Εως το τέλος του μήνα αναμένεται η κυβέρνηση να καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο θα προωθείται μια συνολικότερη λύση στα μεγάλα οικονομικά προβλήματα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Δεν θα επεκταθούμε σε οικονομοτεχνικές λεπτομέρειες ή σε επιμέρους κεφάλαια της κρίσης που χτύπησε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εγιναν λάθη, υπήρξαν εκτιμήσεις που αποδείχθηκαν έωλες. Ενα σημαντικό μέρος του δημόσιου διαλόγου περιορίζεται στην «υπερβολική» και πολιτικά «ύποπτη» στήριξη των ελληνικών κυβερνήσεων στο όραμα του εκδότη Χρήστου Λαμπράκη αλλά και άλλων σημαντικών προσωπικοτήτων της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ετσι η ιστορία του Μεγάρου Μουσικής διαβάζεται μονοσήμαντα ως ακόμα ένα δυσάρεστο κεφάλαιο συναλλαγής ανάμεσα σε εκδοτικά συμφέροντα «με ευγενή γούστα» και τους πολιτικούς προϊσταμένους της εκάστοτε εξουσίας.
Ακόμα κι αν το χειρότερο είναι αλήθεια, ο ισολογισμός παραμένει αδιαπραγμάτευτα θετικός. Η κατασκευή και η λειτουργία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών συγκαταλέγονται στα επιτεύγματα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και δεν είναι δυνατόν μετέπειτα λανθασμένοι χειρισμοί να ακυρώνουν μια έντιμη πρωτοβουλία φωτισμένων Ελλήνων μετά τον πόλεμο.
Το μεγάλο λάθος με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών υπήρξε η επέκταση των υποδομών του και η κατασκευή του λεγόμενου «Συνεδριακού Κέντρου» κάτω από το Πάρκο Ελευθερίας. Τώρα το κράτος σύρεται από μια λανθασμένη επιλογή του παρελθόντος και αυτοπαγιδεύεται: αφού αποκτήσει την κυριότητα της «επέκτασης» (αίθουσες Τριάντη και Σκαλκώτα), θα παραχωρήσει τη χρήση της στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Προσωπικά πιστεύω ότι η αναγέννηση του Μεγάρου περνάει από την επιστροφή του στο αρχικό κτίριο του 1991 και την αναβάπτιση της αρχικής του αποστολής, με όρους, φυσικά, του 2014. Θα ήταν προς όφελος του ΜΜΑ να απεμπλακεί από τον πονοκέφαλο της επέκτασης και να τον «παραχωρήσει» στο ελληνικό κράτος. Το τελευταίο, αν προσδοκά να πάρει πίσω κάποια από τα εκατομμύρια των φορολογουμένων πολιτών που χρηματοδότησαν ατυχείς σχεδιασμούς άλλων εποχών, θα όφειλε να αναζητήσει πιο σύνθετες λύσεις που θα συνδέσουν τις νεότερες εγκαταστάσεις του Μεγάρου με την αγορά του πολιτισμού και της οικονομίας της πρωτεύουσας.