Σχέδιο εξόδου στις αγορές πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου απεργάζεται η κυβέρνηση σύμφωνα με το τεκμηριωμένο ρεπορτάζ της «Κ» (26.1.2014). To «μεγαλοφυές» σχέδιο προβλέπει να βγει η Ελλάδα στις αγορές για να αντλήσει με τριετή ή πενταετή ομόλογα 2-4 δισ. ευρώ. Προβλεπτό επιτόκιο 5-7%, κάτι που σημαίνει ότι το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων είναι ακόμη μεγαλύτερο. «Η συγκεκριμένη εξέλιξη», γράφει ο συνάδελφος κ. Κ. Παπαδιόχος, «σε συνδυασμό με το αναμενόμενο “σήμα” των εταίρων για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους, αλλά και τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος, σηματοδοτούν την οριστική έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια και θα αποτελέσουν ισχυρά πολιτικά όπλα ενόψει της επερχόμενης κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης… βασική προτεραιότητα είναι να πειστούν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες… ότι τα όποια κεφάλαια αντληθούν θα διοχετευθούν αποκλειστικά για την κάλυψη μέρους του χρηματοδοτικού κενού της επόμενης διετίας και όχι για την επιστροφή στο προγενέστερο μοντέλο των “παροχών με δανεικά”, καθώς και ότι η χώρα θα συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων».
Δεν ξέρουμε αν γελάνε στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες για τον περίφημο «δρόμο των μεταρρυθμίσεων», τη στιγμή που η κυβέρνηση μάχεται λυσσαλέα να μην εφαρμοστούν οι προτεινόμενες από τον ΟΟΣΑ αλλαγές για την απελευθέρωση της αγοράς. Θα έχουν καταλάβει ότι ο πολιτικός κύκλος στην Ελλάδα συνεχίζει ως είχε. Τα κυβερνητικά στελέχη δεν λειτουργούν σαν υπουργοί μιας χρεοκοπημένης χώρας. Φόρεσαν το καπέλο του πολιτευτή και εμποδίζοντας κάθε απελευθέρωση στην αγορά (φαρμάκου, γάλακτος κ.λπ.) ελπίζουν -οι μωροί!- ότι θα μαζέψουν σταυρούς από τις συντεχνίες.
Αλλά η θεωρία περί επιστροφής της Ελλάδος στον «ενάρετο δημοσιονομικό κύκλο» υπονομεύεται και από το σόου «έξοδος στις αγορές». Η κυβέρνηση λέει ότι είναι πρόθυμη να πληρώσει επιτόκιο 3-5% ακριβότερο (σε σχέση με το επιτόκιο της τρόικας που είναι περίπου 2%) για βραχυπρόθεσμα δανεικά, μόνο και μόνο για να ανεβάσει την προεκλογική παράσταση ενός ψευδούς «success story». Το κόστος δεν είναι αμελητέο: η διαφορά 5 ποσοστιαίων μονάδων για ένα δάνειο 4 δισ. είναι 200 εκατ. ετησίως.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να σπαταλήσει έως και 1 δισ. ευρώ (αν τα ομόλογα είναι πενταετή με 7% επιτόκιο) προκειμένου να δείξει ότι δεν σπαταλά τα λεφτά των φορολογουμένων και μπορεί να βγει στις αγορές!
Υπάρχουν, όμως, και χειρότερα από το να μη γίνει πιστευτό το σόου της δήθεν επιστροφής στις αγορές. Μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να γίνει πιστευτό. Η Ελλάδα έχει μπροστά της μια δύσκολη διαπραγμάτευση για επαναδιευθέτηση του χρέους, με το (αληθές) επιχείρημα ότι δεν είναι βιώσιμο. Πώς θα επιχειρηματολογήσει ότι το χρέος με επιτόκιο 2% δεν είναι βιώσιμο, όταν η ίδια θα δανείζεται με 5-7%; Δεν είναι πολύ λογικό οι φορολογούμενοι των άλλων χωρών να απορρίψουν τα ελληνικά αιτήματα και να ζητήσουν επαναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους αποκλειστικά από τις αγορές, «αφού η Ελλάδα μπορεί»;
Γι’ αυτό καλά είναι η κυβέρνηση να αφήσει τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα τύπου «success story». Ας επικεντρωθεί στις μεταρρυθμίσεις, λειτουργώντας αντίθετα απ’ ό,τι σήμερα. Να τις προωθήσει αντί να τις υπονομεύει. Ολα τα άλλα είναι επικίνδυνοι πολιτικαντισμοί.