Δικαιοσύνη σε εποχές αρένας

Δικαιοσύνη σε εποχές αρένας

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι πολύ βαρύ το έργο που έχει αναλάβει η ελληνική Δικαιοσύνη. Οχι μόνο γιατί καλείται να καθαρίσει την κόπρο της οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής που χρεοκόπησε τον Μάιο του 2010. Αλλά και γιατί οι δικαστικοί λειτουργοί πρέπει να κρίνουν σε συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού και αποσταθεροποίησης του πολιτικοοικονομικού και μιντιακού συστήματος.

Αν δει κανείς τους «ενοίκους» του Κορυδαλλού, αλλά και τα πρόσφατα εντάλματα, θα διαπιστώσει ότι το καθεστώς ατιμωρησίας που κυριάρχησε τα προηγούμενα χρόνια, αργά μεν αλλά σταθερά, αλλάζει. Πρώην δήμαρχοι φυλακίζονται ισοβίως (!), παρ’ ολίγον πρωθυπουργοί βρίσκονται στο κελί συν γυναιξοί και τέκνοις, επιχειρηματίες που κυριάρχησαν στις κοσμικές στήλες διαβιούν πλέον σε σωφρονιστικά καταστήματα και εμβληματικά ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου και της πολιτικής εξουσίας (σ.σ. υπό την έννοια ότι αποτελούσαν ευθείες επιλογές πρωθυπουργών) αντιμετωπίζουν βαριά κατηγορητήρια.

Η οργή των, πιεζόμενων οικονομικά, πολιτών, ωστόσο, περισσεύει. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα παραπέμπει σε ρωμαϊκή αρένα όπου οι, δικαίως ή αδίκως, κατηγορούμενοι θα πρέπει να ριχθούν στα λιοντάρια. Ως εκ τούτου, η Δικαιοσύνη βρίσκεται αντιμέτωπη με το εξής παράδοξο: η όποια τιμωρία να μη θεωρείται επαρκής και η ενδεχόμενη απαλλαγή (σ.σ. που αφορά όλους τους κατηγορούμενους μέχρι τελικής κρίσεως) να θεωρείται διαπλοκή.

Υπονομευτικοί είναι και οι πολιτικο-δημοσιογραφικοί ψίθυροι για όσα κρύβονται πίσω από τις δικαστικές κινήσεις. «Η αντίδραση των δικαστικών στη μείωση των αποδοχών τους», «η βούληση της κυβέρνησης να διασωθεί φορτώνοντας τα βάρη στους πρώην», «η αντιπαράθεση εθνικών και οικονομικών κέντρων» είναι μερικά από όσα ακούγονται ως αιτίες και αφορμές. Και, βέβαια, μπορεί να υπάρξουν «ευκαιρίες» που δημιουργούνται από μία δικαστική έρευνα μείζονος σημασίας. Ωστόσο, η ερμηνεία όσων συμβαίνουν με βάση αυτές και μόνον τις θεωρίες αφαιρεί τη δυνατότητα ψύχραιμης εξέτασης των στοιχείων και κάθαρσης των υποθέσεων. Κυρίως, όμως, ναρκοθετεί τις όποιες ελπίδες έχει η χώρα να ανασυγκροτηθεί σε μια υγιή βάση, μετά την πολιτική και δικαστική κάθαρση. Να συγκροτηθεί, δηλαδή, ένα κράτος με σαφή διάκριση εξουσιών, με ένα πολιτικό σύστημα που αναλαμβάνει τις ευθύνες του και με δικαστικούς λειτουργούς που πράττουν το καθήκον τους, χωρίς να επηρεάζονται είτε από ψιθύρους είτε από τις ιαχές στην αρένα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή