Πολιτικό – ενεργειακό κουβάρι

Πολιτικό – ενεργειακό κουβάρι

3' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι πληροφορίες συμβαδίζουν με τα γεγονότα. Οι πληροφορίες λένε δηλαδή ότι η ρωσική «Γκάζπρομ» ενδιαφέρεται πολύ και κινείται επιθετικά για ό,τι σχεδόν έχει σχέση με την ενέργεια στην Ελλάδα και όλα τα διαδικαστικά στάδια, από την εξόρυξη, την παραγωγή, τη μεταφορά ώς τη διανομή και την εκμετάλλευση. Ταυτόχρονα, τα γεγονότα, όπως η συμμετοχή της γιγάντιας εταιρείας στον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ, η συνεργασία της με μεγάλα δικηγορικά γραφεία και λομπίστες της Αθήνας και η επίσκεψη του αναπληρωτή προέδρου της, Αλεξέι Μίλερ, στον Αντ. Σαμαρά, πιστοποιούν αυτό το ενδιαφέρον.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε τι ακριβώς συζήτησε ο Μίλερ με τον πρωθυπουργό όταν τον επισκέφτηκε. Κατά άλλους ζήτησε ισότιμη μεταχείριση της εταιρείας του στον διαγωνισμό, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι εκδηλώνονται αντιδράσεις από πλευράς Αμερικανών και Ευρωπαίων που δεν θέλουν περισσότερη διείσδυση και εξάρτηση των ευρωπαϊκών χωρών από τους Ρώσους στον τομέα της ενέργειας. Κατά άλλους πάλι, ο αναπληρωτής πρόεδρος της «Γκάζπρομ» ήλθε για να απαιτήσει με τρόπο πιεστικό και «νταηλίδικο», όπως κατηγορείται ότι συνηθίζει ως πρακτική ο ρωσικός κολοσσός, να αλλάξουν οι όροι του διαγωνισμού, προσφέροντας ως αντάλλαγμα υποσχέσεις και για άλλες επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα.

Πέρα λοιπόν από τη βεβαιότητα ότι υπάρχει ρωσικό ενδιαφέρον για τα ενεργειακά στην Ελλάδα και όπως φαίνεται, στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, τα πράγματα είναι πολύ θολά και όχι μόνον από την επιχειρηματική τους πλευρά. Τα ενεργειακά συμφέροντα, τα οποία είναι τεράστια, εμπλέκονται με γεωπολιτικά στρατηγικά συμφέροντα, και με την έννοια αυτή οι παίκτες είναι πολλοί και ισχυροί. Συνήθως δε, κρύβουν ή αντίθετα προωθούν τα συμφέροντά τους στο παρασκήνιο. Αρα, μόνο παρουσίαση δεδομένων και εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν.

Τα γνωστά δεδομένα, λοιπόν, αυτή τη στιγμή είναι ότι υπάρχει στρατηγική ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας – Γερμανίας στη μία πλευρά της Ευρωζώνης και στην άλλη πλευρά οι δύο εταιρείες, η ισραηλινή και η αμερικανική, που συνεργάζονται για την εξόρυξη του αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, έχουν βάλει στο «κόλπο» και την «Γκάζπρομ», που με τη σειρά της έχει στα σχέδιά της τη δημιουργία σταθμού υγροποίησης στο νησί. Κάτι που το θέλει η Λευκωσία, ενώ η Αθήνα προτιμά την κατασκευή αγωγού για να διοχετεύεται από εδώ το αέριο. Αρα, ήδη υπάρχει ρωσική ενεργειακή παρουσία στις δύο πλευρές της Ευρωζώνης. Δεδομένο είναι επίσης ότι οι ΗΠΑ δεν ήθελαν, μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον, ρωσικούς αγωγούς να φέρνουν πρόσθετο αέριο ή πετρέλαιο στην Ευρώπη από τη νοτιοανατολική της πλευρά. Είναι γνωστές οι αντιδράσεις τους στη συμφωνία για τον αγωγό από το Μπουργκάς επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή. Αντίστοιχη υποτίθεται ότι ήταν και είναι η θέση των Ευρωπαίων…

Στο μεταξύ όμως έχουν προστεθεί και άλλες παράμετροι. Η αναταραχή στη Συρία απειλεί ένα σημαντικό προγεφύρωμα της Ρωσίας στη Μεσόγειο και κάποια στιγμή ακούστηκε ότι υπάρχει άτυπη συμφωνία της Μόσχας με την Ουάσιγκτον να παύσει η πρώτη να στηρίζει το καθεστώς του Ασαντ με αντάλλαγμα μία ενεργειακή παρουσία στη νοτιοανατολική Ευρώπη και Μεσόγειο. Σε αυτό ίσως συνέβαλε η απόφαση των ΗΠΑ να προωθήσουν ένα πρόγραμμα ενεργειακής αυτάρκειάς τους από το 2016, που θα επιτρέπει και εξαγωγές ενέργειας και ενδεχομένως περιορίζει το ενδιαφέρον τους για τον έλεγχο των δρόμων της ενέργειας σε άλλες πλευρές του πλανήτη. Στον αντίποδα, ο Πούτιν ανακοίνωσε την απόφασή του να αυξήσει τη ναυτική παρουσία της Ρωσίας στη Μεσόγειο.

Ολα αυτά μαζί, με τη συμπλήρωση της γενικής στάσης της Τουρκίας απέναντι στις πολιτικές και ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή, συνθέτουν ένα παζλ που δεν είναι εύκολα ερμηνεύσιμο. Γίνεται μάλιστα ακόμη πιο σύνθετο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, αφενός από την προσπάθεια της κυβέρνησης να συνδέσει την ελληνική ΑΟΖ με την Ευρωπαϊκή Ενωση και αφετέρου από την απουσία ενδιαφέροντος μέχρι τώρα από αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Μπορεί οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι να μην επιθυμούν να καταλήξουν η ΔΕΠΑ και ο ΔΕΣΦΑ σε ρωσικά χέρια, αλλά δύο ρωσικές εταιρείες είναι εκείνες που έχουν κάνει αξιοπρόσεκτες, μη δεσμευτικές, προσφορές. Και η ελληνική κυβέρνηση δεν αποκλείεται να το εκμεταλλευθεί αυτό κάποια στιγμή…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή