Η επίθεση «φοροφυγάδων» επαγγελματιών στις αστυνομικές υπηρεσίες που βεβαιώνουν παραβάσεις, ο βομβαρδισμός της κοινής γνώμης το τελευταίο δίμηνο με την προετοιμασία περικοπής κρατικών δαπανών, οι αποκαλύψεις των αναπηρικών συντάξεων που καταβάλλονταν σε υγιείς ή και σε μακαρίτες, αποτελούν τις ορατές πλευρές μιας αόρατης πραγματικότητας.
Αποκαλύπτεται το παλιό πρόβλημα της δυσκολίας να μεταφράζονται οι πεποιθήσεις της κοινής γνώμης σε εφαρμόσιμη και αποτελεσματική πολιτική.
Η κοινή γνώμη παραμένει εθισμένη σε ευχάριστες πλάνες που οδηγούν σε αδιέξοδο. Δεν υπάρχει η αίσθηση αποτελεσματικής αξιοποίησης των πόρων που παράγει η οικονομία, ούτε κανείς αναλογίζεται τις εναλλακτικές λύσεις που ενδεχομένως υπάρχουν. Προτιμούν ό,τι ακούγεται ευχάριστα. Είναι η επικράτηση της «κοινής λογικής» η οποία γίνεται δεκτή χωρίς αμφισβήτηση και θεωρείται αυτονόητη.
Η εξαγγελία μεγάλων δημόσιων έργων, χαιρετίζεται από την πλειοψηφία με ενθουσιασμό επειδή «δημιουργεί θέσεις εργασίας» αλλά κανένας δεν συνειδητοποιεί ότι οι φόροι που κατευθύνονται για τη χρηματοδότηση των έργων αυτών, ίσως κατέστρεψαν θέσεις εργασίας σε άλλους τομείς. Πολύ περισσότερο αν οι πόροι για τα έργα έρχονται από δανεισμό που επιβαρύνει τους φορολογούμενους τα επόμενα χρόνια. Η πλάνη της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας με κατασκευαστικά έργα είναι πολύ δυνατή για να ασχοληθεί η κοινή γνώμη με το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν διαφορετικά οι πόροι (φόροι) της οικονομίας. Στην πράξη, οι νέες θέσεις εργασίας αφορούν κυρίως αλλοδαπούς, πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι εισαγόμενα και το τίμημα κατασκευής είναι υψηλό επειδή ενσωματώνει το κόστος της διαφθοράς…
Η κοινή γνώμη, εξεγείρεται επειδή μειώνονται οι συντάξεις. Ακόμα και συντάξεις που είχαν αποσπάσει ορισμένες κατηγορίες προνομιούχων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Η κοινή γνώμη δυσκολεύεται να αντιληφθεί ότι οι συντάξεις που εισπράττουν οι «απλοί» απόμαχοι του ιδιωτικού τομέα είναι χαμηλές επειδή κάποιοι που ήταν κοντά στο σύστημα εξουσίας εισπράττουν υψηλές συντάξεις χωρίς ανάλογες καταβολές. Το απαράδεκτο καθεστώς στα κρατικά νοσοκομεία, οι χαμηλοί μισθοί εξειδικευμένων γιατρών, η υποβάθμιση της υγείας, οφείλεται στο πάρτι που έκαναν οι φαρμακευτικές εταιρείες και άλλοι προμηθευτές αλλά και στο σύστημα με το φακελάκι και τη διαφθορά που επικράτησε στο σύστημα υγείας.
Η κοινή γνώμη εξεγείρεται με τις συντάξεις πείνας και τις ελλείψεις υλικών και φαρμάκων στα κρατικά νοσοκομεία, αλλά δεν στρέφεται εναντίον των πραγματικών ενόχων. Συνεχίζει να πιστεύει, καμιά φορά με φανατισμό, στις ευχάριστες πλάνες. Οι «κακοί εργοδότες» πληρώνουν χαμηλούς μισθούς; Να αυξήσουμε το κατώτερο επίπεδο αμοιβών. Οι συντάξεις είναι χαμηλές; Να αυξήσουμε τις κρατικές δαπάνες. Η ίδια λογική επικρατεί σε όλους τους τομείς και εξηγεί πολλά από όσα ζούμε και θα ζήσουμε στο προσεχές μέλλον.