Η τρικομματική κυβέρνηση ετρώθη βάναυσα με τρόπο άδοξο. Η απόπειρα συνεργασίας κομμάτων ιδεολογικώς ετεροκλήτων απέτυχε, εξαιτίας οικτρών χειρισμών των ηγετών τους, που δεν κατάφεραν -αλλά ούτε καν προσπάθησαν- να συνυπάρξουν ουσιαστικά. Κάθε ένας από τους τρεις κινήθηκε αποκλειστικά με βάση τις κομματικές προτεραιότητές του, την αύξηση της δημοτικότητός του, σε ένα κλίμα λανθάνουσας και ενίοτε ανοιχτής αντιπαλότητος.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ενήργησε κατά τη φύση του. Υπήρξε μονομερής και απρόβλεπτος στις αποφάσεις του και στις ενέργειές του – κάτι σαν παρτιζάνος της πολιτικής και όχι ως συντηρητικός ηγέτης επιδιώκων σύνθεση. Αλλά ας μην είμαστε ιδιαζόντως αυστηροί. Εχει ο κάθε άνθρωπος, κάθε πολιτικός, στοιχεία της ιδιοσυστασίας, που είναι αδύνατον να τιθασεύσει πάντοτε.
Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κ. Φώτης Κουβέλης ενήργησε και αυτός κατά τη φύση του. Μετριοπαθής στις διατυπώσεις του, ρητορικά συναινετικός ο κ. Κουβέλης είναι πολιτικός σκληρής αριστερής διαμορφώσεως, με όρια σαφέστατα προσδιορισμένα. Το χάσμα ήταν μεγάλο και απεδείχθη αγεφύρωτο.
Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς αντελήφθη το ριψοκίνδυνο της ενέργειάς του καθόσον αφορά τη διάλυση της ΕΡΤ, και προέβη σε ορισμένες υποχωρήσεις, προσπαθώντας να διασώσει κάτι από το κύρος του. Αλλά, ο κ. Κουβέλης φαίνεται να έχει απολέσει την εμπιστοσύνη του προσωπικώς προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Το άλλοθι στηρίξεως μιας κυβερνήσεως συνεργασίας από ένα κόμμα της Αριστεράς οδήγησε τη χώρα για δεύτερη φορά σε εκλογές το 2012, και διήρκεσε για έναν χρόνο. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ οφείλουν πλέον να διαχειρισθούν την κρίση, που εν πολλοίς δημιούργησαν κατά την άσκηση της εξουσίας στη διάρκεια της μεταπολιτεύσεως.
Η κυβερνητική πλειοψηφία συρρικνώθηκε, αλλά έγινε περισσότερο ομοιογενής. Απομένει να διαπιστωθεί εάν ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε η ΕΡΤ έχει δημιουργήσει ρωγμή επικίνδυνη για την εκδήλωση μιας ευρύτερης πολιτικής ανυπακοής. Ασήμαντες αφορμές ενίοτε υπήρξαν η αιτία που οδήγησε σε απώλεια του ελέγχου, με σοβαρότατες συνέπειες.
Πιέσεις εντονότατες από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδος και ενδεχομένως μία όψιμη ωρίμανση των ηγετών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ απέκλεισε τη διεξαγωγή προώρων εκλογών. Το ενδεχόμενο μιας άμεσης καταστροφής απετράπη, προς το παρόν τουλάχιστον. Αρκεί η νέα κυβέρνηση να παύσει να διαχειρίζεται τις προσδοκίες των πολιτών και να ασχοληθεί με σοβαρότητα για την επίλυση των προβλημάτων.
Το άλλοθι των δυσχερειών που υποτίθεται ότι προέβαλε ο υπουργός Δημοσίας Διοικήσεως Αντώνης Μανιτάκης έπαυσε να υφίσταται. Οι υπουργοί της Ν.Δ. θα πρέπει να προχωρήσουν πλέον σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων – ως όφειλαν βάσει υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει αλλά ουδέποτε εφάρμοσαν.
Το θέατρο σκιών που κυριάρχησε στο κυβερνητικό στρατόπεδο εδώ και έναν χρόνο ολοκληρώθηκε. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει πλέον να δράσουν με πλήρη αρμονία, πέρα από σκοπιμότητες κομματικά ιδιοτελείς, να αναιρέσουν πλήρως τις διαφορές του παρελθόντος. Πρόκειται για δοκιμασία μείζονα τόσο για τον κ. Σαμαρά όσο και για τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.