Είμαστε για γέλια και -κυρίως- για κλάματα. Η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε πριν από 78 χρόνια, με στόχο την προβολή της χώρας μας και τη διαφήμιση της ελληνικής επιχειρηματικότητας σε όλο τον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια έχει μεταβληθεί σε πεδίο «κοινωνικών αγώνων», στο οποίο κάθε «θιγόμενος», αγανακτισμένος ή πικραμένος, μπορεί «ελεύθερα» να εκφραστεί, μεταβάλλοντας την εκδήλωση σε μπάχαλο. Με αποκορύφωμα τα φετινά εγκαίνια. Από την Παρασκευή έως χθες το βράδυ προγραμματίσθηκαν περίπου δέκα συλλαλητήρια. Από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, τους ενστόλους (αστυνομικοί, πυροσβέστες και λιμενικοί), το ΠΑΜΕ, την Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης, τους… «αντίχρυσους» της Χαλκιδικής, κ.ά. Εκτός του ΠΑΜΕ, οι πάντες είναι καπελωμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πολιτική του επιτροπή έθεσε ως στόχο της φετινής Εκθεσης «την ανατροπή Σαμαρά, υπό το βάρος του λαϊκού παράγοντα». (!) Για την περιφρούρηση της τάξεως έχουν συγκεντρωθεί στη συμπρωτεύουσα περισσότεροι από 4.000 αστυνομικοί. Ομάδες ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ έχουν καταλάβει καίρια σημεία. Από το πρωί της Παρασκευής έως σήμερα το απόγευμα έχει απαγορευθεί η στάση – στάθμευση στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Τέλος, για την επίβλεψη της εξέλιξης των συλλαλητηρίων ελικόπτερα της ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποιούν συνεχείς πτήσεις για να ενημερώνουν «το κέντρο επιχειρήσεων» στο αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης…
Με άλλα λόγια, στη «σημαντικότερη» εμποροοικονομική εκδήλωση, για την παγκόσμια προβολή της χώρας, εμείς (οικειοθελώς και προγραμματισμένα) μεταδίδουμε στο εξωτερικό περίπου την εικόνα Συρίας. (Οπου «η ρίψη χημικών» ανατίθεται, επίσημα και αναπόφευκτα, στην αστυνομία.) Οπως σε αναρίθμητες και ανάλογες περιπτώσεις, έχουμε εθισθεί να θεωρούμε τα συμβαίνοντα στα εγκαίνια της ΔΕΘ, συνήθη και αναμενόμενα. Ουδεμία διαμαρτυρία και καταγγελία των υπευθύνων διαστρέβλωσης του θεσμού. Ούτε καν από τον δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη, που θεωρείται γενικά επιτυχημένος. Προσωπικά, όμως, φοβούμαι πως η αγωνιώδης προσπάθειά του να καταγραφεί και ως ανεπίληπτα υπερκομματικός, τον έχει εκτοξεύσει μάλλον σε υπερκόσμια ύψη, απ’ όπου αδυνατεί να δει το τι πραγματικά συμβαίνει τις ημέρες αυτές στην πόλη «του». Από τα ύψη αυτά απηύθυνε «έκκληση σ’ όλα τα κόμματα να αποφύγουν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις στη ΔΕΘ». Ταυτόχρονα (και εξισορροπητικά) στράφηκε κατά του κ. Σαμαρά, επικρίνοντάς τον «ότι έρχεται σαν κλέφτης στη ΔΕΘ». Ωσάν η κυβέρνηση, εν αγαστή συμπνοία, να συμπράττει με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, για να μεταβληθεί η εκδήλωση σε γης Μαδιάμ. Ωσάν να μην είναι επίσημα διακηρυγμένος ο φετινός στόχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ανατρέψει τον… «συμπράττοντα» στην «κοινωνική αναταραχή» πρωθυπουργό. (Κύριε Μπουτάρη. Από ένα σημείο και μετά η κοινή λογική δεν προσβάλλεται, απλώς, αλλά θεωρεί ότι χλευάζεται.)
Ομως πέραν όλων αυτών. Η ΔΕΘ δεν διοργανώνεται από τα κόμματα, ώστε να καπηλεύονται και να διαστρέφουν την αποστολή της. Αυτήν οφείλει να την προστατεύει και να την περιφρουρεί πρωτίστως ο δήμος, που την φιλοξενεί και σε δεύτερο βαθμό η Πολιτεία, που την καθιέρωσε. Ο δήμος έχει την ευθύνη για την αποτροπή των προγραμματισμένων εκτρόπων, με την έγκαιρη καταγγελία τους, προτού το κράτος υποχρεωθεί να τα καταστείλει. Για τον απλούστατο λόγο ότι η ΔΕΘ καθιερώθηκε και χρηματοδοτείται από τον ελληνικό λαό, με γνώμονα το εθνικό όφελος και όχι για το (εκάστοτε) κομματικό συμφέρον.