΙΜΤΣ
Κύριε διευθυντά
Ζούμε όλοι μας σ’ αυτή τη χώρα… και θα αναφερθώ περισσότερο στο θέμα της παροχής ιατρονοσοκομειακής περίθαλψης στους ασφαλισμένους του Δημοσίου, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι απόστρατοι αξιωματικοί του Στρατού μετά των μελών τών οικογενειών των, που κατοικούν μονίμως στην ευρύτερη περιφέρεια της πρωτεύουσας (Αθήνα). Συνέβη τον τελευταίο καιρό ως δικαιούχος, να εξετασθώ επανειλημμένως στο 417 ΝΙΜΤΣ από ιατρούς (στρατιωτικούς και από άλλους του ΕΣΥ) των ειδικοτήτων παθολόγου, ουρολόγου, ορθοπεδικού, ακτινολόγου και υπερήχου, για τη διάγνωση και τον καθορισμό της ενδεδειγμένης (εκάστοτε) θεραπείας, οι οποίοι με συγκινητικό ενδιαφέρον και τη συνεργασία έμπειρων του ειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και της γραμματείας, είδα ότι είχα να κάνω με υπεύθυνους και έμπειρους ιατρούς, αλλά και ικανούς και πρόθυμους νοσηλευτές και υπαλλήλους διαφόρους της γραμματείας και των άλλων τμημάτων.
Επισημαίνω την οργάνωση, την τάξη, την καθαριότητα, την άσκηση διακριτικού ελέγχου από τα όργανα ασφαλείας του νοσοκομείου στους εισερχόμενους πολίτες που είχαν ραντεβού με συγκεκριμένους ιατρούς, ή για άλλες εργασίες… να εξυπηρετούνται γρήγορα, χωρίς ταλαιπωρία. Συγχαίρω ακόμα, τα όργανα της πύλης εισόδου του νοσοκομείου που, εθελοντικώς, βοηθούσαν τους εισερχομένους και εξερχομένους ασθενείς να επιβιβασθούν ή αποβιβασθούν των οχημάτων που τους μετέφεραν στο νοσοκομείο, δίνοντάς τους σχετικές πληροφορίες και ενίοτε συνοδεύοντας αυτούς.
Επειδή η Πολιτεία λόγω της γνωστής δημοσιοοικονομικής κρίσης που από καιρό μαστίζει όλους τους εργαζομένους, όπως και το ιατρικό νοσηλευτικό και υπαλληλικό προσωπικό κ.ά. του ΝΙΜΤΣ δεν έχει τη δυνατότητα να ανταμείψει οικονομικώς, όπως δικαιούνται άλλωστε, αλλά περικόπτει τους μισθούς και πραγματοποιούμενες υπερωριακές εργασίες, κρίνω σκόπιμο και δίκαιο, από τις φιλόξενες στήλες της εφημερίδας «Κ», να εκφράσω τα θερμά συγχαρητήριά μου και τις προσωπικές ευχαριστίες μου στη Διεύθυνση, το ιατρικό, το νοσηλευτικό και το διοικητικό προσωπικό του 417 ΝΙΜΤΣ, που αθόρυβα, υπεύθυνα, έγκαιρα και με ενδιαφέρον παρέχει τις πολύτιμες υπηρεσίες του σε όλους, αδιακρίτως, τους προσερχομένους, καθ’ εκάστη, για νοσηλεία. Εύγε σε όλους…
Μιχαηλ Κουβατσος – Υποστράτηγος ε.α. – Αθήνα
Οι πολιτικοί και το ΣΔΟΕ
Κύριε διευθυντά
Αυτές τις ημέρες η υπηρεσία του ΣΔΟΕ για την πάταξη της φοροδιαφυγής ανακοίνωσε ότι έχει συγκεντρώσει μερικές εκατοντάδες στοιχείων πολιτικών προσώπων για να ελέγξει το «πόθεν έσχες» τους.
Μήπως θα έπρεπε όλος ο πολιτικός κόσμος να ζητήσει από την κυβέρνηση να γίνει αυστηρός έλεγχος σε πολλούς από τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς, υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Αμύνης για να σταματήσει να κατηγορείται όλος ο πολιτικός βίος μας και να απαξιώνεται το πολιτικό σύστημα.
Ετσι θα σταματούσε ο κάθε υπουργός Οικονομίας να επιβάλλει «χαράτσια» στους αθώους πολίτες ή να περικόπτει τις συντάξεις και τους μισθούς των χαμηλόμισθων πολιτών για εύκολη λύση.
Ακόμη θα επαναλάβω ότι φόροι έκτακτοι πρέπει να καταργηθούν όσον το δυνατόν πιο γρήγορα για δικαιότερη φορολογική πολιτική.
Η σημερινή πολιτική είναι απαράδεκτη.
Θ.Χ. Σαρακος – Αθήνα
Εγκύκλιοι – ρουσφέτια
Κύριε διευθυντά
Οπως κάθε χώρα έτσι και η Ελλάδα έχει νόμους, οι οποίοι ψηφίζονται από τη Βουλή. Η χώρα μας όμως έχει τη μοναδική πρωτοτυπία και φαινόμενο! Οι υπουργοί να καταργούν τους νόμους, που οι ίδιοι ψήφισαν, με τις εγκυκλίους! Με πρόσχημα δήθεν την ερμηνεία του νόμου (λες και αυτοί που έφτιαξαν τους νόμους ήταν άσχετοι); Εκδίδουν εγκυκλίους, που όχι μόνο καταργούν τον νόμο, όχι μόνο ερμηνεύουν τον νόμο βάσει ψηφοθηρικών συμφερόντων, αλλά κυρίως εξυπηρετούν συνδικαλιστές οι οποίοι ζητούν ρουσφέτια – εγκυκλίους! Και μάλιστα σε μια περίπτωση, από τη μία διευθύντρια του υπουργείου Εργασίας, έβγαλε ένα απλό χαρτί! Ούτε εγκυκλίους, δύο ημέρες πριν από τις εκλογές του 2004, ημέρα Παρασκευή! Και οι εκλογές ήταν την Κυριακή! Καταργώντας τον νόμο! Το ίδιο και ο πρώην υπουργός Υγείας, Ανδρ. Λοβέρδος, με τις περίεργες εγκυκλίους του!
Αξιότιμοι κύριοι, σταματήστε αυτό το βρώμικο ρουσφετολογικό πλιάτσικο, για κομματικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα, με τις εγκυκλίους! Καταργείτε τους εαυτούς σας.
Μπολος Αντωνης – Σύμβουλος Επιχειρήσεων για θέματα Ε.Ε., Ν. Κόσμος