Ο Αντώνης Σαμαράς άρχισε επιτέλους προσωπικές επαφές με τους Ευρωπαίους εταίρους. Καιρός ήταν. Η παρουσία του πρωθυπουργού στον γερμανικό και τον γαλλικό Τύπο και οι συναντήσεις του με την Αγκελα Μέρκελ, τον Φρανσουά Ολάντ και τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ ίσως αλλάξουν το κλίμα και αντικαταστήσουν τις λαϊκίστικες κορώνες στις χώρες των δανειστών μας, καθώς και στην Ελλάδα. Οσο γίνονται ουσιαστικές επαφές μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα σπάσει ο κύκλος θυμού και παρεξηγήσεων που απομόνωσε σε τόσο επικίνδυνο σημείο την Ελλάδα και οδήγησε σε σειρά σφαλμάτων από την πλευρά των εταίρων μας.
Εως τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας τον Ιούνιο ο κ. Σαμαράς είχε απομονωθεί από τους ομολόγους του στα συντηρητικά κόμματα της Ευρώπης, εξοργίζοντάς τους με την απόρριψη του προγράμματος διάσωσης της οικονομίας που υπέγραψε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με την Ε.Ε. και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η βαθιά ύφεση φαίνεται να δικαιώνει τις τότε αντιρρήσεις του κ. Σαμαρά και τις απόψεις της κλειστής ομάδας συμβούλων του. Από την άλλη όμως φέρουν και μια μεγάλη ευθύνη: αν η Νέα Δημοκρατία είχε στηρίξει το πρόγραμμα τότε, θα του προσέδιδε μεγαλύτερη αξιοπιστία στα μάτια των Ελλήνων, αλλά και των δανειστών μας. Με σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα εναντίον του, πιεζόμενος ασφυκτικά από τους δανειστές για περικοπές, ο κ. Παπανδρέου δρούσε σπασμωδικά, εφαρμόζοντας μόνο μέτρα λιτότητας και όχι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και τη δημόσια διοίκηση. Το πρόγραμμα εξυγίανσης προκάλεσε μόνο απώλειες χωρίς να τις αντισταθμίζει με μια πιο δίκαιη και λειτουργική οικονομία.
Τώρα φθάνουμε σε άλλη μια ώρα της αλήθειας, με την κυβέρνηση αναγκασμένη να πάρει σκληρά νέα μέτρα λιτότητας ώστε να ελευθερώσουν οι εταίροι την επόμενη δόση του δανείου μας. Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να διαχειριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια, τη σύγκρουση με την αντιπολίτευση και την υπονόμευση της όλης προσπάθειας από ξένους πολιτικούς, οικονομολόγους και σχολιαστές που ζητούν την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Θα πετύχει στο έργο του μόνο αν οι κυβερνητικοί εταίροι σταθούν δίπλα του, αν οι ψηφοφόροι πεισθούν ότι ο αγώνας τους δεν θα πάει χαμένος και αν οι ξένοι εταίροι συμφωνήσουν σε μια χαλάρωση των μέτρων ώστε να δοθεί μια ευκαιρία στην οικονομία να πάρει μπρος.
Για να πετύχουμε μια πιο αποτελεσματική πολιτική εξόδου από την κρίση, οι Ελληνες πολιτικοί πρέπει να συνομιλούν συνέχεια με τους ξένους ομολόγους τους και όχι μόνο μεταξύ τους. Η Ελλάδα θα σωθεί μόνο αν η Ευρώπη αλλάξει πολιτική και στηρίξει πλέον τις χώρες που δυσκολεύονται να δανειστούν από τις αγορές. Για να παραμείνουμε στην καρδιά της Ε.Ε., για να είμαστε μέρος της διαπραγμάτευσης πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε, να έχουμε πειστικά επιχειρήματα και να γνωρίζουμε τι θέλουν να ακούσουν οι εταίροι (ότι θα τηρήσουμε τις υποσχέσεις μας, ότι θα αποπληρώσουμε τα δάνειά μας) ώστε να μας δώσουν αυτά που ζητάμε. Μόνο έντονες, προσωπικές επαφές μπορούν να τα πετύχουν όλα αυτά.