Γραμματα Αναγνωστων

7' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η προσπάθεια του κ. Παπαδήμου

Κύριε διευθυντά

Περισσότερα τα καλά του πολύχρονου εκπατρισμού, παρά τα άσχημα, φρονώ. Τουλάχιστον σε θέματα βασικής συμπεριφοράς και καθωσπρεπισμού… – όχι πως οι ξένοι είναι άψογοι, κάθε άλλο, αλλά τουλάχιστον αναγνωρίζουν και εφαρμόζουν πέντε σημαντικής σημασίας πράγματα. Απλά.

Και εστιάζω κυρίως στη θεάρεστη ή τρισκατάρατη, προς αποφυγήν λέξη, φαίνεται, το «ευχαριστώ», που δεν κοστίζει τίποτε, και όμως είναι για πέταμα από τους περισσότερους – και κυρίως από τους ευεργετηθέντες.

Ο λόγος για τον κ. Λουκά Παπαδήμο.

Στο εξωτερικό, φυσικό είναι να μας ξεφεύγουν λεπτομέρειες της καθημερινής πολιτικής, αλλά εδώ μιλάμε για ουσία. Σε στιγμές ακανθώδεις και αποπνικτικές για τον έρημο τον τόπο μας, διαλέχτηκε και τοποθετήθηκε στην αρένα των λεόντων για την υπεράσπισή μας. Οικείος και σεβαστός από τους Ευρωπαίους που εξαρτιόμαστε, δούλεψε, πάσχισε, έκανε ό,τι μπόρεσε με σοβαρότητα, για να νοικοκυρέψει λίγο το κουβάρι που μας τυλίγει χειροπόδαρα.

Εγιναν εκλογές, δύο. No comments. Δεν είναι ούτε ο χώρος ούτε το ζητούμενο. Απλώς ερωτώ – και εάν σφάλλω, παρακαλώ να μου υποδειχθεί η παρανόηση: Βρέθηκε κάποιος, υψηλά ιστάμενος πολιτικός, ανοιχτά και «επίσημα», να ευχαριστήσει τον Λουκά Παπαδήμο για τη συνεισφορά του;

Αφήνω κατά μέρος την απορία όλων των γνωστών μου εδώ (εμού συμπεριλαμβανομένης), ασχέτως πολιτικών προτιμήσεων, για το πώς, μέσα στους ελαχιστότατους ακέραιους, ικανούς και γνωρίζοντες, δεν αξιοποιείται στην κυβέρνηση; Μήπως… κορεστήκαμε από το περίσσευμα παρόμοιων ικανοτήτων;

Πιθανόν να μην επιθυμεί κάτι τέτοιο ο ίδιος, ποιος ξέρει; Δεκτόν (και κατανοητόν, εν πολλοίς…).

Αλλά και έτσι να είναι, τουλάχιστον μια αναγνώριση, ένα ανοιχτό ευχαριστώ με όλο το βεληνεκές που αξίζει, από έναν λαό που βουλιάζει, χάνοντας όλο και περισσότερα με τις στραβοτιμονιές και τον ναρκισσισμό των πολιτικών, θα άρμοζε.

Το φιλότιμο, ξεθώριασε ανεπιστρεπτί;

Νισάφι πια, μην το χάσουμε και αυτό…

Μαιρη Αγαθοκλη – Βρυξέλλες

Το κόστος των νοσηλίων

Κύριε διευθυντά

Στο φύλλο της 24/7/2012 της εφημερίδας σας, δημοσιεύτηκε άρθρο του αγαπητού φίλου καθηγητή κ. Λιαρόπουλου, που αναφέρεται στην εφαρμογή των ΚΕΝ στην Ελλάδα. Με την ιδιότητα του προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικών Κλινικών (ΣΕΚ), θα ήθελα να διευκρινίσω ορισμένα από τα αναφερόμενά του στο εν λόγω άρθρο που αφορούν τον ιδιωτικό τομέα υγείας και που ίσως, από κακή πληροφόρηση, τοποθετείται λανθασμένα. Τα ΚΕΝ που εκπόνησε στο ΥΥΚΑ απέχουν σημαντικά από το να δίνουν μια λογική αποζημίωση του πραγματικού κόστους της κάθε πράξης, ταυτόχρονα δε για άλλη μία φορά αναπτύσσεται αθέμιτος ανταγωνισμός εις βάρος του ιδιωτικού τομέα υγείας σε σχέση με τον δημόσιο. Η επιπλέον αποζημίωση του 20% που δίνεται στον ιδιωτικό τομέα καλύπτει ένα ελάχιστο μέρος της μισθοδοσίας του προσωπικού σε αντίθεση με το Δημόσιο, που το αντίστοιχο κόστος καλύπτεται εξ ολοκλήρου από το υπουργείο Οικονομικών.

Πιο αναλυτικά: Τα ΚΕΝ σύμφωνα με το υπουργείο καλύπτουν το 45% του κόστους λειτουργίας πλην μισθοδοσίας των νοσοκομείων. Το υπόλοιπο 55% αφορά το κόστος μισθοδοσίας. Για μεν τα δημόσια νοσοκομεία αυτό το κόστος το καλύπτει το υπουργείο Οικονομικών, τα ιδιωτικά το καλύπτουν με ίδιους πόρους. Εναντι λοιπόν της 100% κάλυψης του κόστους των δημοσίων νοσοκομείων, στα ιδιωτικά δίνεται 54% (ΚΕΝ+20%). Ενα μέρος του υπολοίπου θα καλυφθεί από τις διαφορές που θα πάρουν από τους ασθενείς όσες κλινικές μπορέσουν να εισπράξουν διαφορές.

Πολλά από τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια δεν καλύπτουν ούτε το κόστος των υλικών που απαιτούνται για τη συγκεκριμένη νοσηλεία, γεγονός που μας υποχρέωσε να ζητήσουμε επανέλεγχο και διόρθωση της τιμής των συγκεκριμένων ΚΕΝ, χωρίς όμως οι τεκμηριωμένες προτάσεις μας να εισακουσθούν. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ιδιωτικές κλινικές δεν εκλήθησαν, καίτοι καλύπτουν 35% των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, να εκφέρουν τη γνώμη τους, παραμένοντας έτσι θεατές τόσο σοβαρών γεγονότων.

Τα όποια προβλήματα και οι όποιες επιβαρύνσεις προκύψουν από την εφαρμογή των ΚΕΝ για μεν τα δημόσια νοσοκομεία θα καλυφθούν από το υπουργείο Οικονομικών με τη γνωστή διαδικασία κάλυψης των ελλειμμάτων, σε αντίθεση με τις ιδιωτικές κλινικές που θα υποστούν εκείνες το σχετικό κόστος και θα πρέπει να το καλύψουν από το ταμείο τους. Στην τιμή των ΚΕΝ συμπεριλαμβάνεται και το κόστος των φαρμάκων, καθώς και το κόστος των ειδικών υλικών, που δεν αποτελούσαν τμήμα του κόστους των παλαιών νοσηλίων.

Υποχρεωνόμαστε στις περιπτώσεις παράτασης της νοσηλείας, ως και στις περιπτώσεις πράξεων που δεν περιλαμβάνονται στα ΚΕΝ, να τιμολογούμε με τιμές νοσηλίων και εξετάσεων οι περισσότερες των οποίων έρχονται χωρίς αναπροσαρμογή από το έτος 1991 και που είναι χαμηλότερες κατά 20% και 45% από τις αντίστοιχες των κρατικών νοσοκομείων. Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι και τώρα υπάρχει διαφορά 20% σε σχέση με τα δημόσια νοσοκομεία, η οποία ποτέ δεν καταργήθηκε γιατί ούτε δημόσια κατακραυγή υπήρξε ποτέ ούτε καταγγελία στη Βουλή, στην αρμόδια επιτροπή της οποίας είχα παραστεί με άλλους συναδέλφους και αναπτύξαμε τις απόψεις μας. Οσο για την επιβάρυνση του ΕΟΠΥΥ από αυτή τη ρύθμιση, προκαλούμε να δοθούν όποια στοιχεία υπάρχουν στη δημοσιότητα και για τον δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα υγείας, για να δει όλος ο κόσμος με πραγματικά στοιχεία ποιος επιβαρύνει και πόσο τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ανδρεας Καρταπανης – Πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνικών Κλινικών

Το μποζόνιο του Ηiggs

Κύριε διευθυντά

Με την πολιτική αστάθεια και κυρίως με τα δισεπίλυτα οικονομικά προβλήματα, που απασχολούν όλους τους Ελληνες, ήταν φυσικό να περάσει σχεδόν απαρατήρητο ένα συγκλονιστικό επιστημονικό επίτευγμα. Δηλαδή η ανεύρεση του μποζονίου του Higgs. Τι είναι όμως αυτό; Οι γνώσεις περί την Ατομική Φυσική της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, (αλλά και του υποφαινομένου!), πιστεύω ότι είναι πολύ μικρές, και επομένως σοβαρές επιστημονικές εξηγήσεις για το μποζόνιο δεν θα ήσαν καταληπτές, και επομένως άχρηστες!

Μπορούμε όμως να προσεγγίσουμε το όλο φαινόμενο με πολύ απλά λόγια, χρησιμοποιώντας συνήθεις γνώσεις. Η πρώτη γνώση αφορά αυτό που διδασκόμαστε όλοι στο σχολείο, ότι δηλαδή η ενέργεια και η ύλη είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Επομένως μπορεί θεωρητικά η μία να μετατραπεί στην άλλη. Καθημερινό παράδειγμα αυτής της ιδιότητας είναι η συνηθισμένη καύση, οπότε η (καύσιμη) ύλη, μετατρέπεται σε (θερμική) ενέργεια.

Η δεύτερη γνώση που μας χρειάζεται είναι η ισχύουσα σήμερα θεωρία ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, ύστερα από μια τεράστια έκρηξη, το περίφημο Big bang. Με την έκρηξη αυτή «διαχύθηκαν» στο Σύμπαν τρομακτικές ποσότητες ενέργειας. Αργότερα όμως ένα τμήμα αυτής της ενέργειας «συμπυκνώθηκε» και μετατράπηκε σε ύλη. Ετσι δημιουργήθηκαν τα άστρα και η Γη, αλλά και εμείς οι άνθρωποι. Πώς όμως έγινε αυτό;

Την απάντηση προσπάθησε να δώσει, το 1964, ο φυσικός Peter Higgs, που μαζί με την ομάδα του ανέπτυξαν τη θεωρία ότι αυτή η «συμπύκνωση» οφειλόταν σε ένα απειροελάχιστο σωματίδιο, ένα μποζόνι, που ονομάστηκε «Μποζόνιο του Higgs». Η θεωρία όμως αυτή ήταν σωστή; Το μποζόνιο υπήρχε; Επρεπε να επιβεβαιωθεί να γίνουν δυσκολότατα πειράματα.

Το σχεδόν υπεράνθρωπο πειραματικό έργο ανέλαβε να εκτελέσει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ατομικών Ερευνών, το πασίγνωστο CERN. Εκεί, με τον εκπληκτικό τεράστιο επιταχυντή τους, κατάφεραν να προσδώσουν σε προτόνια ταχύτητα ίση με αυτή του φωτός! (Για την ακρίβεια το 99,999999% αυτής). Τότε τα προτόνια συγκρουόμενα το ένα με το άλλο διαλύθηκαν. Μέσα δε στα συντρίμμια της πρωτόγονης αρχικής ύλης της δημιουργίας εντοπίστηκε και το Μποζόνιο του Ηiggs!!

Οι ειδικοί επιστήμονες του CERN, και όχι μόνο, χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την ανεύρεση του μποζονίου αυτού, αλλά και ο ίδιος ο Higgs, σε ηλικία 83 ετών, είχε την ευτυχία να δει να επιβεβαιώνεται η θεωρία του.

Η επιτυχία του πειράματος δεν αμφισβητείται από κανέναν, καθώς και το ότι αποτελεί ένα καταπληκτικό επιστημονικό επίτευγμα, μόνο που πρακτικά αυτό δεν είναι εκμεταλλεύσιμο, και ούτε μπορούν να καλυφθούν τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν γι’ αυτό.

Παραμένει όμως το σημαντικότατο γεγονός, δηλαδή το ότι, με το πείραμα αυτό, μάθαμε πώς δημιουργήθηκε στο Σύμπαν η ύλη και επομένως και εμείς οι άνθρωποι. Και γι’ αυτή την πληροφορία σίγουρα άξιζε τον κόπο και τα έξοδα.

Νικος Δυοβουνιωτης – Πολιτικός Μηχανικός – Κηφισιά

Ανευθυνότητα δημάρχων

Κύριε διευθυντά

Σε πρόσφατη εκπομπή στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, στις 26/7/2012, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης είπε στην εκπομπή του κ. Οικονόμου: «Γίνεται προσπάθεια ανεύρεσης περίπου δέκα εκσκαπτικών μηχανημάτων, τύπου γκρέιντερ (σημειωτέον ότι είναι τα γνωστά τεράστια μηχανήματα οδοποιίας και έργων), που επί δημαρχίας Κούβελα, ίσως και 20 χρόνια πριν, δόθηκαν στη Σαμοθράκη για εκτέλεση ιδιωτικής εργασίας και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους»! Πρέπει να τονιστεί ότι η δημαρχία Μπουτάρη έχει επαινεθεί και από πολλά ξένα μέσα ενημέρωσης, πρόσφατα μάλιστα και από την Bild, την οποία ο δήμαρχος χαρακτήρισε «φυλλάδα», διότι παρά τα καλά της λόγια για το σύνολο του έργου του δημάρχου, έγραψε και «μία μπούρδα» κατά λέξη του κ. Μπουτάρη, διότι αναφερόμενη στην gay παρέλαση της Θεσσαλονίκης τόνιζε ότι «ο δήμαρχος έχει σκοπό τον σεξοτουρισμό».

Ασχέτως των γραφομένων όμως για το πρόσωπο του δημάρχου, προκαλεί δυσάρεστη κατάπληξη η ανευθυνότητα εκείνης της δημοκρατικής αρχής που «απώλεσε» τόσα γκρέιντερ, λες και ήταν βελόνες.

Ας υπομνησθεί πως ο κ. Κούβελας τότε είχε αποκαλέσει τους «ποιητές λαπάδες». Ισως αυτή του η εκτίμηση για την ποίηση δείχνει πώς κυβερνήθηκε ο δήμος και πώς, μαζί με αυτόν, και όλη η Ελλάδα κατάντησε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα.

Δημητρης Γεωργαντας – Χειρουργός – Μαρούσι

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή