Εγκαταλείπουν την παρακμιακή Αθήνα όχι μόνο οι σύγχρονοι Αθηναίοι αλλά και οι αιθεροβάμονες ήρωες του Αριστοφάνη στους «Ορνιθές» του. Αυτό κι αν είναι σύγχρονο σε έργο 2.500 χρόνων. Πλην, όχι, δεν το βρίσκει αρκετό ο σκηνοθέτης πρέπει να μας το κάνει νιανιά μη και δεν το καταλάβουμε εξ ου και η παράσταση-χυλός που έκλεισε τα Επιδαύρια.
Δεν λείπουν καλές ιδέες από την παράσταση του Γιάννη Κακλέα αλλά είναι τέτοιο το άγχος μη-και-δε-γε-λά-σουν της επιθεωρησιακής «απόδοσης» του κειμένου και του ροκ-οκο-βαριετέ χαρακτήρα της σκηνοθεσίας που δεν έμεινε ρουθούνι από την ποίηση του έργου κι ας μπήκαν «εμβόλιμα κείμενα» -από «Πεθαίνω σα χώρα» ως στίχους Κατερίνας Γώγου- μόδα κι αυτό, γλιέπ’ς.
Το κοίλον ξεκοιλώθηκε στα γέλια, εννοείται, και «αποθέωσε» τους ξεκοιλώσαντες τον εθισμένον πια Αριστοφάνη η απορία όμως είναι: Τι δουλειά είχε σ’ αυτή την «απόδοση» των «Ορνίθων» η ιστορική μουσική του Χατζιδάκι; Γιατί τη θέλησε ο ροκοκόπληκτος σκηνοθέτης και πώς έτσι απερίσκεπτα του παραχωρήθηκε για μια παράσταση εντελώς αλλότριων στόχων; Ασε το πώς ακούστηκε -αλλού από το δίσκο, αλλού… καραόκι, αλλού τουρλού με «ροκ» αλλού άλλως. Οση ακούστηκε δηλαδή διότι μέγα μέρος της αγνοήθηκε. Την είχε κάνει ωστόσο τη δουλειά του το κύρος των χατζιδακικών «Ορνίθων» για την ένταξη της παράστασης στα Επιδαύρια.
Εγραφα προ μηνός για τη γοητευτική αρχαία Καρθαία στην Τζια. Κορυφαία αρχαιολόγος και παλαιά φίλη της στήλης η αειθαλής κυρία Εβη Τουλούπα μου έστειλε ραπόρτο για το ιστορικό του χώρου. Στα πρόσφατα χρόνια «οι δρόμοι άνοιξαν» όταν η Λίνα Μενδώνη νυν γεν. γραμματέας του ΥΠΠΟ άρχισε με φοιτητές της να ασχολείται με την Καρθαία -έργο που παρακολουθούσε και η κ. Τουλούπα ως διευθύντρια της Α΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων, αρμόδιας τότε και για την Τζια. Για τη συντήρηση και ανάδειξη της Καρθαίας εργάστηκε τέλος επιτροπή αρχαιολόγων, αρχιτεκτόνων, μηχανικών κ.λπ. υπό την καθηγήτρια Εύα Σημαντώνη-Μπουρνιά. «Μακάρι και άλλοι αρχαιολογικοί χώροι να είχαν την καθαρότητα, τη σαφήνεια, το σωστό μέτρο στην ανάδειξη των μνημείων τους» σημειώνει η κ. Τουλούπα. Η οποία -πάντα δημιουργική- έχει γράψει μελέτη για τον γλυπτό διάκοσμο του εκεί ναού «της Αθηνάς», υπό δημοσίευση στο περιοδικό «Antike Plastik». Αμα μικρομάθεις δεν μεγαλαφήνεις.
Λένε και γράφουν διάφορα υπερασπιζόμενοι το ξεδόντιασμα του νόμου για τα ΑΕΙ διάφοροι προκόπηδες -παυλόπουλοι, μητρόπουλοι, μπαμπουσκολεξικόπουλοι- αλλά εκ στόματος κοράκου κρα. Στη βιδώνει όμως να ακούς πολιτικούς να ομολογούν ότι θεωρούν «δευτερεύον» το ριζιμιό ζήτημα της εκπαίδευσης. Οπως ένας βουλευτής Καρύδης του Πασόκ που κατηγόρησε όσους συναδέλφους του εναντιώθηκαν στη σκυθοαψβουργική ιταμότητα του αρχηγού τους για τα ΑΕΙ ότι «ασχολούνται με δευτερεύοντα ζητήματα και όχι με αυτά που απασχολούν τον πολίτη». Ελλην Πολιτικός.
Σχολιάζοντας όσα έγραφε πρόσφατα η στήλη για τη συνδικαλαρία των Δοϋολμέδων, μου έπεψε γραφή και ένας άλλος επιφανής της παιδείας και του πολιτισμού μας σημειώνοντας πικρά και το εξής: «Σιγά μην αντισταθεί τώρα ο Αρβανιτόπουλος στα θρασύτατα (μπιπ… μπιπ… μπιπ…). Ιδού ότι στο σημερινό φύλλο της «Κ» υιοθετεί υπερηφάνως το φραστικό τους εύρημα «αξιολόγηση δίχως τιμωρητικό χαρακτήρα»!! Δεν ελπίζω πια ότι θα βρεθεί ένας ένορχις για την έρμη και τη σκοτεινή ελληνική παιδεία -«ολίγο φως και μακρινό»» καταλήγει.
Ουδείς ένορχις κάτι να… ενορχιστρώσει επιτέλους.