Γραμματα Αναγνωστων

7' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σ. Πέρες – Αλ.Τσίπρας, μια βουβή συνάντηση με νόημα

Κύριε διευθυντά

Στις 6 Αυγούστου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας μετέβη εκτάκτως στην Αθήνα από το Ροδάκινο του νομού Ρεθύμνου στη Νότια Κρήτη, όπου περνάει τα τελευταία χρόνια τις διακοπές του, και συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες. Η συνάντηση διήρκεσε μία ώρα και, μετά την ολοκλήρωσή της, ο Αλέξης Τσίπρας δεν προέβη σε καμιά δήλωση. Πολλά στελέχη, πολιτευτές και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πληροφορήθηκαν την είδηση από τις εφημερίδες και με καθυστέρηση και άσκησαν δημόσια κριτική στην επιλογή του προέδρου τους να συναντηθεί με τον πρόεδρο του Ισραήλ. Αλλοι έσπευσαν να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της αναγκαιότητας αυτής της συνάντησης, επισημαίνοντας όμως ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κακώς δεν προέβη σε δήλωση.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει την ακύρωση όλων των στρατηγικών συμφωνιών με το Ισραήλ. Η βουβή συνάντηση Τσίπρα – Πέρες υποδηλώνει ότι στο επίκεντρο της συζήτησης δεν ήταν τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού, αλλά ζητήματα μη συμβατά με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και για τον λόγο αυτό μη ανακοινώσιμα. Ενδεικτικό της σημασίας που είχε για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ η εν λόγω συνάντηση είναι ότι, αν αληθεύει το ρεπορτάζ, ήταν η μοναδική περίπτωση που διέκοψε τον παραθερισμό του.

Οι άκρως επικίνδυνες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, που προβλέπουν μεταξύ των άλλων την ακύρωση των στρατηγικών συμφωνιών με το Ισραήλ, μου προκαλούσαν και μου προκαλούν μεγάλη ανησυχία και γι’ αυτό δεν κρύβω ότι αντέδρασα με ανακούφιση στη διαφαινόμενη μείζονα αλλαγή πολιτικής. Βέβαια, όπως προκύπτει από τις αντιδράσεις, η στροφή έγινε σε επίπεδο ηγεσίας και μερίδας στελεχών του κόμματος, ενώ ένα μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως το μεγαλύτερο, διαφωνεί. Ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν άτομα που αντιτίθενται ευθέως ακόμη και στην ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ ή διατηρούν σχέσεις με την παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς. Ερμηνεύοντας την πρόθεση του κόμματος να καταργήσει τις στρατηγικές συμφωνίες με το Ισραήλ, τη στιγμή που ο γείτονάς μας, ο οποίος προβάλλει ποικίλες διεκδικήσεις στο Αιγαίο, έχει μετατραπεί σε ιδιαίτερα υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη, έγραψα παλαιότερα ότι «οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ είναι ή παράφρονες ή ερασιτέχνες ή ψεύτες ή πιθανότατα έχουν την ίδια ατζέντα με το ΚΚΕ». Οι ποικίλες ερμηνείες που έδινα τότε εξακολουθούν τυπικά να ισχύουν όλες, δηλαδή, όπως λένε στις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, all of the above. Εύχομαι και ελπίζω να επικρατήσουν τελικά η σωφροσύνη και ο ρεαλισμός και η σιωπηρή στρατηγική στροφή της ηγεσίας να γίνει επίσημη θέση του κόμματος. Και αυτό μπορεί να γίνει με τρόπο απολύτως συμβατό με την παράλληλη υπεράσπιση των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού.

Μιχαηλ Πασχαλης – Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας

Ενοποιήσεις οργανισμών

Κύριε διευθυντά

Με διθυράμβους ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Αντώνης Μανιτάκης ανακοίνωσε τις προάλλες μια σειρά συγχωνεύσεων και καταργήσεων οργανισμών και φορέων του Δημοσίου (21 στο σύνολο). Η ανακοίνωση του υπουργείου χρησιμοποιεί ενεστώτα, αλλά στην πραγματικότητα οι συγχωνεύσεις αφορούν το μέλλον (μέσα στον Αύγουστο, λέει η ανακοίνωση), θα είναι έτοιμες οι κανονιστικές πράξεις – βάζω στοίχημα ότι και τα Χριστούγεννα ακόμα θα περιφέρονται οι σχετικές αποφάσεις για υπογραφές ανάμεσα στους συναρμόδιους υπουργούς.

Για να μην ανησυχήσει ωστόσο κανείς χωρίς λόγο, το υπουργείο σπεύδει στην ίδια ανακοίνωση να διευκρινίσει, για τον φόβο των Ιουδαίων, «ότι το πλεονάζον προσωπικό των οργανισμών που συγχωνεύονται ή καταργούνται δεν απολύεται αλλά μετακινείται σε θέση αντίστοιχη των προσόντων του και των αναγκών του Δημοσίου». Δεν πρέπει συνεπώς να ανησυχεί κάποιος: οι υπάλληλοι της Ελληνικής Θαλάσσιας Ενωσης (ναι υπάρχει και αυτός ο οργανισμός, δεν τον ξέρατε;) θα ενσωματωθούν στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Ισως εν όψει και της ανακήρυξης της ΑΟΖ να μπορούν να βοηθήσουν. Το προσωπικό του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών με έδρα την Αθήνα θα συγχωνευθεί με τους άλλους δύο «γίγαντες» της εξαγωγικής πολιτικής της χώρας μας, τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης και τη HELEXPO σε «ένα ενιαίο εθνικό φορέα εξωστρέφειας με έδρα τη Θεσσαλονίκη». Κρίμα που μέχρι να μετακινηθούν όλοι οι υπάλληλοι του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη θα έχουν κλείσει και οι υπόλοιποι εξαγωγικοί φορείς της χώρας μας και δεν θα υπάρχει πλέον τίποτε να εξάγουμε.

Είναι πράγματι εντυπωσιακές οι προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας κάθε χρώματος να μην απολύσει και, ιδίως να μην θεωρηθεί ότι σκοπεύει να απολύσει, κανέναν υπάλληλο ακόμα και από οργανισμούς ή φορείς που προδήλως δεν έχουν λόγο ύπαρξης και των οποίων οι υπάλληλοι αφού μεταταγούν θα αυξήσουν τον αριθμό των ημιαπασχολούμενων εργαζομένων του Δημοσίου. Χρησιμοποιούν του κόσμου τα (εύλογα) επιχειρήματα: κοινωνική προστασία, νομικές υποχρεώσεις, ουσιαστικές ανάγκες. Θα τους έλεγα μπράβο. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που δεν με αφήνει να το κάνω. Την ίδια στιγμή που όλοι οι πολιτικοί υπεύθυνοι αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να διασώσουν κάθε θέση, ακόμα και απόλυτα άχρηστη ή απόλυτα άχρηστου, στο Δημόσιο, ο ιδιωτικός τομέας στραγγαλίζεται από τα οικονομικά μέτρα και στην απόλυτη αδιαφορία. Κανείς δεν μιλάει για την κοινωνική προστασία των υπαλλήλων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που απολύονται ο ένας πίσω από τον άλλο, όχι λόγω της ανάλγητης εργοδοσίας αλλά γιατί καμιά σχεδόν επιχείρηση «δεν βγαίνει», γιατί κανείς δεν πληρώνει κανέναν και γιατί η αγορά έχει καταρρεύσει. Ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, η μεγάλη πλειοψηφία τους στις ΜΜΕ. Δεν είδα ωστόσο καμία κοινή ανακοίνωση υπουργών (ούτε καν γενικών γραμματέων) για τις οικογένειες αυτών των νεο-ανέργων. Ανησυχούμε όμως μήπως αυξηθεί η ανεργία από την απόλυση κάποιων από τους 5.256 εργαζόμενους των οργανισμών αυτών.

Εχει πια γίνει κοινώς αποδεκτό ότι η κρίση που διέρχεται η χώρα μας είναι αποτέλεσμα των προβλημάτων του δημόσιου τομέα: της διόγκωσής του, των δεκαετιών διασπάθισης κονδυλίων, της κακοδιαχείρισης και της δημιουργίας κρατικών υπηρεσιών για την κάλυψη των κομματικών διορισμών (ή γενικότερα των κοινωνικών αναγκών). Τις επιπτώσεις ωστόσο τις υφίστανται πρωτίστως αυτοί που δεν φταίνε – οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα απ’ όπου θα ξεκινήσει (οποτεδήποτε ξεκινήσει) η οικονομική ανάκαμψη της χώρας.

Η κρατικιστική αντίληψη της ηγεσίας μας είναι, όπως φαίνεται, ακατανίκητη, και μάλλον θα οδηγήσει στην καταστροφή – λάβετε υπ’ όψιν σας επίσης ότι οι υπάλληλοι των δομών αυτών ούτως ή άλλως ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν γιατί θα θεωρούν ότι το κράτος τους αδικεί.

Νικος Σοφιανος – Γενικός Γραμματέας ΕΒΕΑ

Αίνιγμα

Κύριε διευθυντά

Θέλω να θέσω ένα αίνιγμα στο ΔΝΤ και την τρόικα: Στην Ελλάδα ποιοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι που εργάζονται 16 ώρες την εβδομάδα ή και λιγότερες ώρες λόγω ιδιαιτεροτήτων και αμείβονται κανονικά μέσα απ’ το ενιαίο μισθολόγιο;

(Για διευκόλυνση στην απάντηση, οι ως άνω ώρες είναι διδακτικές). Αυτό συμβαίνει στη Β/θμια εκπαίδευση.

Αντίθετα στη Α/θμια 21, ώρες την εβδομάδα και υπό προϋποθέσεις κάτω και από 21 ώρες, (όταν πλεονάζουν εκπαιδευτικοί). Στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, πόσες ώρες είναι το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών;

Βλέπετε κύριοι στην Ελλάδα είναι δύσκολο να υπάρξει ωριαία αποζημίωση για ανάλογο χρόνο εργασίας στο Δημόσιο.

Με 2-3 διδακτικές ώρες ημερησίως 1.500 ευρώ τον μήνα. Στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση κάποιος που έχει 4ωρο, σχολάει στις 11.30 π.μ. Αυτό δεν είναι πρόκληση για τους λοιπούς εργαζόμενους;

Γελάει ο κόσμος.

Και να φανταστείτε… ότι πριν από λίγα χρόνια έκαναν απεργία ζητώντας 1.400 ευρώ στον νεοδιόριστο.

Στον ιδιωτικό τομέα(;) για πλήρες 8ωρο, αποζημίωση 600 ευρώ αν δίνονται και αυτά και με τον κίνδυνο απόλυσης.

Ελλάδα… το μεγαλείο σου.

Δημητριος Καφορος – Λαμία

Μνήμη Αθανασιάδη – Νόβα

Κύριε διευθυντά

Την Κυριακή 29.7.2012, η Ναύπακτος, 25 χρόνια από τον θάνατό του, τίμησε το διασημότερο τέκνο της. Τον λογοτέχνη, ποιητή, ακαδημαϊκό, πολιτικό αλλά και μεγάλο ευεργέτη της πόλης, τον αείμνηστο Γεώργιο Αθανασιάδη – Νόβα ή Γ. Αθάνα.

Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, στον αύλειο χώρο της Παπαχαραλαμπείου βιβλιοθήκης, από τον Δήμαρχο Ναυπακτίας κ. Γιάννη Μπουλέ και τον εξ Ηπείρου καταγόμενο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, έγιναν παρουσία του θετού γιου του κ. Αριστείδη Αθανασιάδη – Σισμάνη και πλήθους κόσμου.

Εντυπωσίασε ο λόγος του κ. Ιεροθέου, ο οποίος απεκάλυψε τα λεχθέντα από τον αείμνηστο πολιτικό, στη Βουλή το 1962, εν σχέσει με την τότε συζητούμενη σύνδεση της χώρας με την EOK. Λόγος, αν όχι προφητικός, πάντως διορατικός, γιατί ο Νόβας επεσήμανε τις δυσκολίες του εγχειρήματος αλλά και με οξυδέρκεια υπεδείκνυε πώς έπρεπε να συμπεριφερθούμε σαν κράτος και λαός, ώστε η σύνδεση με την EOK ν’ αποβεί ωφέλιμος για τη χώρα και τον λαό.

Ετσι είπε μεταξύ άλλων: «H επίτευξις των αποφασιστικών τούτων αποτελεσμάτων εξαρτάται πέραν των επενδύσεων και των πιστοδοτήσεων, πέραν της ομαλής λειτουργίας του οικονομικού μηχανισμού, εξαρτάται πέραν αυτών, κατά μέγιστον μέρος, από το έμψυχον υλικόν, από την ιδεολογικήν πίστιν, από την ψυχολογικήν του διάθεσιν, από το επιχειρηματικόν του δαιμόνιον, από την έντονον φιλοπονίαν του». Ολα αυτά ο λαός τα διέθετε, αλλά στους άσωτους καιρούς της θλιβερής μεταπολίτευσης, τα εξαφάνισε ο μέχρι υστερίας λαϊκισμός και οι άφρονες, φαύλοι και ανεύθυνοι πολιτικοί. Και τα τραγούδια του, όπως σημειώνει ο επίσης αείμνηστος Ευάγγελος Παπανούτσος «αποφεύγουν τους λόγιους εκφραστικούς τρόπους και, θέλουν να είναι τραγούδια και μόνο τραγούδια, μελωδικά, γραφικά σαν εκείνα που έχει χαρίσει στην εθνική γραμματεία μας ο ανεκτίμητος δημοτικός μας λόγος».

«Μωρή λιβαδοπέρδικα καμαροπερπατούσα, λωβό χορτάρι δεν τσιμπάς, θολό νερό δεν πίνεις…»

Αντωνης N. Βενετης – Μοναστηράκι Δωρίδος

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή