«Για πρώτη φορά μετά το 1944 ένας εκπρόσωπος του ηρωικού ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος βρίσκεται τόσο κοντά στην εξουσία». Δεν το λέω εγώ – προς Θεού! Είναι διαπίστωση που προέρχεται από την εισαγωγή της «πλατφόρμας», την οποία κατέθεσε προς συζήτηση στο πλαίσιο του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ. Η εν λόγω τάση διαπιστώνει, επίσης, ότι «η σοσιαλιστική επανάσταση, όπως κάθε κοινωνική επανάσταση στο παρελθόν, από τη φύση της δεν μπορεί να είναι μια ειρηνική διαδικασία». Ως εκ τούτου, λοιπόν, κρίνει ότι «ένας από τους πρώτους στόχους της νικηφόρας εργατικής τάξης θα πρέπει να είναι η καταστροφή του παλιού αστικού κρατικού μηχανισμού, που, όπως κάθε μορφή κράτους σε μια ταξική κοινωνία, αποτελεί ένα όργανο ταξικής εξουσίας και καταπίεσης».
Ιδού, λοιπόν, τα μέτρα που προτείνει στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ η Κομμουνιστική Τάση για την αναμόρφωση του Στρατού: «Πλήρη συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους τους στρατιώτες και τους κατώτερους αξιωματικούς. Οι εκλεγμένες και ανακλητές επιτροπές στρατιωτών και κατωτέρων αξιωματικών πρέπει να αποφασίζουν για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη μονάδα. Εκλογή και δικαίωμα ανάκλησης όλων των αξιωματικών από τους στρατιώτες. Μέτρα βελτίωσης της ζωής στις στρατιωτικές μονάδες (υγιεινή, διατροφή, επαρκείς άδειες) και αύξηση του μισθού του φαντάρου στο ύψος του επιδόματος ανεργίας. Επαρκής εκπαίδευση στα όπλα καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας.
Οχι στον επαγγελματικό στρατό. Θητεία με εκπαίδευση στα όπλα όλου του εργαζόμενου λαού, σαν εγγύηση για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων του. Αμοιβή όλων των αξιωματικών με τον μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη. Πλαισίωση του στρατού από στρατιωτικά αποσπάσματα των εργατικών οργανώσεων που θα εκπαιδευτούν στα στρατόπεδα με έξοδα του κράτους». (Σ. σ.: Φαντασθείτε μόνο να εφαρμοσθούν όλα αυτά τα ωραία και έπειτα να έχουμε μια μικρή σύρραξη! Ως και για τις ένοπλες δυνάμεις της πΓΔΜ η προέλαση στη Θεσσαλονίκη θα είναι ένας περίπατος…)
Οι προτάσεις όμως επεκτείνονται και στην αναμόρφωση των Σωμάτων Ασφαλείας: «Κατάργηση όλων των ειδικών δυνάμεων καταστολής και αστυνόμευσης των αγώνων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Απαγόρευση παρουσίας των σωμάτων ασφαλείας στους χώρους στους οποίους διεξάγεται πολιτική και συνδικαλιστική δραστηριότητα και επέκταση του ασύλου σε όλους τους εκπαιδευτικούς και εργασιακούς χώρους. (Σ.σ: συγγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά φαντάζομαι την πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου να έχει μετατραπεί σε μια τεράστια χασισοφυτεία…) Κατάργηση κάθε αυτοδιοίκητου των σωμάτων ασφαλείας. υπαγωγή τους στον έλεγχο των μαζικών οργανώσεων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας και μετατροπή τους σε πολιτοφύλακες, με εκ περιτροπή (sic) συμμετοχή σε αυτές επίλεκτων μελών των μαζικών εργατικών οργανώσεων και της νεολαίας. Καθορισμός του προγράμματος εκπαίδευσής τους από εκλεγμένη επιτροπή εκπροσώπων από τις μαζικές οργανώσεις».
Κατόπιν αυτών, δεν φαντάζομαι να καταπλαγείτε, αν σας πω ότι, για την αναμόρφωση της Δικαιοσύνης, προτείνουν «αμοιβές δικαστών στο ύψος ενός ειδικευμένου εργάτη», καθώς και «εκλογή των δικαστών απευθείας από τον λαό». Το τελευταίο θα καταστεί δυνατό, διότι προβλέπεται και «εφαρμογή ενός προγράμματος μαζικής λαϊκής επιμόρφωσης πάνω σε ένα αναμορφωμένο και εκσυγχρονισμένο Δίκαιο σύμφωνο με τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού».
Τα παραπάνω δημοσιεύθηκαν προ δύο εβδομάδων σε ειδικό ένθετο, εν όψει συνεδρίου, της «Αυγής», με τον τίτλο «Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής – Κείμενα Συμβολής – Καταστατικό». Δεν ξέρω κατά πόσον είναι δυνατόν να συζητηθούν σοβαρά στο συνέδριό τους παρόμοιες βλακείες, μολονότι τους έχω ικανούς. Καλοπροαίρετος ως είμαι πάντα, δεν αποκλείω να εντάσσονται απλώς στο ψυχαγωγικό πρόγραμμα του συνεδρίου…
Δημοκρατικός λυρισμός
Ο Πύρρος ο Δήμας μίλησε και είπε: «Οταν ήμουν μικρός στη Χειμάρα, τα βράδια δεν πήγαινα να κοιμηθώ αν δεν έβλεπα την παρουσιάστρια της ΕΡΤ να μου λέει καληνύχτα και να ακούσω τον Εθνικό Υμνο. Μπορεί για κάποιους να είναι μελό, για εμένα όμως αυτές είναι οι πιο δυνατές εικόνες της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας. (Σ.σ.: Ιδού η τραγωδία της ζωής υπό κομμουνιστικό καθεστώς: η τηλεόραση της Δύσης δίνει τις πιο δυνατές εικόνες της παιδικής ηλικίας ενός ανθρώπου…) Η ΕΡΤ έδινε σάρκα και οστά στην εικόνα της Ελλάδας που είχα μέσα στη φαντασία μου. (Σ.σ.: Γι’ αυτό έγινε ΠΑΣΟΚ ο δύστυχος…) Εδινε σχήμα στα αχνά φωτάκια που έβλεπα με λαχτάρα να αχνοφέγγουν απέναντι από τη Χειμάρα. Κέρκυρα.
Αργότερα, η κάμερα της ΕΡΤ ήταν αυτή που έλειπε από το πρώτο μου μετάλλιο στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, αλλά και η ΕΡΤ είναι αυτή που έχει στο αρχείο της όλους τους αγώνες και τα παγκόσμια ρεκόρ μου. (Σ.σ.: Με τον Χρήστο Ιακώβου του γνωστού σκανδάλου να φωνάζει “κάτσε κάτω από την μπάρα”; Αντε τώρα, μην ξύνουμε πληγές…) Στην ΕΡΤ γνώρισα και τη γυναίκα μου, συμβασιούχος για μια επταετία κι απ’ αυτούς που αμείβονταν με μπλοκάκι και τους στραβοκοιτούσαν οι μόνιμοι γιατί τους χαλούσαν τον τραχανά… Γλυκές και πικρές αναμνήσεις. Οπως και να έχει πάντως, η δημόσια τηλεόραση πρέπει να εκπέμπει, γιατί το οφείλουμε στη Δημοκρατία.»
Για να συνοψίσω το νόημα της δήλωσης, δημοκρατία είναι η νοσταλγία του καθενός μας. Καταλαβαίνουμε, πάντως, εις τι οφείλεται η πολιτική εξαφάνιση του Πύρρου: το έχει ρίξει στην ποίηση ο άνθρωπος – ασκείται στον δημοκρατικό λυρισμό…