Τα ραβασάκια με τους αβάσταχτους φόρους πέφτουν αυτές τις μέρες σαν το χαλάζι. Φορολογείται όχι μόνο και όχι κυρίως το εισόδημα των πολιτών, όπως είναι λογικό, αλλά η περιουσία που απέκτησαν με το μόχθο τους ή το μόχθο των γονιών τους. Οι φορολογούμενοι δεν βρίσκουν χρήματα να ανταποκριθούν στην παράλογη αυτή φοροεπιδρομή και η οργή εναντίον εκείνων που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι -και που σήμερα μας κυβερνούν ακόμη- αυξάνει. Οταν επιπλέον τους βλέπουν να συνεχίζουν να αδιαφορούν για το ξεζούμισμα των πολιτών και να νοιάζονται μόνο για τους εαυτούς τους και για τα «δικά μας παιδιά», η οργή ξεχειλίζει. Παραθέτω, ως παράδειγμα, τρεις εξοργιστικές περιπτώσεις. Πρώτη, η Ακαδημία Αθηνών. Σε καμία Ακαδημία -τουλάχιστον της Δύσης- οι ακαδημαϊκοί δεν παίρνουν μισθό. Μόνο εδώ, στην πτωχευμένη χώρα μας πληρώνονται από μια κοινωνία εξαθλιωμένη. Και δεν φτάνει αυτό. Η επιχορήγηση που της δίνει η κυβέρνηση διπλασιάστηκε (!) σε σχέση με πρόπερσι και είναι μιάμιση φορά μεγαλύτερη από την περσινή. Σε εποχή μείωσης των δημοσίων δαπανών! Δεύτερη περίπτωση, οι υπάλληλοι της Βουλής. Ολα τα υπουργεία έδωσαν νούμερα υπεράριθμων υπαλλήλων για μετακίνηση, διαθεσιμότητα ή απόλυση. Μόνο στη Βουλή των Ελλήνων φαίνεται πως δεν περισσεύει ούτε ένας υπάλληλος. Και ας επεσήμανε ο Πάσχος Μανδραβέλης ότι από το 1994 που ήσαν 800, το 2010 είχαν γίνει 1.800! Και ας έχουν αποκαλυφτεί τα μύρια όσα για τα προνόμιά τους (μέχρι και το νοίκι του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στη Βουλή αυτοί το εισπράττουν!).
Τρίτη περίπτωση: στις 31 του Γενάρη 2012, το κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων κατήγγειλε ότι το κτίριο στο οποίο στεγάζονται τα γραφεία του εξαιρέθηκε από το ειδικό τέλος που πληρώνεται με το λογαριασμό της ΔΕΗ (το αποκαλούμενο «χαράτσι») διότι ανήκει σε… ιερό ναό. Για να αντιληφθούμε το σκανδαλώδες μέγεθος της διάκρισης, ας θυμηθούμε ότι η ακίνητη περιουσία της εκκλησίας υπολογίζεται σε 240 δισεκατομμύρια ευρώ. Πόσο «χαράτσι» αντιστοιχεί; Το πιο εξοργιστικό, όμως, είναι ότι για όλες τούτες τις σπατάλες κανένα κόμμα δεν διαμαρτύρεται. Ακόμα και οι άτεγκτοι κέρβεροι της δημόσιας περιουσίας, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, ακόμα και ο αμείλικτος Λαφαζάνης, μιλιά δεν έβγαλαν. Αντίθετα, χειροκρότησαν τους εκβιασμούς των υπαλλήλων της Βουλής. Οι κουτοπόνηροι ψηφοθηρικοί λόγοι είναι ευνόητοι. Αν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν ότι τα χουβαρνταλίκια προς τους «σοφούς» μας, προς τους αμετακίνητους υπαλλήλους που διορίστηκαν στο σκοτάδι από όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, προς τα ακίνητα της εκκλησίας, καθώς και προς άλλες αντίστοιχες κατευθύνσεις γίνονται σε βάρος της υπερφορολογημένης τσέπης τους, τότε η κυβέρνηση θα διαπιστώσει πικρά ότι η προσέλκυση ψήφων με εύνοιες σε επιλεγμένες ομάδες δεν είναι πλέον εφικτή. Οι οργισμένοι και απεγνωσμένοι που θα προστρέξουν στους λαϊκιστές που υπόσχονται ζωή χαρισάμενη χωρίς Μνημόνιο είναι περισσότεροι από αυτούς που η ΝΔ προσδοκά να της προσκομίσουν οι κληρικοί και οι λοιποί ευνοούμενοι.