Χρυσές, φτερωτές, μικρομέγαλες στροβιλίζονται με αυτοπεποίθηση μπροστά μας. Κούκλες barbie, βαρυφορτωμένες με όλο τον κομπασμό των μεγάλων. Με άλογο, με κάμπριο, με σκι, πατίνια, ανάλογα με την περίσταση και την ηλικία, ακολουθεί τη μόδα ντυμένη για το σχολείο, το κλαμπ, τη βόλτα, με τατουάζ ή χωρίς. Για την Ινδία ή την Κούβα, έτοιμη παντού, πριγκίπισσα ή κοινή θνητή, στοιχειώνει γενιές. Το πλάνο αλλάζει, αλλά χωρίς σωτηρία. Στρουμπουλές φάτσες με μαλλιά σαν φίδια που γυρνούν, ανεβαίνουν, κατεβαίνουν, ομορφούλες, κακομούτσουνες, στοχεύουν στο δικό τους κοινό. Υστερα ακολουθούν τα μωρά. Αμέτρητες διαφημίσεις στην τηλεόραση αληθινός βραχνάς χριστουγεννιάτικα για τους γονείς, με πλαστικά τέρατα συμπαθή και υπεράνθρωπα, που θαμπώνουν και ξεγελούν τα μικρά παιδιά τα οποία δεν καταλαβαίνουν πως η ζωή δεν είναι στα διαφημιστικά τρέιλερ.
Είναι όλα αυτά τα ογκώδη παιχνίδια που σαν απαλλαγούν από το πολύχρωμο γυαλιστερό περιτύλιγμα και στηθούν, τα περισσότερα μοιάζουν άχαρα, ατσούμπαλα σαν τα ακουμπήσουν λίγο παραπάνω τα ανυπόμονα παιδικά χέρια και είναι φανερό πως δεν θα βγάλουν ούτε μήνα.
Μακαρίζεις την τύχη, ότι μεγάλωσαν τα παιδιά σου και δεν χρειαζόμαστε όλους αυτούς τους δράκους και τα πολυώροφα γκαράζ που στοίχειωναν το σαλόνι αυτές τις ημέρες, αν και τώρα, στα χρόνια του Γυμνασίου, εξαρτιόμαστε από τα τέρατα των ηλεκτρονικών. Εδώ που τα λέμε, υπάρχουν και τα παιχνίδια για τους μεγάλους, μια και οι βιομηχανίες που απευθύνονται σε μας δεν περιμένουν τα Χριστούγεννα για να οργιάσουν.
Μήπως δεν θέλουν να μας πλανέψουν όλες αυτές οι καλογυρισμένες τηλεοπτικές διαφημίσεις που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι γινόμαστε ερωτεύσιμες με ένα άρωμα ή ένα κραγιόν, νεότερες με εκείνο το θαυματουργό serum που σαν το απλώσεις πάνω σου γίνεσαι μοιραία, ωραία, παιχνιδιάρα, αισθησιακή, ανάλογα τι ποθείς. Οτι μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο με ένα αυτοκίνητο του οποίου ο κινητήρας ως διά μαγείας δεν ακούγεται ποτέ, παρότι οργώνει βουνά και λαγκάδια. Ούτε βεβαίως λερώνει κι ας τρέχει μέσα σε λάσπες για να δείξει την υπεροχή του. Ενώ οι άντρες, τι θέλουν; Ενα ψέκασμα από το κατάλληλο άρωμα και αυτομάτως η αρρενωπότητα ξεχειλίζει. Αν πίνουν, μάλιστα, τον σωστό καφέ, γίνονται όλοι κλώνοι του Κλούνεϊ…
Φαίνεται ότι είμαστε πιο εύπιστοι από τα μικρά παιδιά. Ολα αυτά τα προϊόντα,άλλωστε, συντηρούνται γιατί μας πλανεύουν όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά όλο τον χρόνο. Ο δικός μας Αη Βασίλης είναι το λάιφσταϊλ και είναι διαρκές, πασπαλισμένο με αστραφτερή ευτυχία και τελευταία ρετρό ύφος. Είναι γλυκό σαν τη ζάχαρη. Μας γλυκαίνει και μας καταδυναστεύει. Κι άντε μετά να αντισταθείς.