Γραμματα Αναγνωστων

7' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συζητήσεις Αμερικής – Ρωσίας

Κύριε διευθυντά

Ηαπειλή βομβαρδιστικής επίθεσης της Αμερικής εναντίον στόχων του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία στην περίπτωση πραγματοποίησής της θα έφερνε, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία, απευθείας σε δοκιμασία το επιθετικό οπλοστάσιο της Αμερικής με το αντίστοιχο αμυντικό της Ρωσίας.

Επειδή όμως ο πόλεμος αυτός θα είχε και άλλες περιπλοκές, λόγω των πολλών «παικτών», ήταν πολύ πιθανόν να ενέπλεκε μεταξύ των άλλων και το Ιράν. Ο Μπαράκ Ομπάμα, όμως, μπροστά στις αρνητικές αντιδράσεις στο εσωτερικό της Αμερικής, αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης, αποφάσισε να δώσει διπλωματική λύση και άρχισαν οι σχετικές γι’ αυτόν το σκοπό συζητήσεις με τη Ρωσία, μέσω των υπουργών Εξωτερικών Κέρι και Λαβρόφ αντιστοίχως. Υστερα από ορισμένες ημέρες σκληρών διαπραγματεύσεων κατέληξαν σε συμφωνία τα χημικά όπλα του Ασαντ της Συρίας να ελεγχθούν και να καταστραφούν με τη φροντίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), η οποία επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας, πλην όμως η ετοιμότητα για πολεμική επέμβαση παραμένει σε περίπτωση ασυνέπειας.

Η διάρκεια, όμως, αυτών των άμεσων συζητήσεων μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας εγείρει κάποια ερωτήματα: Μήπως, με αφορμή τα χημικά όπλα του Ασαντ, δόθηκε η δυνατότητα να συζητήσουν και από κοινού να προωθήσουν λύσεις και για τα άλλα θέματα της Εγγύς και Μέσης Ανατολής; Ο «καιρός» θα δείξει…

Αλλά η πρώτη θετική ένδειξη στο ερώτημα ήλθε με την παρουσία του ίδιου του προέδρου του Ιράν, Χασάν Ροχανί, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κατά την οποία καταδίκασε την κατοχή και τη χρήση πυρηνικών όπλων και επανειλημμένως εξέφρασε την επιθυμία για αποκατάσταση της ειρήνης με την Αμερική και γενικά με τη Δύση.

Οπότε, στην περίπτωση αποκατάστασης αυτών των ειρηνικών σχέσεων, εκτιμάται ότι άμεσα θα είναι επωφελείς για την ασφάλεια του Ισραήλ, το οποίο απειλείται απευθείας από το Ιράν. Εμμεσα, στη συνέχεια, μπορεί να συμβάλει και στην επίλυση του Παλαιστινιακού. Ο εμφύλιος δυστυχώς στη Συρία μάλλον θα εκτονωθεί από μόνος του, εξασθενώντας τους εμπολέμους, με τραγικό θύμα την ίδια τη Συρία στο σύνολό της και για την οποία θα έχει συμφωνηθεί κάποια λύση μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας. Και ασφαλώς θα υπάρχουν και ρυθμίσεις για τους γεωπολιτικούς ρόλους, τόσο της Ρωσίας όσο και του Ιράν, στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Αυτές οι εξελίξεις εκτιμάται ότι ευνοούν την πατρίδα μας, διότι ένα ασφαλές Ισραήλ καθιστά ισχυρό και έναν άξονα Ισραήλ – Κύπρου και Ελλάδας, ο οποίος είναι δυνατόν, υπό τις ανωτέρω συνθήκες, να συντελέσει και στην επίλυση του Κυπριακού.

Αρης Διαμαντοπουλος

Δύο παρατηρήσεις

Κύριε διευθυντά

Αναφερόμενος στο «Σημειωματάριο» του φύλλου της «Καθημερινής» της Τετάρτης 2 Οκτωβρίου 2013 θα ήθελα να παραθέσω δύο παρατηρήσεις:

α) Πρώτο κατέπλευσε στον όρμο της Δάφνης, κατόπιν διαταγής του ναυάρχου Π. Κουντουριώτη, το αντιτορπιλικό «Θύελλα» τις πρώτες πρωινές ώρες της 2ας Νοεμβρίου 1912 και αργότερα περί τις 11.00 ο «Αβέρωφ» και τα ανιχνευτικά «Πάνθηρ» και «Ιέραξ». Το «Θύελλα» απεβίβασε ναυτικό άγημα με επικεφαλής τον σημαιοφόρο Γεώργιο Παπαγεωργίου, ο οποίο και κήρυξε αιχμάλωτο τον καϊμακάμη Αλή Ταλαάτ Μπέη Μουνλαζιδά και τους λοιπούς Τούρκους υπαλλήλους και στρατιωτικούς. O ναύαρχος Π. Κουντουριώτης ουδέποτε απεβιβάσθη στο Αγ. Ορος ως επικεφαλής ναυτικού αγήματος. Θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία ναύαρχος αρχηγός στόλου να τίθεται επικεφαλής ναυτικού αγήματος ολίγων ναυτών.

2) O πίνακας που παρουσιάζει την απελευθέρωση του Αγ. Ορους μπορεί, πιθανώς, να μην αναφέρει το όνομα του καλλιτέχνη είναι όμως γνωστό, στους ασχολούμενους με το Αγ. Ορος, ότι είναι έργο του αγιογράφου ιερομόναχου πατρός Λουκά Ξενοφωντινού και παρεδόθη, ως ενθύμιο, από την Ιερά Κοινότητα στον τέως Α/ΓΕΜ ναύαρχο κ. K. Χρηστίδη κατά τις εκδήλωσεις για την απελευθέρωση του Αγ. Ορους τον Νοέμβριο 2012.

ΥΓ. Σχετικό, με λεπτομέρειες, για την απελευθέρωση του Αγ. Ορους το 1912 είναι το δημοσίευμα «H κατάληψις και απελευθέρωσις του Αγίου Ορους από τον στόλο (2 Νοεμβρίου 2012)» στο φύλλο της εφημερίδας «Εστία» του Σαββάτου 16-3-2013, στο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς» τεύχος 953 Φεβρουαρίου 2013 και στο περιοδικό του NOE «ΑΕΛΛΩ» τεύχος 34 Ιούνιος 2013.

Ματθαιος Δημητριου – Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α

Απαιδευσία και αδικία, τα αίτια

Κύριε διευθυντά

Μπορεί η «πατρική εικόνα» να δίνει ασφάλεια, αλλά στο ανώριμο άτομο. Και ώριμο άτομο γίνεται ο άνθρωπος με την παιδεία. Αποκτά δηλαδή αυτόνομη προσωπικότητα. Ετσι, παρά τα όσα ωραία και εντυπωσιακά πράγματι αναφέρει ο κ. Σ. Ράμφος σε πρόσφατη συνέντευξή του (βλ. «Η Καθημερινή» 6-10-13, Τέχνες και Γράμματα σ. 7, συνέντευξη στον Α. Παγκράτη) παραμένει, νομίζω, ανοικτό το θέμα, παρά τις κάποιες νύξεις του κ. Ρ., για τα βαθύτερα και συγκεκριμένα αίτια της τραγικής κατάστασης της κοινωνίας και της κακοδαιμονίας μας. Ασφαλώς η φιλοσοφική ή ψυχαναλυτική θεώρηση της κατάστασης φωτίζει κάποιες πτυχές της. Νομίζω όμως ότι είναι ανάγκη να βλέπουμε τα πράγματα κυρίως σε συνάρτηση με κοινωνικές, οικονομικές και παιδαγωγικές διαστάσεις. Γιατί αυτές μας βοηθούν να εξηγήσουμε καλύτερα και τις δυσκολότερες πτυχές της συμπεριφοράς που ανήκουν στην ψυχολογία. Ετσι θα ήθελα ενδεικτικά και συνοπτικά – συμβολικά να σημειώσω σχετικά με το θέμα τα εξής:

Οποιος έχει –έστω ελάχιστη εκπαίδευση, αλλά ουσιαστική– παιδεία ξέρει ότι πέρα από τα χρήματα και τα υλικά αγαθά υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα, όχι λιγότερο αξιοπρόσεκτα, που μπορεί να τον γοητεύουν και να αγωνίζεται γι’ αυτά, απολαμβάνοντας, σε μια αντίστοιχα (εκ)παιδευμένη, ευαίσθητη κοινωνία, τη χαρά του αγώνα του. Δεν πηγαίνει καν το μυαλό του στη χρήση του μαχαιριού για να κυριαρχήσει και να επιβάλει τη γνώμη του. Εχει γι’ αυτό τον επιχειρηματικό λόγο και τον συνετό διάλογο. Κι όταν η αδικία δεν φτάνει σε βαθμό να του αφαιρεί το καθημερινό ψωμί, τότε το μαχαίρι το χρησιμοποιεί για να κόψει μόνο το ψωμί του, όχι για να αφαιρεί τη ζωή του άλλου.

Αν συμβαίνει να είναι απαίδευτος, τρώει κόβοντας, ή ακριβέστερα «τσακίζοντας», με τα χέρια το ψωμί του. Κι αν έχει μάθει, έστω, τους λεγόμενους καλούς τρόπους, χρησιμοποιεί το μαχαίρι για να κόψει το ψωμί και δεν έχει οπωσδήποτε λόγο να «κόψει» με αυτό τη ζωή του άλλου. Εκτός αν πρόλαβαν κάποιοι –απαίδευτοι ή (και) άδικοι– να τον κάνουν να «πάσχει ψυχικά» ή δεν τον πρόλαβαν καν –οι υπεύθυνοι– στην οποιαδήποτε άτυχη πορεία του…

Προφανές, ότι η αντιμετώπιση τέτοιων θεμάτων και προβλημάτων ανήκει σε μια ουσιαστική, θαρραλέα, με σύστημα και προοπτική, κυριολεκτικά συνολική ελληνική, και αξιοκρατικά κοινωνική πολιτική. Αυτή βρίσκεται ασφαλώς πολύ πέρα από τη στενή κομματική πολιτική που αναλίσκεται, αυτάρεσκα, σε λόγια με αποκλειστικό σκοπό την εκλογή και, στη συνέχεια, την προετοιμασία εξασφάλισης της επανεκλογής αυτών που την υπηρετούν… Ετσι όμως υπηρετούνται μόνο ατομικά συμφέροντα και συντηρείται μια ψυχοπαθής μωροφιλοδοξία της εξουσίας. Δεν προωθούνται λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας μας και των μελών της.

Νικος Παπαδοπουλος – Καθηγ. Ψυχολογίας Παν. Κρήτης – Επισκέπτης καθηγ. (Gastprof.) Παν. Χαϊδελβέργης

Διαθεσιμότητα

Κύριε διευθυντά

Κατά τη γνώμη μου, είναι παράδοξη η επιθυμία της κυβέρνησης για απόλυση και διαθεσιμότητα δημοσίων υπαλλήλων. H ανεργία είναι σχεδόν 28%. Πού θα βρουν δουλειά αν απολυθούν, σε τόσο δύσκολη αγορά εργασίας;

Μετά τις εκλογές κάθε κυβέρνηση λέει ότι είναι κυβέρνηση όλων των Ελλήνων.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν εξαίρεση; Το μικρό ποσοστό ανεργίας είναι παράγοντας ευημερίας για μια χώρα.

Μανος Τεννες – Παγκράτι

Να μείνω ή να φύγω

Κύριε διευθυντά

Διάβασα με τη δέουσα προσοχή το άρθρο του κ. R. Hunter, προέδρου του Συμβουλίου του ΑΠΘ. Εξαρχής, πρέπει να δηλώσω ότι ήμουν υπέρ της αλλαγής, διατηρώντας ορισμένες επιφυλάξεις. Σημειώνω ότι ορισμένες από αυτές τις είχα κάνει γνωστές στην κ. υπουργό, την οποία είχα φοιτήτρια. Ερχομαι στο προκείμενο. 1. Το όλο πνεύμα του άρθρου δεν είναι παρά ένας ύμνος του αγγλοσαξονικού συστήματος. 2. Η κάλυψη των υψηλών θέσεων οικονομικής διαχείρισης όντως απαιτεί μάνατζερ υψηλών προδιαγραφών. Ερωτάται όμως: α. Ο καθηγητής εκλέγεται στη θέση αυτή ως μάνατζερ; β. Προσκλήθηκαν άνθρωποι της αγοράς όπως είναι του συρμού και, αν ναι, γιατί αρνήθηκαν; 3. Θα ήθελα να ήξερα ο κ. πρόεδρος πόσους φοιτητές διδάσκει. 4. Η υποδομή των πανεπιστημίων προσεγγίζει αυτήν του πανεπιστημίου του (;) και αν όχι, είναι τόσο απλό να καλυφθεί το χάσμα σε μικρό χρόνο και σε πόσο τον υπολογίζει. Δίδαξα στο ΑΠΘ αρκετά χρόνια και οι αριθμοί των φοιτητών θα έλεγα ότι ήταν απαγορευτικοί. 5. Το παράδειγμα Ελβετίας και Γερμανίας είναι επιεικώς ατυχές, διότι η συνολική δομή της παιδείας είναι θέμα υπουργείου Παιδείας και όχι πανεπιστημίου. 6. Η αποστροφή ότι είχε καλούς Ελληνες φοιτητές δείχνει ότι και με τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν, και συνεχώς χειροτερεύουν, κάτι θετικό γίνεται και στα ελληνικά πανεπιστήμια. 7. Η χρηματοδότηση από εξωκρατικούς φορείς είναι και αναγκαία και επιθυμητή, αλλά υπάρχει το σχετικό περιβάλλον; 8. Σχετικά με το θέμα των εξετάσεων, θα ήθελα να γνωρίζει ο κ. πρόεδρος ότι στο μάθημά μου –οδοποιία, περιβάλλον– πάντοτε δίνονταν θέματα κρίσεως, εξ ου και οι φοιτητές μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οιοδήποτε βοήθημα ή βιβλίο. Φοβούμαι ότι τον στενοχώρησα τον κ. πρόεδρο, αλλά κάθε δράση πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν της τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές συνθήκες. Το αν θα μείνει ή θα φύγει είναι απολύτως προσωπική επιλογή, η οποία όμως θα πρέπει να βασίζεται σε μια ανάλυση του κόστους – οφέλους της προσφοράς του.

Γ. Τσωχος – Ομοτ. καθ. ΑΠΘ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή