Μια ολυμπιακή διάκριση είναι πάντα μια ολυμπιακή διάκριση, αλλά όταν ο αθλητής δεν είναι γεννημένος και μεγαλωμένος στην ανωνυμία της Αθήνας, η μεγάλη αυτή επιτυχία γίνεται μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας επιτυχία για έναν ολόκληρο τόπο. Δεκάδες, εκατοντάδες άνθρωποι, συμπολίτες ή συγχωριανοί του αθλητή αγωνιούν, παθιάζονται και στο τέλος πανηγυρίζουν σαν να κέρδισαν οι ίδιοι. Βλέπετε, έξω από την πρωτεύουσα και τις μεγάλες πόλεις, ο κόσμος λίγο-πολύ γνωρίζεται.
Το νέο ολυμπιακό «αστέρι» που βλέπουμε στις οθόνες μας, ο «υπερήρωας» που καταφέρνει το ακατόρθωτο, είναι ο «γιος του κυρ Αντρέα», «η ανιψιά του φαρμακοποιού», «η συμμαθήτρια της Βούλας μας». Οι μύθοι, πριν προλάβουν να γίνουν ακόμα μύθοι, είναι τα παιδιά της διπλανής πόρτας, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές, συναθλητές, όλοι μια μεγάλη οικογένεια.
Γι’ αυτό και η χάλκινη Ολυμπιονίκης του διπλού σκιφ Αλεξάνδρα Τσιάβου στην πρώτη της συνέντευξη στην κρατική τηλεόραση, μετά τον θρίαμβο του περασμένου Σαββάτου κι ενώ η «συνοδοιπόρος» της Χριστίνα Γιατζίδου έβαζε τελεία στην τελευταία της φράση και το κύκλωμα ετοιμαζόταν να «πέσει», πρόλαβε να φωνάξει: «Ηγουμενίτσα!».
Οχι, δεν ακούστηκε καθόλου σαν έκφραση τοπικισμού. Εκείνη την ώρα ήταν αυτή η λέξη που συμπύκνωνε μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο όλα όσα αγαπούσε και αισθανόταν κοντά της στο τεράστιο και ξένο Λονδίνο. Και χθες η πόλη της, η Ηγουμενίτσα, θέλησε να ανταποδώσει τη μεγάλη τιμή. Η Τσάβου, μαζί με τους δύο άλλους μας Ολυμπιονίκες από το άθλημα της κωπηλασίας, τους Γιαννιώτες Γιώργο Τζιάλλα και Γιάννη Τσίλη, (αναδείχθηκαν τέταρτοι στην τετράκωπο των ανδρών) έφτασαν το βράδυ της Τρίτης στο αεροδρόμιο των Ιωαννίνων.
Επικρατούσε πανδαιμόνιο. Αποθεώθηκαν από το συγκεντρωμένο πλήθος, ενώ τους περίμεναν μέλη των οικογενειών τους, συγγενείς, φίλοι, εκπρόσωποι της Περιφέρειας, των Δήμων Ιωαννίνων και Ηγουμενίτσας.
Από το αεροδρόμιο ξεκίνησαν δύο ταυτόχρονες γιορτές. Με τη γαλανόλευκη να κυματίζει επιβιβάστηκαν σε ένα στρατιωτικό τζιπ. Πέρασαν τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Και μετά η Αλεξάνδρα Τσιάβου μετέβη στην Ηγουμενίτσα όπου ο Ναυτικός Ομιλος και ο δήμος είχαν στήσει μια μεγάλη γιορτή για τη χάλκινη Ολυμπιονίκη. Σχηματίστηκε πομπή από το λιμάνι της πόλης και κατέληξε στις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου Ηγουμενίτσας, σύλλογος στον οποίο ανήκει η αθλήτρια. Εκεί έγινε μια εκδήλωση με ομιλίες και μουσική. Ολη η πόλη στο πόδι! Η Αλεξάνδρα δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της. Ας είναι. Εμείς καταλάβαμε εκείνο το αυθόρμητο «Ηγουμενίτσα» λίγο καλύτερα.