Οσοι πίστεψαν ότι τα πρόσφατα γεγονότα στο γραφικό νησί της Υδρας ήταν ένα μεμονωμένο και ατυχές συμβάν γελάστηκαν. Το λάβαρο της «αντίστασης» πήρε ξυλέμπορος στην Πέλλα, ο οποίος γρονθοκόπησε και έδιωξε κλωτσηδόν υπαλλήλους του δασαρχείου που πήγαν να ελέγξουν τα τιμολόγια της επιχείρησης, καθώς υπήρχαν υπόνοιες όχι μόνο φοροδιαφυγής, αλλά και κλεπταποδοχής.
Από την Πέλλα στην… Κάλυμνο, όπου ο δήμαρχος, παραμονές έναρξης της τουριστικής περιόδου, πληροφορηθείς την επικείμενη άφιξη συνεργείου του ΣΔΟΕ για ελέγχους σε τουριστικές επιχειρήσεις ζώστηκε τ’ άρματα. Αξίωσε από το υπουργείο Οικονομικών «να αποσύρει τα όργανα», καθώς όπως δήλωσε «δεν αντέχεται αυτό το οποίο μπορεί να συμβεί στην Κάλυμνο με ελέγχους από όργανα του ΣΔΟΕ, αυτήν την ώρα δεν το αντέχουμε…».
Δεν εξήγησε βεβαίως τι ακριβώς είναι αυτό που «μπορεί να συμβεί στην Καλυμνο» από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ και τι «αυτήν την ώρα δεν αντέχουν» ο ίδιος και η κοινωνία του νησιού, αλλά όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ο κ. δήμαρχος.
Για τον οποίο δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε εάν αύριο τον δούμε να πρωτοστατεί σε κινητοποιήσεις γιατί ο δήμος του δεν θα έχει λεφτά να μαζέψει τα σκουπίδια, να ασφαλτοστρώσει κάποιον δρόμο, να συντηρήσει έναν βρεφονηπιακό σταθμό ή να διαμαρτύρεται γιατί το κράτος δεν θα μπορεί να πληρώνει γιατρούς και λιμενικούς.
Δεν είναι ο μόνος. Ως γνωστόν, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσας εξανέστη με τον «αυταρχικό και βάρβαρο» τρόπο που το κράτος στην περίπτωση της Υδρας (η οποία ανήκει στην εκλογική του περιφερεια) τόλμησε να επιβάλει τον νόμο. Βουλευτής και δήμαρχος έπραξαν το αυτονόητο: έσπευσαν να υπερασπιστούν τον «λαό τους». Από αυτόν εκλέγονται και, αλίμονο, πώς να τον δυσαρεστήσουν αφού έχουν ανάγκη τα ψηφαλάκια του – και βεβαίως τη διατήρηση των κεκτημένων, της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής. Στον δρόμο της Υδρας, στον δρόμο του «αγώνα», λοιπόν. Χθες ο ταβερνιάρης και ο ξυλέμπορος, αύριο οι πολλοί. Οι συνθήκες είναι ώριμες για την εμφάνιση φαινομένων μαζικής άρνησης πληρωμής των φόρων και κλοπής του ΦΠΑ.
Η κοινωνία αποσαθρωμένη, και ανεβασμένη στα κάγκελα, αντιδρά σε κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού των κανόνων συμβίωσης. Μοιάζει να λέει ότι η όποια αλλαγή, το όποιο μέτρο για την εγκαθίδρυση στοιχειώδους τάξης «θα περάσει από το πτώμα μου». Μερίδα του πολιτικού συστήματος δεν λέει να απαλλαγεί απο νοοτροπίες και πρακτικές που μας έφεραν ώς εδώ. Καλύπτει και εν πολλοίς ενθαρρύνει για μικροκομματικούς λόγους τη φοροδιαφυγή, στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Δεν αντιλαμβάνεται(;) ότι εκτρέφοντας συμπεριφορές όπως αυτή της Υδρας ή και της Καλύμνου, αύριο, αν κληθεί να κυβερνήσει, θα τις βρει μπροστά της. Αν δεν έχει εν τω μεταξύ καταστραφεί η χώρα…