Η πατρίδα μας, η Ελλάδα, διέρχεται μία από τις χειρότερες περιόδους της μεταπολεμικής Ιστορίας της, και όλοι βιώνομε τις σκληρές συνέπειες της περιωνύμου οικονομικής κρίσεως, η οποία για μας τους Ελληνες είναι η σκληρότερη περίπτωση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Από τον πλούτο και την καλοπέραση μεταπέσαμε στη φτώχεια και στη δυστυχία. H σκληρή αυτή συνέπεια ισχύει για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού, ενώ η μεσαία κοινωνική τάξη κινδυνεύει να αφανισθή, η δε λεγομένη τάξη των πλουσίων Ελλήνων παραμένει άθικτη και σχεδόν απαθής. Για όλη αυτή την τραγική κατάσταση πταίομε όλοι μας, αφού ξεστρατίσαμε σε ασωτείες και επιθυμίες πλουτισμού, αλλά οι μεγαλύτερες ευθύνες ανήκουν στους Ελληνες πολιτικούς και στους μεγάλους επιχειρηματίες, αλλά και σε όλους τους πλουτίσαντες, οι οποίοι με τα μεγάλα τους κέρδη εγέμισαν τις Τράπεζες της Ελβετίας. Κρίμα. Δεν μας άξιζε τέτοια πορεία.
Οι Ευρωπαίοι δανειστές μας ζητούν από την Ελλάδα τα χρήματά τους με τους τόκους και εμείς ασθμαίνοντες υφιστάμεθα τις συνέπειες μιας επιβαλλομένης συνδιοικήσεως στα εσωτερικά της χώρας μας από την περιβόητη τρόικα. Βεβαίως έχομε τις ευθύνες μας και δεν αρνούμεθα τις οφειλές μας, αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους, πρέπει, οι Ευρωπαίοι, να μας πνίξουν όλους στη Μεσόγειο! Εάν αυτό το πράξουν τότε η Ευρωπαϊκή Ενωση θα έχη μετατραπή σε ευρωπαϊκή διάλυση, η οποία θα διαταράξη όλες τις ηπείρους του πλανήτου μας. Το σημαντικώτερο, κατά την άποψή μου, αίτιο της δοκιμαζομένης E.E. είναι ότι η Ευρώπη κατά την τελευταία πεντηκονταετία απομακρύνθηκε από τη χριστιανική πίστη και τις αρχές του Ευαγγελίου, και αγκιστρώθηκε στις ποικίλες μορφές του υλισμού, της σαρκολατρείας και της κενής απάτης. Παρά τις προσπάθειες της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του Προτεσταντισμού, ο Χριστός εκδιώχθηκε από την Ευρώπη. Το θέμα αυτό είναι τεράστιο, αλλά καταθέτω την άποψή μου. Τον κενό χώρο από τον διωγμό του Χριστού στην Ευρώπη, αξιοποίησε το Ισλάμ και εγέμισε τις πρωτεύουσες της Ευρώπης με τζαμιά και τα παρεπόμενα! Το απεύχομαι, αλλά η Ευρώπη θα πληρώση μελλοντικά πολύ ακριβά αυτά τα λάθη της. Υπενθυμίζω ότι το περιβόητο Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως δεν επερατώθη επί τόσα χρόνια, επειδή δεν συνεφώνησαν οι συντάκτες του να γραφή στο β΄ ή γ΄ άρθρο ότι η βάση και το θεμέλιο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού είναι η χριστιανική πίστη και διδασκαλία. Τι κρίμα!
Το κύριο πρόβλημα για μας τους Ελληνες είναι, αφού ξεπεράσωμε τις δυσκολίες των οφειλών μας προς την E.E., να αγωνισθούμε όλοι μαζί για να κρατήσωμε ακεραία την εθνική μας ενότητα. Πρώτος ο Απόστολος Παύλος μας διδάσκει: «Ει δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε μη υπ’ αλλήλων αναλωθήτε» (Γαλ. ε΄ 15). Εχω την εντύπωση ότι οι ιδεολογικές διαφωνίες και η διεκδίκηση της εξουσίας μεταξύ των κομμάτων στην Ελλάδα γίνονται με πολύ σκληρό τρόπο και με κομματικούς αφορισμούς. Το ερώτημα είναι σαφές. Αφού όλοι αγαπάμε την πατρίδα μας, την Ελλάδα, και επομένως και τα κόμματα την αγαπούν, γιατί τόση σκληρότης και τέτοιος φανατισμός στους διαλόγους στη Βουλή και στις δηλώσεις στον Τύπο; Εχομε τόσους εχθρούς γύρω μας και εθνικά προβλήματα τόσο σοβαρά ώστε οι μεταξύ μας εχθρότητες να περισσεύουν. Στον βορειοελλαδικό χώρο η εκκρεμότης του Σκοπιανού ζητήματος, οι απειλές της Τουρκίας για τη Θράκη μας, η απαίσια εχθρότητα των Αλβανών με απειλές ακόμη και εντός της πατρίδος μας, και επί πλέον η βουλιμία των ισχυρών κρατών για τους υπογείους ορυκτούς και υποθαλασσίους θησαυρούς, που συμπεριλαμβάνονται στην εθνική μας κυριαρχία, μας υποχρεώνουν να είμεθα πάντοτε ενωμένοι και εγγυητές, με την ενότητά μας, της εθνικής αξιοπρεπείας και της ακεραιότητος της Ελλάδος μας.
Εμείς οι Ελληνες, ως ορθόδοξοι Χριστιανοί, αν και αδικημένοι από τις διεθνείς συνθήκες των Μεγάλων Δυνάμεων, συμμετέχομε στις διακηρύξεις των εκάστοτε κυβερνώντων πολιτικών μας ηγετών για την προσήλωσή μας στην ειρήνη και στη συνεργασία των λαών. O άγιος Θεός με τις πρεσβείες της Παναγίας μας, μητέρας του Ιησού Χριστού, και των αγίων μας, να χαρίζη την ειρήνη του σε όλο τον κόσμο και στην πατρίδα την Ελλάδα.