Η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» συνέπεσε(;) με τη σύλληψη του δράστη της επίθεσης κατά της 15χρονης στην Πάρο. Διατυπώθηκε από πολλούς η άποψη ότι η κυβέρνηση αποφάσισε με αυτόν τον τρόπο να απορροφήσει την κοινωνική οργή και να προλάβει ενδεχόμενες πράξεις αντεκδίκησης από «οργανωμένες ομάδες» σε βάρος οικονομικών μεταναστών. Σήμερα ξέρουμε πλέον ότι το κολπάκι δεν έπιασε. Η εισβολή στο πλοίο που μετέφερε τον δράστη από μέλη της Χρυσής Αυγής, η άγρια δολοφονία του Ιρακινού στο κέντρο της Αθήνας από αγνώστους, που νωρίτερα είχαν επιτεθεί σε ακόμη δύο ξένους, και η αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας τις τελευταίες ημέρες αποδεικνύουν ότι αυτού του είδους η μεταναστευτική πολιτική δεν κατευνάζει τα πνεύματα. Και δεν τα κατευνάζει όσο η αστυνομία εξακολουθεί να διατηρεί εκλεκτικές συγγένειες με τη Χρυσή Αυγή, όσο άνδρες της κατηγορούνται από τους ίδιους τους αλλοδαπούς για ρατσιστική συμπεριφορά και όσο εξακολουθεί να μη συλλαμβάνει δράστες εγκληματικών ενεργειών, που επιχειρούν κάτω από τη μύτη της.
Χρειάζεται μια σοβαρότητα στην αντιμετώπιση της κρίσης, γιατί περί κρίσης πρόκειται. Δεν είναι δυνατόν με μια καταδικαστική ανακοίνωση, μία όψιμη καταγγελία της ρατσιστικής βίας, να ξεπλένουν τις ενοχές τους όλα τα κόμματα. Κατ’ αρχάς πρέπει να σταματήσει η συναισθηματική και ατυχής αντιμετώπιση του φαινομένου με ατυχείς και προσβλητικούς (για τα θύματα του Ολοκαυτώματος) παραλληλισμούς. Η βιομηχανικής κλίμακας εξόντωση Εβραίων, Ρομά, ομοφυλόφιλων και κομμουνιστών από τους Γερμανούς ναζί είναι μοναδική στην ανθρώπινη ιστορία και όλοι ελπίζουμε ότι δεν θα επαναληφθεί.
Θα πρέπει όμως να γίνει μια διεξοδική συζήτηση με τη συμμετοχή οργανώσεων δικαιωμάτων, οργανώσεων μεταναστών, νομικών, πολιτικών, δημοσιογράφων και εκπροσώπων της ΕΛ.ΑΣ. πώς μπορεί η κοινωνία να χειριστεί το πρόβλημα. Δεν θα είναι μια εύκολη συζήτηση. Το ίδιο θέμα απασχολεί και τις δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες εδώ και δεκαετίες. Πρέπει να απαγορευθούν κόμματα που κινούνται στις παρυφές του κράτους δικαίου; Πρέπει να υπάρξει ποινικοποίηση του ρατσιστικού λόγου; Πρέπει η αστυνομία να προχωρήσει σε αυτοκάθαρση; Στην τελευταία έκθεσή της η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου διαπιστώνει μια ανησυχητική τάση ομαδικής βίας με τη συμμετοχή ανηλίκων. Πρέπει η κουλτούρα ανοχής να ξεκινήσει από τα σχολεία ή θα αφήσει η ελληνική κοινωνία τη διαπαιδαγώγηση στις «ενημερωτικές μηχανοκίνητες πορείες της Χ.Α.», όπως κατ’ ευφημισμόν έχουν βαφτιστεί από το κόμμα;
Οι απαντήσεις δεν είναι απλές, ούτε μονολεκτικές. Εμπεριέχουν την πολυπλοκότητα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας και της τρέχουσας συγκυρίας. Η συμμετοχή στην Ευρώπη όμως προϋποθέτει -πέρα από οικονομικές μεταρρυθμίσεις- υιοθέτηση ευρωπαϊκών αξιών, όπως η ανεκτικότητα, η κοινωνική αλληλεγγύη και η ισονομία.