Ως άσκηση θεωρητική και όχι ως πρακτικό πρόβλημα προς επίλυση φαίνεται να αντιμετωπίζει η κυβέρνηση συνασπισμού το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, εξ ου και οι ατέρμονες συζητήσεις της τριανδρίας των πολιτικών αρχηγών, όπως επίσης και η αδυναμία εφαρμογής συγκεκριμένου μέτρου.
Με εξαίρεση τη μεταβίβαση ή πώληση -ο ακριβής όρος δεν έχει διευκρινισθεί ακόμη σαφώς- της Αγροτικής Τραπέζης στην Τράπεζα Πειραιώς, που απετέλεσε αντικείμενο συζητήσεως στην αρμόδια για θέματα οικονομίας επιτροπή της Βουλής και περί της οποίας εκκρεμεί η διεξαγωγή συζητήσεως σε επίπεδο αρχηγών, ουδέν συνέβη στη διάρκεια της συγκυβερνήσεως.
Ωστόσο, οι υποχρεώσεις που ανελήφθησαν από τη χώρα βάσει του Μνημονίου είναι σαφέστατες και η ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθεί το ψυχολογικό δράμα των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού, που προσπαθούν να εναρμονίσουν τις «κόκκινες γραμμές», τις «προεκλογικές δεσμεύσεις», τις «προγραμματικές διακηρύξεις» που έθεσαν, έλαβαν ή διατύπωσαν μονομερώς, ανεξαρτήτως των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Ελλάς έναντι των δανειστών της. Πρόκειται προφανώς για έναν συνδυασμό πολιτικού ερασιτεχνισμού και επαρχιωτισμού.
Είναι σαφές πέραν πάσης αμφιβολίας ότι υπό την καταθλιπτική πίεση των πιστωτών και των εταίρων της χώρας, οι προεκλογικές δεσμεύσεις περί «επαναδιαπραγματεύσεως» έχουν μετατεθεί στο απώτερο μέλλον. Ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς είναι ο μόνος που δημοσίως αποδέχθηκε τη νέα πραγματικότητα και θεωρεί ότι πριν εφαρμόσει η Ελλάς τις δεσμεύσεις της είναι αδύνατη η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και η επιμήκυνση της εφαρμογής του κατά δύο έτη.
Αλλά ακόμη και αυτή η «πραγματιστική» στροφή του κ. Σαμαρά στηρίζεται στην αισιόδοξη υπόθεση εργασίας ότι είναι εφικτή η επιμήκυνση, που υπολογίζεται ότι θα έχει κόστος κυμαινόμενο από τριάντα έως σαράντα δισεκατομμύρια ευρώ, σε μία εποχή που διακινείται η ιδέα για «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης και των κρατών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Πέραν τούτου το υπερψηφισθέν προ ολίγων μόνον μηνών δεύτερο Μνημόνιο προβλέπει μείωση των απασχολουμένων στο Δημόσιο κατά εκατόν πενήντα χιλιάδες έως το 2015. Αυτό σημαίνει πρακτικώς ότι θα πρέπει να απολυθούν περίπου είκοσι πέντε χιλιάδες εργαζόμενοι στο Δημόσιο, πράγμα που είναι απρόθυμα να αποδεχθούν τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.
Πρότεινε το οικονομικό επιτελείο να εφαρμοσθεί το πρόγραμμα της εφεδρείας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι η «εφεδρεία» όταν εφαρμόσθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε· ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κ. Φώτης Κουβέλης εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του· και οι δύο απέρριψαν την ιδέα των απολύσεων. Τώρα η τριανδρία επιδίδεται μάλλον στον τετραγωνισμό του κύκλου.
Το πλέον τραγελαφικό υπήρξε φυσικά ότι ο κ. Βενιζέλος, ενημερώνοντας το κομματικό του επιτελείο, είπε ότι το πρόγραμμα «διασώσεως της Ελλάδος» που ο ίδιος διαπραγματεύθηκε θα αυξήσει την ύφεση και δεν θα έχει αποτέλεσμα. Θα ακούσουμε παρόμοια πολλά.